Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

Είναι άλλο να μην συμφωνούμε με τις πράξεις τους ...

λόγος εναι τό μέσο μέ τό ποο ο νθρωποι ρχόμαστε σέ κοινωνία μεταξύ μας. λόγος ποτυπώνει τί σκεπτόμαστε γιά τόν κόσμο, γιά τόν συνάνθρωπο, γιά τόν αυτό μας. Κι λόγος, ταν τόν κφράζουμε, λλοτε γιατρεύει, λλοτε πληγώνει, λλοτε δείχνει διαφορία. Διότι λόγος εναι κφραση το τρόπου πού σκεφτόμαστε, πιστεύουμε, λπίζουμε!  

Τό δικαίωμα το κριτ

 Συνήθως ο νθρωποι προσέχουμε τά λόγια τν λλων. ν μς γαπονε, ν εναι διάφοροι ναντί μας, ν μς πορρίπτουν, ναλόγως ποδεχόμαστε χι σα μς λένε. Γι ̓ ατό καί πόστολος Παλος σπεύδει νά θέσει τό ρώτημα, πειδή κριβς νιώθει τήν πιρροή πού λόγος τν λλων χει ναντί μας καί γιά νά προλάβει νά μς δείξει τιντίστοιχα λειτουργε ατό καί στή σχέση τή δική μας μαζί τους: «Σύ τίς ε κρίνων λλότριον οκέτην;» (Ρωμ. 14,4), «σύ ποιός εσαι καί κρίνεις ξένον πηρέτη;». ναρωτιέται γιά τό δικαίωμά μας νά λειτουργομε ς δικαστές. Νά πορρίπτουμε συνολικά τόν λλον, νά τόν μειώνουμε, να τόν βρίζουμε, νά σχολούμαστε μέ τά δικά του πάθη παραθεωρώνταςτά δικά μας.  

Παλος ζητ πό μς τούς χριστιανούς χι νά πάψουμε νά σκεπτόμαστε, λλά νά πάψουμε νά στιάζουμε στά σφάλματα το λλου. χι νά πάψουμε νά μιλομε μέ τούς λλους καί γιά τούς λλους, λλά νά πορευόμαστε «ν γάπ» καί νά ξεκινομε τόν γώνα γιά μετάνοια, γιά διόρθωση πό τόν διο τόν αυτό μας. Καί πρωτίστως, νά χουμε την πεποίθηση τι καθένας μας εναι «λλότριος οκέτης». νήκουμε λοι στόν Θεό, πού εναι κύριός μας. Κανείς νθρωπος δέν μς νήκει, για νά δικαιούμαστε νά τόν πορρίψουμε. Μόνο διάβολος προσπαθε να μς πείσει γι’ ατό καί νσπείρει λογισμούς κατάκρισης στόν νο καί την καρδιά μας. μως δέν εναι ατή δός το Θεο.

 ποχή πό τήν κατάκριση 

γία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, κτός τν λλων εκαιριν, προτείνει στόν αυτό μας τήν ληθινή νηστεία, πού χει νά κάνει μέ την πομάκρυνση πό κάθε κακό, δηλαδή καί τήν ποχή πό τήν καταλαλιά καί τήν κατάκριση. Κι ατή θά ρθει ταν θυμηθομε τόν ποστολικό λόγο. ταν ννοήσουμε τι εναι λλο νά μήν συμφωνομε μέ τίς πράξεις καί τή συμπεριφορά τν συνανθρώπων μας καί λλο νά διατυμπανίζουμε τά λάθη τους καταλαλώντας σέ βάρος τους κόμη χειρότερα, νά τούς πορρίπτουμε συνολικά, κατακρίνοντας τήν πρόθεση τς καρδις τους. Εναι λλο νά βλέπουμε τή ζωή μας καί τή ζωή τν νθρώπων μέ γνώμονα τό Εαγγέλιο καί τόν λόγο το Χριστο καί λλο νά γινόμαστε θεοί, ο ποοι βγάζουμε καταδικαστικές ποφάσεις γι’ ατούς. Τελικά λοι πό τόν διο Θεό θά κριθομε. Κι πως ζητομε πό τόν Θεό συγχώρεση, νά συγχωρομε κι μες σους μς φείλουν.  

Ξεκίνημα πό τόν αυτό μας  

Στό Γεροντικό πάρχει μία πολύτιμη διήγηση: «νας δελφός πεσε κάποτε σέ μαρτία, σέ Σκήτη. Καί φο γινε σύναξη, στειλαν καί φώναξαν τόν ββ Μωυσ τόν Αθίοπα. Ατός μως δέν θελε νά λθει. Τοῦ ἐμήνυσε λοιπόν πρεσβύτερος, λέγοντας: λα, γιατί λοι σέ περιμένουν”. Κι κενος σηκώθηκε καί λθε. Καί παίρνοντας να ζεμπίλι τρύπιο, τό γέμισε μέ μμο καί τό φορτώθηκε στόν μο. κενοι δέ, βγαίνοντας σέ συνάντησή του, το λέγουν: “Τί σημαίνει ατό, πάτερ;. Τούς επε τότε γέρων: χω πίσω μου τίς μαρτίες μου πού ξεχύνονται, λλά δεν τίς βλέπω. Καί λθα γώ σήμερα νά κρίνω μαρτίες λλων”. Καί ατοί, κούοντας, τίποτε δέν επαν στόν δελφό, λλά τόν συγχώρησαν».  

ς προσπαθήσουμε γιά περισσότερη σιωπή, περισσότερο λεγχο τοῦ ἑαυτο μας, περισσότερη γάπη, πού θά πηγάσουν πό τήν μβάθυνση στόν λόγο το Θεο καί στή ζωή τς κκλησίας. Κι ς εναι τόσο νηστεία καί προσευχή σο καί ν γένει εκαιρία γιά προσέγγιση το Θεο φορμές γιά νά δομε τί σημαίνει λόγος μφορούμενος πό τήν πίστη καί τήν γάπη στόν Θεό καί τόν πλησίον. Λόγος συμπάθειας, λόγος ελικρινής, δοτικός καί συγχωρητικός ναντι το λλου. Γιά νά δομε τόν δικό μας αυτό. Γιά νά γίνουμε περισσότερο ταπεινοί. Γνήσια χριστιανοί. 

π. Θ.Μ.

Φωνή Κυρίου, 14/3/2021

 

1 σχόλιο:

  1. Γιατί οι απόψεις μας να γίνονται αιτία ρήξης; Οι απόψεις μας ένωναν; Όχι η κοινή κολυμβήθρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή