"Είμαι συνηθισμένη στο κρύο και τη βροχή, δεν μπορώ να συνηθίσω απλώς τον κακό καιρό στις καρδιές των ανθρώπων..." |Οσία Ξένη της Αγίας Πετρούπολης

 Οσία Ξένη της Αγίας Πετρούπολης - 24 Ιανουαρίου

Η δια Χριστόν σαλή

Επί οκτώ έτη εξαφανισμένη από προσώπου γης η νεαρή εικοσιεξάχρονη, όταν ο λατρευτός της σύζυγος πέθανε ξαφνικά. Και πια δεν γνώριζε τι απέγινε, κανείς. Τόσον καιρό της πήρε να φτάσει ως την κάθαρση την εσωτερική, εκεί, βαθιά στις ερημιές, στις εσχατιές του νου της και του κόσμου, στα ενδότερα της μοναστηριακής ζωής, στα ενδόμυχα του ψυχισμού. Και ύστερα πλέον έτοιμη να εφαρμόσει την πιο ακραία μορφή ασκητισμού. Πίσω ξανά στον κόσμο, φορώντας τα ίδια πάντα κουρέλια της όλες τις εποχές, ήρθε και παραδόθηκε στη χλεύη των ανθρώπων. Ήτανε πλέον άστεγη και άπορη από επιλογή, τα είχε χαρίσει όλα. Χρησιμοποιούσε το όνομα του άντρα της, προσθέτοντας ότι η ίδια ήταν που είχε πεθάνει. Τη μέρα λοιπόν, περιφερόταν κάνοντας την ανόητη και ως δια Χριστόν σαλή που ήταν άλλωστε, ξεσκέπαζε υπόγεια την υποκρισία του κόσμου. Τη νύχτα χανόταν στους αγρούς για προσευχή ατελείωτη, ακίνητη, γονατιστή, ακόμη και όταν την κάλυπτε ολόκληρη το χιόνι.

Κάποιες δεκαετίες χρειάστηκαν οι άνθρωποι εκεί ώστε να αντιληφθούν ότι η ηλικιωμένη πια η συμπολίτισσά τους δεν ήταν απλά κάποια τρελή, μιας και με τα χρόνια είχε αναπτύξει αυτή ιδιότητες αγιοπνευματικές, όπως η διόραση, το χάρισμα το προορατικό, ακόμη και το ιαματικό. Στο πέρασμα της η Αγία σκορπούσε ευλογία. Μετά από 45 έτη ασκητισμού, η Οσία Ξένη παραδόθηκε ολοκληρωτικά, το 1801, στην δίχως τέλος αγάπη του Θεού. Συνεχίζει και θαυματουργεί μέχρι τις μέρες μας.

|από την Konstandina Deli