(Total) Black Friday

Ξημερώνει black Friday ….

Αύριο το πρωί θα βάλω μια ώρα νωρίτερα το ξυπνητήρι. Πρέπει να βιαστώ, να στηθώ στην ουρά του καταστήματος της αλυσίδας ηλεκτρονικών ειδών, για να προλάβω το πιο εξελιγμένο i phone σε εξευτελιστική τιμή. Πρέπει να προλάβω! «Η μοναδική προσφορά θα είναι μόνο για λίγες ώρες» έλεγε στη διαφήμιση.

Απέξω από το μαγαζί συνθήκες καταναλωτικής ζούγκλας. Συνωστισμός, εκνευρισμός, ποδοπατήματα, τραυματισμοί, ακόμα και θάνατοι (επτά μέχρι στιγμής στην Αμερική, άντε και στα δικά μας!). Black … πολύ black !

Από μέσα πάλι συνθήκες ζούγκλας, εργασιακής. Φόρτος πολύς, πόνος σωματικός, ψυχικός και συναισθηματικός. Όλοι και όλα θυσία στο βωμό του καταναλωτή. Όπως έγινε και με την αργία της Κυριακής. Black … πολύ black !

Ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα σε αυτή την καταναλωτική αρένα; Ποιος θα φάει και ποιος θα φαγωθεί σε αυτό το κανιβαλικό φαινόμενο;

Και εγώ, ο έφηβος μαθητής, ο πιο ευάλωτος στόχος. Το κεφάλι μου βουίζει από τις διαφημίσεις για κινητά, γκατζετάκια, games, αθλητικά, καλλυντικά. Στόχος τους το πορτοφόλι των γονιών μου, οι οικονομίες μου, η παιδεία μου (άδεια θα είναι τα δημόσια σχολεία τις δύο πρώτες ώρες), η νοοτροπία μου, η καταναλωτική μου συνείδηση, το μυαλό μου. Ειδικά το μυαλό μου είναι ο μεγάλος στόχος τους. Το θέλουν κι αυτό στο χρώμα της αυριανής μέρας. Black … πολύ black.  

Διάβασα κάπου «Αν στην εφηβεία  ποδοπατήσεις τον διπλανό σου για να αποκτήσεις ένα φθηνό κινητό, αργότερα θα “σπρώξεις” τον συνάδελφο για μια επίσης φθηνή θέση εργασίας». Τώρα δεν το καταλαβαίνω. Θα το καταλάβω χρόνια μετά. Και θα είναι αργά, πολύ αργά.

Πρέπει να κάνω κάτι ...

Τώρα!

Πρέπει να προλάβω ...

Να φρενάρω -μέσα μου και γύρω μου- αυτή τη συμπεριφορά της αγέλης. Πριν μπει η ψυχή μου στο γρανάζι της μηχανής τους.

Πριν γίνουν όλα total black !

Υπ.

ΥΓ. Διαβάσαμε κάπου:
"Η μεγαλύτερη black friday της ανθρωπότητας έγινε ..."