* Γιάννης: πάντα ψηλά κι όλο ψηλότερα

 
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ξεπηδάει μέσα από τον Παρθενώνα και κρατώντας τη Σελήνη,
καρφώνει για κει που δεν υπάρχει όριο, by Νίκος Σταμάτης - Photoshop Artist

Είναι πολύ εύκολο να γράφεις
"μας έκανες υπερήφανους"
για κάποιον που έφτασε ψηλά
αναζητώντας -ανεπίγνωστα ίσως-
λίγη λάμψη από τη λάμψη του.
Η υπόθεση Αντετοκούνμπο βολεύει πολλούς...
Τους πολιτικούς στα φτηνιάρικα προεκλογικά σχέδιά τους.
Τους κάθε απόχρωσης "αντιρατσιστές"
στο μηρυκασμό χιλιοειπωμένων τσιτάτων,
μη έχοντας ωστόσο καμία επαφή με την πραγματικότητα,
και -κυρίως- χωρίς διάθεση να βάλουν το χέρι
επί τον τύπον των ήλων.
Τον αγανακτισμένο, μπουχτισμένο μέσο Έλληνα,
που ζητωκραυγάζει με την επιτυχία
ενός έγχρωμου συμπολίτη μας,
την ίδια ώρα που ψάχνει τρόπους για να μην πάνε
τα παιδιά του στο σχολείο που έχει μετανάστες.
Ο καθένας από τη δική του οπτική,
με το δικό του φίλτρο στα μάτια,
κατά πώς τον βολεύει.
Ο Γιάννης όμως, είναι ξεκάθαρος ...
"Θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό
που με ευλόγησε με αυτό το ταλέντο
για να βρεθώ σε αυτή τη θέση.
Ό,τι κάνω το κάνω μέσα από αυτόν".
Τους ξεβολεύει όλους!
Ακόμα κι εμάς τους Χριστιανούληδες "της Κυριακής".
Που θα βιαστούμε να ποστάρουμε τη δήλωσή του
από κρυφό φόβο κι αγωνία
τάχατες να αποδείξουμε στους "άλλους"
πως, να! κι άλλος ένας "μεγάλος"
πιστεύει στο Θεό...
Την ίδια στιγμή
που η δική μας η ζωή
είναι η χειρότερη δυσφήμισή Του...

Υπ.