Κάποτε, ρώτησαν κάποιον νεαρό:
«Τι θέλεις από τη ζωή σου;».
Αυτός το πήρε σοβαρά, ζήτησε χρόνο να το σκεφτεί.
«Να μην προδώσω τον Χριστό πολύ»
είπε μετά από μέρες.
«Θα Τον προδώσω. Εύχομαι όχι πολύ».
………………………
Άλλοτε, ρώτησαν τον ίδιο νεαρό:
«Τι γυναίκα ψάχνεις;».
Απάντησε αμέσως:
«Μία αμαρτωλή που να έχει πρώτη προτεραιότητα τον Χριστό».
«Γίνεται αυτό;» του λένε.
«Γίνεται» είπε.
«Το θέμα είναι πετάγεσαι,
να ξυπνάς την Κυριακή με βιασύνη».
Δεν είπε άλλο κάτι.
…………………………..
Άλλη μέρα, τον ρώτησαν:
«Γιατί δε γίνεσαι μοναχός;».
«Να γίνω» τους λέει.
«Κι εσείς να γίνετε».
Τον κοίταξαν με απορία.
«Όλοι κάνουμε για μοναχοί» τους λέει.
«Η παρθενία πάει πολύ με την ανθρώπινη
προσωπικότητα, είναι παλαιές οι σχέσεις».
……………………………………
Ο ίδιος νεαρός, ρωτήθηκε τι φταίει με τον
τάδε άνθρωπο.
«Τίποτε δε φταίει. Θα σωθεί».
«Μ’ αυτά που κάνει;» του λένε.
«Θα σωθεί;».
«Έχει άλλη διαδρομή» τους λέει.
«Ο Χριστός θα τον σώσει δια των θλίψεων
και ίσως όχι δια της ασκήσεως».
………………………………….
«Τελικά, είσαι σοφός» του λένε μια μέρα.
«Το σοφός πάει με το πονηρός»
είπε και έφυγε.
«Άμα δεν ακούτε το όνομα Ιησούς Χριστός,
να φεύγετε απ’ αυτόν που ομιλεί».
«Δηλαδή;».
«Ιησούς Χριστός και μένω» τους λέει.
«Να το αποζητάτε. Να λέτε στους σοφούς:
πολλά ακούσαμε και ωραία από σένα,
αλλά το όνομα Ιησούς Χριστός δεν το ακούσαμε.
Και να φεύγετε».
ΚΓΠ – Αυγ 2017
Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος,
costasp247@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου