– Γέροντα, νιώθω µιά ανασφάλεια !!
Ασφαλίσου, βρε παιδάκι µου, στον Θεό.
Μόνον την ασφάλεια τού αυτοκινήτου ξέρεις;
Τήν ασφάλεια τού Θεού δεν την ξέρεις;
Κάνε τον σταυρό σου και,
πριν κάνης οτιδήποτε, πες:
«Χριστέ µου, Παναγία µου, βοήθησε µε».
Υπάρχει µεγαλύτερη ασφάλεια από την εµπιστοσύνη στον Θεό;
Όταν ο άνθρωπος εµπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, δέχεται συνέχεια από τον Θεό βενζίνη «σούπερ» και το πνευµατικό του όχηµα δεν σταµατάει ποτέ -τρέχει συνέχεια.
Όσο µπορείς, νά προσέχης, νά προσεύχεσαι καί νά εµπιστεύεσαι στο Θεό, και Εκείνος θα σε βοηθήση σε κάθε σου δυσκολία.
Απλοποίησε την ζωή σου µε την απόλυτη εµπιστοσύνη στον Θεό, για να ελευθερωθής
από το άγχος και την αγωνία.
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ
Καλή και ευλογημένη χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Αμφοτεροδέξιε και οι συν αυτώ, επιτρέψτε μου να κάνω μία ερώτηση/πρόταση.
Επειδή καιρό τώρα "υποκλέπτω" τις όμορφες εικόνες που δημιουργείτε με τα διδακτικά λόγια των Αγίων Πατέρων μας και τις στέλνω σε φίλους και γνωστούς, αναρωτιόμουν αν θα μπορούσατε να κάνετε και κάτι ανάλογο με ρήσεις των Ηρώων του 1821 που αναφέρονται στην Ορθοδοξία μας. Ευχαριστώ!
Αγαπητή Ο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάντε μας μια "πάσα" της αρεσκείας σας.
Μήπως το δοκιμάσουμε...
Επειδή έχω μόνο τα Απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη και του Ι. Μακρυγιάννη θα παραθέσω μόνο δικά τους λόγια. Απομνημονεύματα όμως έγραψαν και άλλοι αγωνιστές καθώς και ιστορικοί και λόγιοι της εποχής, αν κάποιος γνωρίζει μπορεί να τα παραθέσει. Ευχαριστώ, εκ των προτέρων για την υπομονή σας! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Θ. Κολοκοτρώνης – Ομιλία στην Πνύκα
«Ύστερα ἦλθαν οἱ Μουσουλμάνοι καὶ ἔκαμαν ὅ,τι ἠμποροῦσαν, διὰ νὰ ἀλλάξῃ ὁ λαὸς τὴν πίστιν του. Έκοψαν γλῶσσες εἰς πολλοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾿ ἐστάθη ἀδύνατο νὰ τὸ κατορθώσουν. Τὸν ἕνα ἔκοπταν, ὁ ἄλλος τὸ σταυρό του ἔκαμε.»
«Πρέπει να φυλάξετε τὴν πίστη σας καὶ νὰ τὴν στερεώσετε, διότι, ὅταν ἐπιάσαμε τὰ ἄρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ ἔπειτα ὑπὲρ πατρίδος.»
2) Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, "Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής Φυλής"
«Μια φορά ἐπῆγα εἰς τό πανηγύρι τῆς Ἁγίας Μονής. Αὐτό τό μοναστήρι ἦταν μεγάλο καί ἐχαλάσθη εἰς τήν πρώτη τουρκιά· όταν ἐπέρασα, ἦτον μία μάνδρα χαλασμένη καί σκεπασμένη ἡ ἐκκλησιά μέ κλάδους δένδρων· τότε ἔταξα ὅτι: «Παναγιά μου, βοήθησέ μας νά ἐλευθερώσωμεν τήν Πατρίδα μας ἀπό τόν τύραννο καί νά σέ φκιάσω καθώς και ἤσουν πρώτα (1803). Μέ ἐβοήθησε, καί εἰς τόν δεύτερον χρόνον τῆς Επαναστάσεώς μας ἐπλήρωσα τό τάμα μου καί τήν ἔφκιασα…» .
«…και εις τα ’20 μέ ήλθαν γράμματα από τον Υψηλάντην διά να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας· 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής Επαναστάσεως.»
«Δώδεκα – δεκατρείς Μαΐου ήτον. Είκοσι τρεις ώρες εβάσταξε ο πόλεμος. Εκείνην την ημέρα ήτον Παρασκευή, και έβαλα λόγον ότι: «Πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι διά δοξολογίαν εκείνης της ημέρας, και να δοξάζεται αιώνας αιώνων εωσού στέκει το έθνος, διατί ήτον η ελευθερία τής Πατρίδος».
Τούς είπα: «Να πάτε πίσω να τους ειπήτε στοματικώς, και το κάμνω και διαγράφου ότι: Να κινηθούν όσοι βαστούν άρματα και πιστεύουν Χριστό και αγαπούν την Πατρίδα.»
3) Στρατηγού Μακρυγιάννη – Απομνημονεύματα {Από εδώ είναι δύσκολο τι να αφήσεις, όχι τι να βάλεις!} :)
ΑπάντησηΔιαγραφή/ «…δια να χρησιμεύουν αυτά όλα εις τους μεταγενεστέρους και να μάθουν να θυσιάζουν δια την πατρίδα τους και θρησκεία τους περισσότερη αρετή, να ζήσουν ως ανθρώποι σ’ αυτήν την πατρίδα και μ’ αυτήν την θρησκεία. Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν».
/ «Ότι τότε οι Έλληνες ορκίστηκαν να δουλέψουν διά θρησκεία και πατρίδα και δεν τους *κόλλαγε μολύβι, ούτε σπαθί». {* χτυπούσε}
/ «Κι’ ο περίφημος γενναίος Διάκος, αφού τελείωσε τόν *τζεμπιχανέ, καταπληγωμένον και μισοσκοτωμένον τόν έλαβαν ζωντανόν οί Τούρκοι και τον παλούκωσαν. ‘Σ την θέσιν, οπού επέθανες εσύ, Λεωνίδα, με τους τρακόσους σου, πέθαναν κι’ αυτοίνοι διά την θρησκείαν και πατρίδα.» {*πολεμοφόδια}
/ *Μου λέγει, ένα θα σας βλάψη εσάς, το κεφάλαιον της θρησκείας, οπού είναι αυτείνη η ιδέα ’σ εσάς πολύ τυπωμένη. – Διά τούτο είπα κ’ εγώ ότι ευκαριστούμεν τους ξένους προστάτες μας, ότι είδαμεν την διάθεσίν τους εις αυτό το κεφάλαιον…{* Γάλλος περιηγητής}
/ Και ποιοι είναι αυτείνοι οπού σκοτώνονται και είναι *χαψωμένοι; Όλο οι αγωνισταί• όλο από ’κείνους οπού βάστηξαν την θρησκεία τους τόσους αιώνες με τους Τούρκους – και τους κάναν τόσα μαρτύρια και την βάστηξαν• και λευτέρωσαν και την πατρίδα τους αυτείνοι με την θρησκεία τους, οπού ήταν πεντακόσιοι Τούρκοι εις τον αριθμόν κι’ αυτείνοι ένας και χωρίς τ’ αναγκαία του πολέμου και την μάθησιν οι περισσότεροι και τ’ άρματά τους δεμένα με σκοινιά. Και η πίστη εις τον Θεόν λευτέρωσαν την πατρίδα τους... {* φυλακισμένοι}
/…Του είπα και πάλε να μη ματαειπή σε κανέναν περί θρησκείας. Αυτός ήρθε ως κατηχητής. Πήγε εις της επαρχίες κι’ άρχισε πάλε την κατήχησίν του και τον έβαλαν εις της ’φημερίδες. Κι’ αν δεν σωφρονίζεταν και ξαναμιλούσε διά θρησκεία, θα ’μεναν τα κόκκαλά του εις την Ελλάδα και τότε θα ’λεγαν θερία τους Έλληνες – διατί δεν θέλουν ν’ αλλάξουν την θρησκείαν τους.
/ …ότι χωρίς αρετή και θρησκεία δεν σκηματίζεται κοινωνία, ούτε βασίλειον. Και πράμα τζιβαϊρικόν πολυτίμητο, οπού το βαστήξαμεν εις την τυραγνία του Τούρκου, δεν το δίνομεν τώρα, ούτε το καταφρονούμεν οι Έλληνες.
/ Όχι να κάθεσαι εσύ, ένας μεγάλος *βασιλέας, και να καταγένεσαι ν’ αλλαξοπιστήσης μίαν χούφτα ανθρώπους, οπού ήταν τόσους αιώνες χαμένοι και σβυσμένοι από την κοινωνίαν. Εκείνος οπού τους κυρίεψε τους έκαιγε εις τους φούρνους, τους έκοβε γλώσσες, τους παλούκωνε ν’ αλλάξουν την θρησκείαν τους και δεν μπορούσε να κάμη τίποτας. Τώρα ο Θεός, ο δίκιος και παντοδύναμος, οπού ορίζει κ’ εσένα, ανάστησε αυτείνο το μικρό έθνος και θέλει να δοξάζεται απ’ αυτό το μικρό ορθόδοξο έθνος ορθοδόξως κι’ ανατολικώς, καθώς οι εδικοί σου υπήκοοι τον δοξάζουν δυτικώς. {*της Γαλλίας}
/ ...και καταγίνεται να γυρίση από την θρησκεία τους τους απογόνους των παλιών Ελλήνων, τα παιδιά του Ρήγα, του Μάρκο Μπότζαρη, του Καραϊσκάκη, του Δυσσέα, του Διάκου, του Κολοκοτρώνη, του Νικήτα, του Κυργιακούλη, του Μιαούλη, του Κανάρη, των Υψηλάντων κι’ αλλουνών πολλών, οπού θυσιάσαν και την ζωή τους και την κατάστασίν τους δι’ αυτείνη την ορθόδοξη θρησκεία και δι’ αυτείνη την ματοκυλισμένη μικρή τους πατρίδα.
/ Όταν δέχτη να ’ρθη να βασιλέψη κι’ ορκίστη ότι θα βασιλέψη και θα δοικήση Έλληνες ορθόδοξους χριστιανούς και θα τους διατηρήση θρησκεία, τιμή, κατάσταση και συνταματικώς θα κυβερνάγη – όλα αυτά η *Μεγαλειότης του διατί τα αμέλησε και τα τζαλαπάτησε; {* Όθων}
/ Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί. Έγραψα γυμνή την αλήθεια, να ειδούνε όλοι οι Έλληνες ν’ αγωνίζωνται διά την πατρίδα τους, διά την θρησκεία τους, να ιδούνε και τα παιδιά μου και να λένε• «Έχομεν αγώνες πατρικούς, έχομεν θυσίες», αν είναι αγώνες και θυσίες. Και να μπαίνουν σε φιλοτιμίαν και να εργάζωνται εις το καλό της πατρίδας τους, της θρησκείας τους και της κοινωνίας.
Είναι όλα υπέροχα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα αξιοποιηθούν άμεσα!
Ευχαριστούμε πολύ!
Αν θέλετε, μπορείτε να μας στείλετε ό,τι άλλο βρείτε και κρίνετε πως είναι κατάλληλο στη φόρμα επικοινωνίας του ιστολογίου.
Ο αμΦοτεροδέξιος δημιουργός των πρωινών καρτών