✨ "Άκουσε με Άγιε μου Δαβίδ... Εμένα ποια είναι η δουλειά μου εδώ; Δεν είναι να φροντίζω τα πονεμένα, πληγωμένα παιδιά του Θεού και να τα οδηγώ στον Χριστό μας;; Λοιπόν, εγώ θα πάω να βοηθήσω τον ταλαιπωρημένο αδερφό μας. Δεν κάνω πίσω! Αν ο Κύριος κρίνει ότι είναι η ώρα μου να φύγω, να πεθάνω... Γεννηθήτω το θέλημα Του!!! Αν όχι.... Ανέλαβε εσύ και κάνε ό,τι πρέπει να τον βοηθήσουμε...

 

Για τον Πατέρα μας Άγιο Ιάκωβο

(Αναμνήσεις)

Η απίστευτη φλόγα αγάπης

του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη

δεν είχε όμοια της.

Κάθε Άγιος έβγαζε ένα χαρακτηριστικό...

Ο Άγιος Ιάκωβος έβγαζε μια

φλόγα αγάπης...

Έπαιρνες φωτιά!

Στη φλόγα του αυτή, τίποτα δεν αντιστέκονταν.

Μου έλεγε ο γέροντας Γεράσιμος Φωκάς...

Μια μέρα συγκινήθηκε τόσο πολύ

με τον πόνο ενός αρρώστου παιδιού...

Που όλος φλόγα 

πήγε και στάθηκε μπρος στην κάρα του Αγίου Δαβίδ και του είπε...

"Να ξέρεις Άγιε μου...

αν δεν μου κάνεις καλά αυτό το παιδάκι...

εγώ δεν σε ξανα μνημονεύω."

              ...Και η ίαση του ήταν άμεση!!!

Μια άλλη φορά είχα πάει να πάρω ευχή και μου είπε...

"Ηρθε ένα παλληκάρι από τη Θεσσαλονίκη τις προάλλες, 

που με συγκίνησε πάρα πολύ.

Μου λέει...

"Γέροντα, o αδερφός μου έχει καρκίνο

και οι γιατροί δεν μας δίνουν ελπίδες.

Ήρθα να σε παρακαλέσω 

να προσευχηθείς στον Άγιο Δαβίδ να τον κάνει καλά.

Αν πάλι δεν είναι συμφέρον για την ψυχή του να γίνει καλά...

Σου έχω φέρει από μια αλλάξια των γονέων μου...

Να τις διαβάσεις σε παρακαλώ πολύ...

Να μη στενοχωρηθουν πολύ και πέσουν σε κατάθλιψη.

Να τους στηρίξει η Χάρις του Χριστού..."

Θαύμασα το Ορθόδοξο φρόνημα του νεαρού, 

αγάπησα τη στάση του...

Πήγα στον Άγιο 

και τον παρακάλεσα θερμά 

να θεραπεύσει τον αδερφό αυτού του λάμπρου νεαρού.

Με άκουσε ο Άγιος παιδί μου, Κώστα, και τον θεράπευσε..."

Άλλη φορά πάλι μου είπε...

"Ήρθε να με δει μια μέρα ένας αστυνομικός.

Τον βλέπω...είχε δαιμόνιο!

Καθώς ερχόταν προς το μέρος μου ,

με πληροφόρησε ο Θεός, 

ότι...μόλις με πλησιάσει 

θα με χτυπήσει γροθιά 

στην καρδιά που έχω τον βηματοδότη, 

για να με σκοτώσει.

Λέω τότε...

Άκουσε με Άγιε μου Δαβίδ...

Εμένα ποια είναι η δουλειά μου εδώ;

Δεν είναι να φροντίζω τα πονεμένα,

πληγωμένα παιδιά του Θεού 

και να τα οδηγώ στον Χριστό μας;;

Λοιπόν, εγώ θα πάω να βοηθήσω τον ταλαιπωρημένο αδερφό μας. 

Δεν κάνω πίσω!

Αν ο Κύριος κρίνει ότι είναι η ώρα μου να φύγω, να πεθάνω...

Γεννηθήτω το θέλημα Του!!!

Αν όχι....

Ανέλαβε εσύ και κάνε ό,τι πρέπει να τον βοηθήσουμε!

Τον πλησιάσω...

και αμέσως αυτός παρέλυσε μπροστά στα πόδια μου.

Πήγα και έφερα την Κάρα του Αγίου Δαβίδ και τον διάβασα.

Αμέσως έφυγε το δαιμόνιο ...

(Είχε μέγα κατά δαιμονίων χάρισμα...

Στην Κεφαλλονιά οι δαιμονισμένοι έβριζαν τον Άγιο Γεράσιμο 

και τον εν ζωή Γέροντα Ιάκωβο...)

Μου λέει τότε ο αστυνομικός:

"Γέροντα συγνώμη, 

με έφερε εδώ σήμερα για να σε σκοτώσω..."

Του λέω...

"Το ξέρω παιδάκι μου!!!"

Την ευχή του Αγίου Ιακώβου να έχουμε!!!

     |Κωνσταντίνος Σύμπουρας