Αυτό για σήμερα. Μόνο αυτό. Στη μνήμη τους... |δες το σχόλιο μετά την καρτούλα μας...

☆ Μια σκέψη μόνο 

(από την εκ των "συν αυτώ", 

Σοφία Κατάρα)... 

Η εκδημία του Αναστασίου 

και το λαϊκό προσκύνημα, 

λίγα μόλις μέτρα μακριά από το συλλαλητήριο, 

μου φανέρωσε πως αυτός ο κόσμος διψάει για ανθρωπιά. 

Διψάει για ήθος, 

για τιμιότητα, 

για αλληλεγγύη, 

για νοιάξιμο, 

για ένα φιλικό χέρι στον ώμο... 

Αυτός ο κόσμος σπεύδει 

όπου δει φως, 

γλυκύτητα, 

αγάπη, 

αλήθεια... 

Και στο τέλος, ένας λογισμός: 

Ο Μακαριστός από εκεί ψηλά, 

θα πρεσβεύει, 

θα στηρίζει, 

θα ενισχύει, 

θα παρηγορεί... 

Ακόμη πιο θερμά! 

Τα αδικοχαμένα παιδιά ΜΑΣ 

θα τον έχουν στο πλευρό τους. 

Και οι γονείς και τ'αδέρφια τους, 

το ίδιο... 

Από τη Βουλή εχθές, 

σιωπή και ντροπή... 

Από την Μητρόπολη όμως, 

Φως και ελπίδα...