Και όμως.
Από λόγια όλοι χορτάσαμε.
Στα εύκολα ξέρεις, όλοι είμαστε καλοί.
Μόλις κάτι πάει στραβά, μόλις λίγο χαλάσει το προγραμματάκι σου, μόλις κάποιος θίξει έστω και στο ελάχιστο τον εγωισμό σου, τα ‘’δίκαιά’’ σου, μόλις κάποιος σου πει μια κουβέντα παραπάνω, γίνεσαι θηρίο…
Φουντώνεις, κοκκινίζεις, τρελαίνεσαι, φωνάζεις, κουνάς το δάχτυλο, μαλώνεις…
Που πήγε ο ήρεμος ο άνθρωπος, ο πράος, ο καλοσυνάτος;
Που πήγε αυτός που μίλαγε για αγάπη;
Έτσι όμως είναι…
Στα εύκολα, όλοι είμαστε καλοί.
Νομίζουμε καμμιά φορά ότι είμαστε άγιοι, ενώ δεν έχουμε ιδέα για το τι μαυρίλα κρύβεται μέσα στη ψυχή μας…
Άκου που σου λέω…
Το ξέρω από μένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου