~ Πως σώθηκε ο Πέτρος όταν βρέθηκε αντιμέτωπος, στην στρατιωτική κουζίνα που υπηρετούσε στο Αφγανιστάν, με μια κόμπρα...

 

Οι συμμαθητές Βίκτορ και Πέτρος μαζί συντάχθηκαν στον στρατό.

Η μητέρα του Πέτρου ήταν πιστή,

και συχνά προσευχόταν στο ναό.

Έπεισε τον γιο της να έρθει μαζί της στην εκκλησία

και ζήτησε από τον ιερέα να τον ευλογήσει για στρατιωτική θητεία.

Ο Πέτρος αγαπούσε τη μητέρα του

και δεν ήθελε να την αναστατώσει.

Πήγε στον ναό και πήρε ευλογία.

Η καρδιά της μητέρας έγινε πιο ήρεμη

και του παιδιού επίσης.

Και ο Βίκτωρ και ο Πέτρος είχαν την ευκαιρία

να υπηρετήσουν στο Αφγανιστάν.

Γύρω από τις σκηνές υπήρχε μουσαμάς,

στις οποίες εγκαταστάθηκαν, - στα βουνά και την άμμο.

Ο Πέτρος διορίστηκε μάγειρας.

Μόλις πλησίασε στην κουζίνα,

παρατήρησε μια φωλιά φιδιών με μικρά φίδια.

Ο Πέτρος τα λυπήθηκε

και γι΄αυτό τροφοδοτούσε καθημερινά τα φιδάκια

με τα απόβλητα της κουζίνας των στρατιωτών.

Μερικές φορές έτυχε να δει από μακριά και τη μαμά-κόμπρα.

Το φίδι κοιτούσε από απόσταση

και ο στρατιώτης συμφιλιώθηκε με αυτή τη κατάσταση.

Ένα βράδυ ο Πέτρος, ως συνήθως,

έβγαλε τα υπόλοιπα του φαγητού

και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του η μαμά - κόμπρα.

Έμεινε σε μια απειλητική στάση.

Γνωρίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις

είναι αδύνατο να κάνει αιχμηρές κινήσεις,

ο Πέτρος άρχισε αργά να απομακρύνεται

αλλά το φίδι αμέσως αντέδρασε στην κίνηση του

- και πάλι η απόσταση παρέμεινε η ίδια.

Ο στρατιώτης έπρεπε να υποχωρήσει.

Αλλά μετά από κάθε βήμα το φίδι,

τον πλησίαζε ξανά και πάγωνε σε μια απειλητική στάση.

Εάν δεν απομακρυνόταν,

θα άρχισε να κινδυνεύει,

αναγκάζοντάς τον να κάνει ένα ακόμα βήμα πίσω.

Αυτό διήρκεσε αρκετές ώρες.

Το φίδι τον ανάγκασε να κινηθεί

σε μεγάλη απόσταση από το στρατόπεδο.

Η κόμπρα δεν τον απελευθέρωσε,

αλλά δεν του επιτέθηκε κιόλας.

Αφού τον οδήγησε αρκετά μακριά,

το φίδι σταματούσε.

Αλλά όταν ο Πέτρος έκανε ένα βήμα προς το στρατόπεδο,

έπαιρνε μια στάση μάχης.

Σε μια τέτοια τρομερή ένταση ο Πέτρος πέρασε όλη τη νύχτα.

Όταν άρχισε να ξημερώνει,

το φίδι ξαφνικά άρχισε να σέρνεται μακριά.

Λίγο τον κρατούσαν τα πόδια του

και ο Πέτρος γύρισε στη σκηνή,

σκοπεύοντας να πει (στους συστρατιώτες του)

τι είχε συμβεί.

Μία τρομερή εικόνα εμφανίστηκε στα μάτια του:

τα νεκρά σώματα των στρατιωτών.

Σε έναν από τους νεκρούς αναγνώρισε τον Βίκτορ.

Τη νύχτα οι Ταλιμπάν τους είχαν επιτεθεί...

Όταν θέλει ο Θεός να σώσει,

χρησιμοποιεί ακόμα και τα θανατηφόρα ζώα.

Δόξα τω Θεώ...!

|Μπόρις Γκάναγκο - ΑΓΑΠΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ

πηγή

|εμείς από τον Ηλία Καλλιώρα