Τα αόρατα παιδιά του σχολείου

 

Τώρα που ξεκίνησε η σχολική χρονιά με χίλιες-δυο αντιξοότητες και προβλήματα,
τώρα που αναδύθηκε η μίζερη πλευρά του εαυτού μας:
«Και τι θα γίνει αν παρουσιαστεί κρούσμα στην τάξη του παιδιού;»,
«Δεν θέλουμε να λειτουργεί το τμήμα με άρρωστα παιδιά, αλλά ούτε θέλουμε να κλείσει και να κάνουν μάθημα με webex!»,
«Πάλι self test θα κάνουμε; Βαρέθηκα!»...

Τώρα ας θυμηθούμε κάποια παιδιά
που όλη αυτή την κατάσταση τη βιώνουν σε μεγέθυνση.

Και δεν έχουν ούτε τον τρόπο
ούτε τη δυνατότητα να αντιδράσουν και να απαιτήσουν τα αυτονόητα.

Το χειρότερο είναι πως από τα παιδιά με αναπηρία ΜΟΝΟ το 15% πάει στο σχολείο, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Action Aid.

Τα υπόλοιπα 170.000 παιδιά (που αντιστοιχούν στο 85%) είναι αόρατα για το σχολείο!

Και -το κρίσιμο- περιορίζουν δραματικά την πιθανότητα να γίνουν ορατά στο μέλλον μέσα στην κοινωνία.

Ας σκεφτούμε εμείς οι γονείς, πόσες φορές πιέσαμε ασφυκτικά το διευθυντή ή τους δασκάλους να φύγει από το τμήμα το παιδί μας, ώστε να μην καθυστερεί η πρόοδος του τμήματος και η ανέλιξή του παιδιού μας (άρα και η μελλοντική είσοδός του στο …Harvard) από ένα παιδάκι με ΔΕΠΥ, με Asperger υψηλής λειτουργικότητας ή κάτι άλλο, για το οποίο έκριναν οι ειδικοί παιδαγωγοί πως πρέπει να φοιτήσει σε συμβατικό σχολείο, δηλαδή σε εκείνο που πάνε τα «κανονικά» παιδιά.

Ας θυμηθούμε πόσα τερτίπια κάναμε για να μη φοιτήσει το βλαστάρι μας σε σχολείο που έχει κάποιους μαθητές Ρομά (είναι κι αυτό ένα είδος ... "αναπηρίας"!).
Κι ας ήταν οι δάσκαλοι εξίσου (αν όχι ανώτεροι) παιδαγωγοί από εκείνους του σχολείου που πάνε (πάντα εντελώς τυχαία!) τα παιδιά των εκπαιδευτικών, των γιατρών, των δικαστών, των …, των …

Τώρα που είναι αρχή της χρονιάς, ας κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή:
Ας βγάλουμε τα "αόρατα παιδιά" από τα παρασκήνια, ας τα τοποθετήσουμε στη θυμέλη(*) κι ας κατέβουμε από την κερκίδα, για να τα πιάσουμε από το χέρι κι όλοι μαζί να πρωταγωνιστήσουμε στην παράσταση της παιδείας. Μόνο τότε, το χειροκρότημα του φινάλε θα το εισπράξουμε όλοι ανεξαιρέτως! Και θα ωφεληθούμε πολλαπλά και σε βάθος χρόνου!

Καλή αρχή συνάδελφοι γονείς
στο δύσβατο μονοπάτι της παιδείας,
της καλλιέργειας και της πραγματικής μόρφωσης!

Υπ.

 _____________

(*) Στο κέντρο ενός αρχαίου ελληνικού θεάτρου βρίσκεται μια κυκλική, συχνά πλακόστρωτη πλατεία, η ορχήστρα, που αναλογεί στη σκηνή των σημερινών θεάτρων. Στο κέντρο της ορχήστρας είναι η θυμέλη.

Επιλογή φωτογραφίας και κείμενο εικόνας:  Χρήστος Βλάχος