Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

✔ Ο Μύθος του Σίσυφου: Πώς να βρεις νόημα στη ρουτίνα

 



|γράφει ο Βασίλης Γουναρίδης (ο 2ος...)

Υπάρχουν μέρες που νιώθεις πως όλα γύρω σου είναι μια ατελείωτη επανάληψη. Ξυπνάς, πας στη σχολή/δουλεύεις, γυρίζεις σπίτι, κοιμάσαι. Κι έπειτα, η επόμενη μέρα μοιάζει με την προηγούμενη, σαν να παίζεις σε μια ταινία που ξέρεις ήδη το σενάριο. Αν αυτό σου ακούγεται οικείο, τότε ίσως είσαι κι εσύ ένας μικρός Σίσυφος της σύγχρονης ζωής.

«Ποιος είναι ο Σίσυφος;» σας ακούω να ρωτάτε.

Σύμφωνα με την μυθολογία, ήταν ένας τύπος καταδικασμένος από τους θεούς να σπρώχνει έναν βράχο μέχρι την κορυφή ενός λόφου, μόνο για να τον βλέπει να κατρακυλά ξανά. Μια ατέρμονη, παράλογη πράξη. Κι όμως, ο φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ μας καλεί να δούμε τον Σίσυφο αλλιώς: όχι ως θύμα, αλλά ως ήρωα. Έναν άνθρωπο που, μέσα από τη διαδικασία, καταφέρνει να βρει νόημα στην ίδια την πράξη του.

Αν το σκεφτείς, η ρουτίνα μας δεν είναι τόσο διαφορετική. Εκεί ακριβώς κρύβεται η πρόκληση: πώς μπορούμε να δώσουμε νόημα σε μια επαναλαμβανόμενη ζωή;

“The mystery of human existence lies not in just staying alive, but in finding something to live for.”

Fyodor Dostoyevsky

Η ρουτίνα ως αποστολή

Για να γίνει πιο κατανοητό, ας πάρουμε για παράδειγμα τη Μαρία.

Η Μαρία είναι μια γυναίκα που εργάζεται ως νοσηλεύτρια. Κάθε μέρα, φροντίζει ασθενείς, καθαρίζει τραύματα, ακούει παράπονα. Για χρόνια αισθανόταν ότι η δουλειά της ήταν απλώς ένας κύκλος επανάληψης. Ώσπου, μια μέρα, παρατήρησε κάτι: κάθε μικρή πράξη της – από το να προσφέρει ένα ποτήρι νερό μέχρι να καθαρίσει ένα κρεβάτι – ήταν μια ευκαιρία να προσφέρει ανακούφιση. Η καθημερινότητά της δεν άλλαξε.

Άλλαξε, όμως, η ματιά της.

Αυτή είναι η δύναμη της νοηματοδότησης. Αντί να βλέπεις την εργασία σου ως μια ανούσια υποχρέωση, μπορείς να τη δεις ως μια αλυσίδα μικρών, σημαντικών στιγμών. Το νόημα πίσω από τις πράξεις σου δεν είναι υποχρεωτικό να ακολουθεί κάποια στενά όρια, αλλά είναι απαραίτητο να υπάρχει και να είναι συνειδητά επιλεγμένο από σένα.

Το παράλογο ως ευκαιρία...


| συνέχισε εδώ, μόνο αν όσα διάβασες, σου κάνουν...



1 σχόλιο:

  1. πολύ ωραίο και τόσο χρειαζούμενο σε μας που βολευόμαστε στην ρουτίνα μας και μετά γκρινιάζουμε, αλλά δεν θέλουμε να βγούμε απ΄αυτήν.... και όμως... είναι τόσο εύκολο να κάνουμε την κάθε μέρα μας να μοιάζει διαφορετική και ας είναι... ίδια! Με μικρές πράξεις αγάπης, τόσο μικρές που φαίνονται ίδιες και συνάμα τόσο μεγάλες που αλλάζουν τη ζωή όλων μας!!! (όπως με το παραπάνω παράδειγμα της Μαρίας)
    Ευχαριστούμε που μας θυμίζετε ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να είσαι αληθινά άνθρωπος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή