"Η γυνή να φοβείται τον άνδρα..." ~ Μόλις γύρισα από Μυστήριο Γάμου...

 Αντώνιος-Κωνσταντίνος και Ιωάννα, ή με τα υποκοριστικά τους Τόνυ και Τζοβάνα.

Δίνω στίγμα, για να βεβαιώσουν όσοι ήταν παρόντες, ότι αυτό που θα πω είναι αληθινό.

Την ώρα, λοιπόν, που το Αποστολικό Ανάγνωσμα έλεγε «και η γυνή ίνα φοβείται τον άνδρα», αθέλητα (έτσι γίνεται πάντα -ας το ομολογήσουμε) επικεντρώσαμε τον φακό στο ζευγάρι, να δούμε το τί θα συμβεί.

Κάτι, κάτι θα κάνει η γυναίκα, για να αντιδράσει.. για να προστατέψει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία της!!..

Ε, λοιπόν, ή Τζοβάνα αντέδρασε ως εξής: 

Γύρισε και τον κύτταξε γλυκά -τόσο γλυκά- και αφοσιωμένα, 

σα να του έλεγε: 

Ναι, θα υποταχθώ, θα σου παραδοθώ, να με πλάσεις, να με πλαισιώσεις, να με διαμορφώσεις όπως εσύ ξέρεις και όπως σε φωτίσει ο Θεός, θα σου αφεθώ, θα σου παραδοθώ. Άνδρα μου, Αγάπη μου, Κεφαλή μου! Ναι!

Και τότε, ο Τόνυ, έτσι απλά έσκυψε και την φίλησε.Εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή του Μυστηρίου, που τέλειωσε ο Απόστολος και άρχιζε το Ευαγγέλιο..

Σα να έλεγε: Τζοβάνα μου, θα σε κυβερνήσω, ναι, σε αναλαμβάνω υπεύθυνα. Αλλά, να ξέρεις με πόση αγάπη, με πόσο μεράκι, με πόση διάκριση, με πόση απαλότητα και ευγένεια, με πόσο καϋμό, με πόσο σεβασμό.. Σε αγαπώ!..

Θα΄λεγα στους έλληνες και τις ελληνίδες: 

εκείνην την παράδοση, που η νύφη πατάει σκληρά και πεισματικά το πόδι του γαμπρού (του αγαπημένου-διαλεγμένου συζύγου της)  δεν την αλλάζετε;;