|Για την Αγάπη του Χριστού...|
|γράφει η "συνήθης ύποπτη", Ελένη Ζεάκη
Μαρίνα το θαλασσινό
πολύχρωμο πουλάκι
που πεταρίζει χαρωπό
κι είναι μικρό παιδάκι
Κι απλώνει τις φτερούγες του
και το κακό ταράζει
κι είναι παράδοξα μικρό
πελώριο όμως μοιάζει
Τέτοια προστάτιδα έχουνε
του κόσμου τα πουλάκια
τα ορφανά και νηστικά
κάθε λογής παιδάκια
Μάνα τη γέννησε κι αυτή
μα χέρια άλλα είχε
να την κρατούν να της μιλούν
όταν μάνα δεν είχε
Στα δώδεκα ορφάνεψε
κι αρχίζει η ζωή της
όταν γνωρίζει Το Χριστό
απ' την ανάδοχη της
Ότι ήξερε απαρνήθηκε
δεν σκέφτηκε πατέρα
που ιερέας ήτανε
ειδώλων σε μια μέρα!
Εκείνη η μοναδική στιγμή
που πήρε Πνεύμα
ήταν το μεγαλύτερο δώρο
παρά η γέννα
Στον ηγεμόνα ακούστηκε
και ταραχή τον πιάνει
στέλνει στο σπίτι της στρατό
και τηνε συλλαμβάνει
Ήταν δεκαπεντάχρονη
τι είχαν να φοβηθούνε;
ένα πουλάκι όμορφο
τα μάτια τους θωρούνε...
-"Πες τους θεούς που προσκυνάς"
-"Έναν Θεό πιστεύω
Τον Κύριο μου Τον Χριστό
δοξάζω και λατρεύω"
Και τόσο εξοργιστηκε
που θράσος είχε τόσο
της λέει
"Γνώμη άλλαξε
αλλιώς θα σε σκοτώσω"
Το δώρο που' χε στην καρδιά
έλαμπε μέχρι έξω
και κελαηδάει του ξανά
"Για Τον Χριστό θα αντέξω"!
Τη μαστιγώνει αλύπητα
της γδέρνουν το κορμί της
τη γη ποτίζει αίμα της
Πόση η υπομονή της!!
Την βάζουν σε υγρό κελί
τέλος φρικτό για να' χει
μα εκείνη θα μετατραπεί
σε παραδείσου στάχυ...
Μπροστά της εμφανίζεται
δράκος πολύ μεγάλος
φοβάται μα προσεύχεται
κι αυτός γίνεται άλλος...
Μικραίνει φτάνει στων ποδιών
στη μια μεριά της στέκει
αγριεμένος μα μικρός
κι εκείνη πια δεν τρέμει
Αρπάζει ένα μικρό σφυρί
κι απ' τα μαλλιά τον πιάνει
τον κοπανάει σαν καρφί
κι αδύναμο τον κάνει
Κι αφού τον εξολόθρευσε
να σου ο ηγεμόνας !
Να απορεί που χάθηκε
της φύσης ο κανόνας !
"Που' ναι οι πληγές
τι γίνεται";
θυμώνει παραπάνω
μπροστά σε όλους βάζει την
σε μια φωτιά επάνω
Μα αντι να καίγεται δροσιά
το βρίσκει το πουλάκι
καίγονται γύρω και σ' αυτό
δεν καίει ούτε λιγάκι
Φωνάζουν όσοι το θωρούν
αληθινός πως Είναι
Αυτός απού παρακαλεί
και της φωνάζουν μείνε!
Δέχονται αποκεφαλισμό
σα δεν απολογούνται
συντάσσονται στην πίστη της
και μάρτυρες λογούνται
Αφού τα δοκιμάσανε
όλα για να αλλάξει
να πει αλλάζω δε θα πει
κι εκείνους θα τρομάξει
Την παίρνουνε παράμερα
της κόβουν το κεφάλι
και γίνεται χειρότερο
κακό για εκείνους πάλι
Γίνονται όλοι χριστιανοί
κάθε ψυχή αγγίζει
σ' αληθινό παράδεισο
πολλά πουλιά γυρίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου