ΤΟ ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΠΕΦΑΝΕΡΩΤΑΙ
ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΩΔΙΑΣΕ, ΣΗΜΕΡΟΝ ,ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ..
Ήνθισε το μήλον το ευώδες,
το ρόδον το θείον πεφανέρωται,
και κατευωδίασε, σήμερον , τα πέρατα,
και το δυσώδες έπαυσε της αμαρτίας ημών,
η Πάναγνος και Μήτηρ του Λόγου,
ην υπερυψούμεν εις πάντας τους αιώνας...
|η εισαγωγή από την αγαπημένη μας, Σοφία Καλογήρου
Ο Κύριος θα ερχότανε νωρίτερα στον κόσμο
όμως άλλοι δε βρέθηκαν να' χουν για Εκείνον πόθο...
...Η Άννα κι ο Ιωακείμ ήτανε παντρεμένοι,
μα απείχαν απ' το σαρκικό το πάθος οι καημένοι
Και για χατίρι Του Χριστού που τόση ευλάβεια έχουν,
δεχτήκανε στο αρχικό σχέδιο να μετέχουν
Εκείνο που Ο Κύριος απο Αδάμ και Εύα
είχε για το ανθρώπινο γένος να έρθουν τέκνα
Έτσι λοιπόν ανήδονα χωρίς της σάρκας πάθος
βρέθηκαν για να διορθωθεί των πρωτοπλάστων λάθος
Κι ήταν γνωστό Στον Κύριο πως μόνο αυτοί μπορούσαν
να φέρουν τόκο Άγιο τον κόσμο και λυτρώσαν
Κι είναι οι ευτυχέστεροι γονείς πάνω στην πλάση
γιατί το Αγιώτερο παιδάκι είχαν φτιάξει
Και την υπόσχεση έδωσαν να τηνε παραδώσουν
εκεί που μόνο άγγελοι μπορούσαν να τη νιώσουν
Στο πλούσιο το σπίτι τους είχανε κόρες μόνο,
αγνά κορίτσια την κρατούν ποτέ μη βγει στο δρόμο
Τη γη που είχαν να πατούν μέσα στ' αρχοντικό της
δεν την ακούμπησε ποτέ με γνώση των γονιών της
Χέρι με χέρι πέρασε ο χρόνος ως τα τρία
με αγκαλιές και με στοργή η άσπιλη Μαρία
Μην ακουμπήσει τη φθορά της γης απού πατούσαν,
σαν Άγιο δισκοπότηρο στα χέρια την βαστούσαν
Μάλιστα λέγεται ρητά πως όταν ήρθε η μέρα
να τηνε παραδώσουνε, η μάνα έμεινε πέρα
Μη και λυγίσει το παιδί και τηνε λαχταρήσει,
να πληρωθεί το αίτημα όπως είχαν ζητήσει
Και μένει εκείνη πάναγνη όπως όλα τα βρέφη,
γιατί από Άγιους γονείς την ευλογία έχει
Ξέρουμε μέσα στο ναό την φρόντιζαν αγγέλοι,
μέχρι τα δεκαπέντε της που ο Κύριος τη θέλει
Και βρίσκεται ανάδοχος που οι προφήτες γράψαν,
ο Ιωσήφ που ήτανε τίμιος, τον φωνάξαν
Και δέχτηκε ευλαβικά κι εκείνος να μετέχει
στο ουράνιο το σχέδιο που Ο Κύριος του έχει
Γίνεται ο Ευαγγελισμός και δέχεται προθύμως,
παρότι τρόμαξε αρχικά, το ναι είπε κι εκείνος
Η Παναγία γνώριζε από Το Άγιο Πνεύμα
πως είχε μιά αποστολή να φτάσει ως το τέρμα
Να φανταστείς αδύνατον,
θα προσπαθήσω όμως
να καταλάβεις μέγεθος που' χει για τους ανθρώπους
Δέκα χιλιάδες ο Θεός να είχε φτιάξει Εύες,
δε θα βρισκόταν τέλεια καμιά μες στις γυναίκες
Γιατί μας φαίνεται τρελό,
όμως Εκείνος δίνει
κάθε ψυχής αγνότητα μα η βούληση προδίδει
Και είχε μιά υποχρέωση ο άνθρωπος στην ζήση
με ελεύθερη τη βούληση να Τον αναγνωρίζει
Ήταν αυτό το πλάσμα Του το γνώριζε
και όμως,
ποτέ δεν είχε πρόθεση να γίνει αστυνόμος
Ήθελε τα παιδάκια Του ελεύθερα να ζούνε
κι απ' το κακό τς απώλειας όλοι να απαλλαχτούνε
Κι ήταν το μόνο πρόσωπο η άσπιλη Μαρία,
που θα γεννιόταν να χωρεί σ' αυτήν η Αθανασία
Δεν την ακούμπησε ποτέ εκείνη η αμαρτία,
γι' αυτό και ήτανε βαρύ να δει τόση κακία
Εμείς γιορτάζουμε θερμά και την ευχαριστούμε,
που εκείνη ο λόγος έγινε αιώνια να ζούμε...


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου