~ Μικρή απολογία, προς «μη γνωρίζοντες»...
Ξέρω, ότι τον τελευταίο καιρό, σας έγραψα πολλά και ίσως είπα και περισσότερα, από όσα θα΄θελα ή έπρεπε.
Και γι’ αυτό, συγχωρέστε με.
Είστε όμως τόσο πολλοί που μου γράφετε με παράπονο ή στενοχώρια,
ή και επιτιμητικά ακόμη, γιατί δεν ήμουν κι’ εγώ στο συλλαλητήριο;
Γιατί δεν ακούστηκε η μουσική μου, να σας τονώσει και να μυρίσετε, γλυκειά Ελλάδα;
Ένα θα σας πώ.
Εγώ ήμουν έτοιμος.
Η μικρή συναυλία, για το τέλος του συλλαλητηρίου, οι μουσικοί, όλα έτοιμα.
Και γι’ αυτό, συγχωρέστε με.
Είστε όμως τόσο πολλοί που μου γράφετε με παράπονο ή στενοχώρια,
ή και επιτιμητικά ακόμη, γιατί δεν ήμουν κι’ εγώ στο συλλαλητήριο;
Γιατί δεν ακούστηκε η μουσική μου, να σας τονώσει και να μυρίσετε, γλυκειά Ελλάδα;
Ένα θα σας πώ.
Εγώ ήμουν έτοιμος.
Η μικρή συναυλία, για το τέλος του συλλαλητηρίου, οι μουσικοί, όλα έτοιμα.
Και όλα αφιλοκερδώς.
Γιά την Ελλάδα.
Γιά την Ελλάδα.
Για τούς Έλληνες, που ήταν εκεί, κάτω απ’ την γαλανόλευκη, την Ηλιοποτισμένη.
Όμως, όπως πολλές φορές συμβαίνει στην ζωή μου, «απαγορεύτηκα».
Από ποιούς, απο τί, πώς και γιατί, τα αφήνω στην ήρεμη κρίση σας,
για να τα καταλάβετε.
Ελπίζω πιά, να΄χετε λίγο αντιληφθεί, πώς παίζεται, το «παιχνίδι».
Από ποιούς, απο τί, πώς και γιατί, τα αφήνω στην ήρεμη κρίση σας,
για να τα καταλάβετε.
Ελπίζω πιά, να΄χετε λίγο αντιληφθεί, πώς παίζεται, το «παιχνίδι».
«Τίποτε δεν περιμένω, τίποτε δεν θέλω
το παιχνίδι είναι στημένο
κι όποιος παίζει, το γνωρίζει
«Τίποτε δεν περιμένω, τίποτε δεν θέλω
μόνο τη δική Σου αγάπη
που όλα τα κερδίζει»
το παιχνίδι είναι στημένο
κι όποιος παίζει, το γνωρίζει
«Τίποτε δεν περιμένω, τίποτε δεν θέλω
μόνο τη δική Σου αγάπη
που όλα τα κερδίζει»
Εγώ, κανέναν δεν θα κατηγορήσω, ονομάσω ή ψέξω γι’ αυτό.
Ο Θεός, έτσι το θέλησε.
Ο Θεός, έτσι το θέλησε.
Κι’ εγώ υπάκουσα.
Με χαρά με υποταγή.
Ποιος ξέρει, τι περιμένει, αύριο, από εμένα;
Ποιος ξέρει, τι περιμένει, αύριο, από εμένα;
Είναι λοιπόν άδικο, να «κατηγορείτε» εμένα, ή ακόμα και να στενοχωριέστε.
Είμαι εδώ και συνεχίζω ακλόνητος, από όποιο βήμα, μου απομένει.
Είμαι εδώ και συνεχίζω ακλόνητος, από όποιο βήμα, μου απομένει.
ΥΓ.
Μην γράψετε «κακίες» και βαριές κουβέντες, εκ μέρους μου.
Μην με υπερασπίζεστε.
Κακό μου κάνετε, στενοχωριέμαι.
Και κυρίως κάνετε, κακό στον εαυτό σας.
Μην με υπερασπίζεστε.
Κακό μου κάνετε, στενοχωριέμαι.
Και κυρίως κάνετε, κακό στον εαυτό σας.
Γλύκα, ηρεμία, πίστη και αγάπη πρός όλους.
Έτσι φέρονται τα παληκάρια έτσι και οι νικητές, έτσι και οι Έλληνες.
Ιδίως, στα δύσκολα. Ιδίως σε πόλεμο.
Έτσι φέρονται τα παληκάρια έτσι και οι νικητές, έτσι και οι Έλληνες.
Ιδίως, στα δύσκολα. Ιδίως σε πόλεμο.
Ευχαριστώ και συγνώμη αν σας κούρασα, με τις φλυαρίες μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου