Ματωμένο φεγγάρι

Θλιμμένο ἀπόψε τὸ φεγγάρι
μέσα στὸ αἷμα βουτηγμένο
σὰν τί θωροῦσε τρομαγμένο
μισοκοιτάζοντας τὴ γῆ;

Προσπάθησα νὰ τοῦ μιλήσω
καὶ δύο καὶ τρεῖς φορὲς ἀκόμα
μὰ κράτησε κλειστὸ τὸ στόμα
καὶ δὲν ἀκούστηκε φωνή.

Ὅποιος τὴ γλώσσα του γνωρίζει
καὶ ξέρει νὰ τὸ κουβεντιάζει
ἂς μάθει μὴν καὶ πλησιάζει
κάποιο κακὸ ἐδῶ στὴ γῆ.

Ἄχ! πόσο νύσταξε ἡ ψυχή μου!
μεσάνυχτα εἶναι περασμένα
ἂς ξανακέρδιζα τὸν Ἕνα
κι ἂς ἔχανα ὅλη τὴ γῆ!

Στ.