♡ "Εσωκλείω με προορισμό τον Ουρανό" |Πάρε και συ λίγο από τον πλουσιοπάροχο "μισθό" που παίρνουμε...

 

Κάναμε πέρυσι τέτοια μέρα ανάμεσα στις άλλες, μια ανάρτηση στο πλαίσιο του α(μ)φιερώματός μας για τον Αγιούλη μας Ιάκωβο, που έλεγε τα εξής:

Υπήρξαν πραγματικά πολύ όμορφα σχόλια!

Σήμερα, ένα χρόνο μετά,

που για κάποιο ακατανόητο, ως συνήθως, λόγο

την κοινοποιήσαμε στο fb ξανά, 

προς ωφέλεια κάποιων που ενδεχομένως 

δεν την είχαν προσέξει 

ή δεν την είχαν δει τότε,

βλέπουμε με έκπληξη ένα ακόμα σχόλιο,

γραμμένο περισσότερο ίσως από την καρδιά 

και λιγότερο από την πένα της εκ των "συν αυτώ", Ειρήνης Καζελίδου...

      ♡ Εσωκλείω με προορισμό τον Ουρανό:

 

"Γλυκέ κι αγαπημένε μου,

και τρισευλογημενε,

κι από τον Κύριο φωτεινέ

Στύλε μας δοξασμένε,

 

χίλιες φορές σ' ευχαριστώ

για όλα τα καλά σου,

την άκρατη αγάπη σου,

στα άτακτα παιδιά σου,

 

για την αυτοθυσία σου,

μα και την προσφορά σου °

για τα ξενύχτια προσευχής,

τον πόνο της καρδιάς σου...

 

Για την αδιάκοπη ευχή

που 'χαν τα δύο σου χείλη,

για τις φωτιές που έσβησε

τ' άγιο σου πετραχήλι...

 

Για τους αγώνες τους σκληρούς,

τα δάκρυα ποτάμι,

για της ψυχής το ξόδεμα,

της προσευχής λιβάνι...

 

Όλα για μας γλυκύτατε,

κι όλα για τον Χριστό μας,

που τον αγάπησες πολύ

κι έκανες Κοινωνό μας

 

Ευγνωμονώ τον Κύριο

καθώς και τους γονείς σου

που ένα δώρο εκλεκτό

'θελαν να μας χαρίσουν

 

Έλα! Γλυκέ Ιάκωβε,

και μπες ανάμεσά μας

και φως Χριστού γλυκύτατο

άναψε στην καρδιά μας...

 

Μάθε μας την συγχώρεση

γλυκέ "με συγχωρείτε"

την άγια σου ταπείνωση,

δείξε μας, πώς ποιείται ..

 

Έλα!  Την χάρη του Χριστού

μοιράσου την μαζί μας ...

... Ανάξιοι. Κι απρόκοποι.

Μα το ποθεί η ψυχή μας...

 

Κι έτσι....

 

... μέσα στου κόσμου την βουή,

μέσα στην παραζάλη,

να αγκαλιαστούμε όλοι μαζί,

να συστηθούμε πάλι °

 

Να είμαστε όλοι Αδελφοί!

με επώνυμο καινούριο.

να πάψουν οι εγωισμοί

και κάθε τι πανούργο...

 

Γλυκέ μου και υπέροχε.

Και πολυαγαπημένε.

Μεσίτεψε στον Κύριο,

για τις ψυχές που θένε,

 

την σωτηρία °

ψιθύρισε Στ' αυτί του Ιησού μας

και ζήτα του το Έλεος

του Πλάστη και Θεού μας...

 

Με δάκρυα δοξολογώ

τον Μέγα Δημιουργό μας

που σ'έχουμε παντοτινά

δάσκαλο κι οδηγό μας."

 

Ειρήνη Καζελίδου

* ΥΓ:

 Έχει κάποιος να σχολιάσει κάτι επί αυτού του σχολίου...;;;