Μας έστειλε η Ε...
"Καλησπέρα!
"Καλησπέρα!
Περπατάω στο δρόμο, το Σάββατο που μας πέρασε, απόγευμα.
Εις μάτην προσπαθώ να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου, και τις προσευχές μου.
Αναρωτιέμαι τι μας - και μου - συμβαίνει. Ανηφορίζω στα σοκάκια.
Αυθόρμητα, σαν να με έχουν αρπάξει από το λαιμό και να έχω μια τελευταία αναπνοή, ψέλνω:
Αυθόρμητα, σαν να με έχουν αρπάξει από το λαιμό και να έχω μια τελευταία αναπνοή, ψέλνω:
Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού...
Και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες Αυτόν...
Σταματάω.
Οι μέρες της Σαρακοστής θέλουνε μια κατάνυξη, μα έψαχνα ένα σκοινί να με κρατήσει.
Να μην κατρακυλήσω στα βάθη του πάτου.
Γυρίζω σπίτι, ανοίγω τον υπολογιστή και διαβάζω αυτό:
Αλήθεια.
Αμέσως μετά.
Στο καπάκι.
Το πρώτο πράμα που διάβασα.
Σάββατο βράδυ.
Ξημέρωνε Ανάσταση.
Αλήθεια.
Σας τα γράφω όλα αυτά για να μοιραστώ το λίγο θάρρος που παίρνω.
Από Αγίους και τον Αναστάντα.
Πάντα Αναστάντα.
Και από τον "Αμφοτεροδέξιος..."
Είναι σκούρα τα πράγματα.
Θα νικήσει Εκείνος.
Στάνταρ το λέω..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου