* Ο Χριστός ο ίδιος, αναλώμενος και μηδέποτε δαπανώμενος...

ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ...

Ο παπα Γιώργης βγήκε με αργόσυρτα βήματα κρατώντας το Σταυρό και την αναστάσιμη λαμπάδα στην Ωραία πύλη.

Κάποιες γυναίκες έφεραν και άναψαν τ΄αναστάσιμα κεριά από τα σπίτια.

Ο Επιτάφιος στεκόταν μαδημένος σε μια γωνιά με τα αποξηραμένα λουλούδια του να γέρνουν.

Μετακινήθηκα στο κεντρικό κλίτος.

-"Εμπρός όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη και λίγο δυνατά", είπε ο γέροντας ιερέας.

Ο κόσμος άρχισε να ψάλλει.

Οι άγιοι οικείοι και ατάραχοι,

καπνισμένοι από το λιβάνι και τα κεριά

μας ύψωναν τα χέρια τους σε δέηση.

Οι ψαλμωδίες μας ενωμένες διαχέονταν στο χώρο

κι επέστρεφαν παρηγορητικά στην ψυχή μας.

Στη μέση του ύμνου η φωνή μου έσπασε...

Αυτή η ύψωση της κραυγής απέναντι στο θάνατο,

σε κάθε μορφή που μας περιβάλλει ήταν η νίκη μέσα στους αιώνες.

Ο Χριστός ο ίδιος,

αναλώμενος και μηδέποτε δαπανώμενος,

παρατεινόμενος μέσα στον επίγειο χρόνο,

μας αγκάλιαζε γερμένος μέσα από το Ιερό.

Ο παπα Γιώργης μας σταύρωσε τρεις φορές με τ' αναστάσιμο φως και αποχωρήσαμε.

Η μέρα ξεκίναγε...

~ από την Katerina Kanaki Axougka

(εμείς από την εκ των "συν αυτώ", Kiriaki Alexiadou Emmanouilidou)

|η υπέροχη φωτογραφία έργο του νεού (συν)εργάτη μας, Alexander Nikolouzos...