"Ὅλοι τoν μαέστρο περιμένουν... | Μια αξιοσημείωτη κριτική για το τελευταίο βιβλίο του Μάριου Μιχαηλίδη «ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΑΕΣΤΡΟ».

Ὅλοι τὸν μαέστρο περιμένουν: οἱ μουσικοὶ πάνω στὴ σκηνή, στὴν πλατεία οἱ θεατές.

Επειδὴ αὐτὸς θὰ δώσει τὸ σύνθημα γιὰ νὰ ξεκινήσει ἡ παράσταση.

Οἱ μουσικοὶ γιὰ νὰ ἐκτελέσουν τὶς ἐντολές του.

Οἱ θεατές, ἄλλοι μὲ ἀδημονία, ἄλλοι, πρωτάρηδες σὲ τέτοια θεάματα, ἴσως καὶ κάποιοι πού, χωρὶς νὰ ξέρουν γιὰ ποιό λόγο, βρέθηκαν ἀνάμεσα στὸ πλῆθος εἶναι, ὅλοι, ἕτοιμοι γιὰ ζεστὸ χειροκρότημα.

Ἀνάμεσά τους καὶ ὁ Μάριος Μιχαηλίδης.

Ὁ Μάριος πρὶν ἀπὸ κάμποσες δεκαετίες ἦταν μαθητής μου.

Γιὰ νὰ ἀκριβολογῶ, εἶχα τὴν τύχη νὰ βρίσκεται ἀνάμεσα σὲ ἄλλα παιδιὰ ποὺ ἡ Πολιτεία (ἢ οἱ συγκυρίες) μοῦ ἐμπιστεύθηκε, τότε ποὺ ἔκαναν τὰ πρῶτα βήματά τους στὸ Γυμνάσιο.

Παιδιὰ μὲ δίψα γιὰ μάθηση, μὲ αφοσίωση στὴν καλλιέργεια καὶ μὲ πίστη στὴν εὐόδωση τῶν ὁραματισμῶν τους.

Παιδιὰ ποὺ τώρα, μὲ τὴ δική τους οἰκογένεια πιά, ἔχουν πάρει στὰ χέρια τους τὸ τιμόνι γιὰ τὴν πορεία πρὸς τὸ αὔριο.

Παιδιὰ ποὺ θυμοῦνται μὲ εὐγνωμοσύνη ἐκεῖνα τὰ χρόνια, τὰ μικρά τους – μαζί τους τὰ ἔχω καὶ ἐγὼ στὸ συρτάρι τῶν πιὸ ἀγαθῶν ἀναμνήσεων.

Ὁ Μάριος ἦταν τότε μαθητής μου – ἕνας ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ἀγαπημένους.

Σήμερα εἶναι ἕνας συνάδελφος καταξιωμένος, ἐγκρατὴς φιλόλογος, ἄξιος μαέστρος ποὺ γιὰ μπαγκέτα ἔχει στὸ χέρι του μολύβι καὶ χαρτί.

Τὸ διαλαλοῦν αὐτὸ τὰ βιβλία ποὺ ἔχει γράψει.

Το τελευταῖο του (μέχρι τώρα);

«Περιμένοντας τὸν Μαέστρο» ὁ τίτλος του.

Ὅποιος βρεῖ τὸ χρόνο νὰ τὸ διαβάσει...

θὰ ἀναγνωρίσει ὅτι ὁ Μάριος κινήθηκε μὲ μαεστρία μέσα ἀπὸ ὡραῖες διαδρομές, μὲ λόγο μεστό, μὲ σταθερὴ πορεία, γιὰ νὰ φτάσει νὰ μᾶς πεῖ στὸ τέλος αὐτὸ ποὺ διαβάζουμε καὶ στὸ ἐξώφυλλο: “περιμένοντας τὸν Μαέστρο”.

Γιατὶ καὶ ὁ ἴδιος τὸν Μαέστρο περιμένει!

Γιὰ ἕναν ἐκπαιδευτικὸ ἡ πιὸ βαθιὰ ἱκανοποίηση, ποὺ νὰ σχετίζεται μὲ τὸ ἔργο του, εἶναι τὸ νὰ βλέπει τοὺς μαθητές του νὰ μὴ μένουν πίσω καὶ κάτω ἀπὸ τὶς δυνατότητές τους.

Ὁ Μάριος Μιχαηλίδης, παιδὶ ἐκλεκτοῦ συναδέλφου μου, ἀείμνηστου πλέον, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν πολύπαθη Κύπρο, ἐκπαιδευτικὸς σήμερα καὶ ὁ ἴδιος, τὸ γνωρίζει καλά – εἶμαι βέβαιος.

Ὅπως γνωρίζει καὶ τὴν ἀποστολὴ τοῦ Μαέστρου ποὺ εἴτε μέσα στὴν αἴθουσα διδασκαλίας εἴτε ἔξω ἀπὸ αὐτὴν εἶναι πάντοτε ἡ ἴδια: “πάντας ἐξ ἁπάντων βελτίους ποιεῖν”.

[Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ συγκεκριμένο βιβλίο, τοῦ ὁποίου παραθέτω τὸ ἐξώφυλλο μαζὶ μὲ τὸ καταληκτήριο, ὑπ' ἀριθμὸν 55 θέμα,

ὁ Μάριος Μιχαηλίδης ἔχει γράψει καὶ τὰ βιβλία «Άστεγα κείμενα», «Πτήσεις επί χάρτου» καὶ «Ο Πατέρας μου».

Εὐχή μου εἶναι νὰ συνεχίσει τὸν ἀγώνα τὸν καλὸ μὲ τὶς δυνάμεις του ἀκμαῖες καὶ μὲ ἀνύστακτο τὸ πνεῦμα του.]

|έγραψε ο κ.George Lupasis