.jpg)
Αύκτος και Ταυρίων και Θεσσαλονίκη...
Ο βίος της Θεσσαλονίκης, του Αύκτου και του Ταυρίωνα μέσα από το αγιολόγιο της ιεράς μητρόπολης Θεσσαλονίκης για τους αγίους της. Η εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 7 Νοεμβρίου.
Η αγία Θεσσαλονίκη και οι άγιοι Αύκτος και Ταυρίων συγκαταλέγονται στη χορεία των μαρτύρων των πρώτων αιώνων της εκκλησίας μας. Το μαρτύριό τους χρονολογικά τοποθετείται στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, τότε που η εκκλησία βρισκόταν σε διωγμό. Η διήγηση του μαρτυρίου τους είναι εξαιρετικά σύντομη και κατά συνέπεια οι επιπλέον πληροφορίες είναι πενιχρές και οι λεπτομέρειες ελάχιστες.
Το μαρτύριο της Θεσσαλονίκης, που προηγείται, υπήρξε η αφορμή να μαρτυρήσουν στη συνέχεια οι δύο άνδρες Αύκτος και Ταυρίων. Γι’ αυτό και η μνήμη τους εορτάζεται από κοινού.
Η ΑΓΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η Θεσσαλονίκη ήταν κόρη του ειδωλολάτρη ιερέα Κλέονος στην Αμφίπολη της Μακεδονίας, που υπαγόταν εκκλησιαστικά στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Ωστόσο η ίδια ασπάσθηκε τη χριστιανική διδασκαλία και πίστη και έθεσε τον εαυτό της στην υπηρεσία της εκκλησίας. Αφού βαπτίσθηκε, επιδόθηκε στο έργο της κατηχήσεως. Έμπαινε με κάθε άνεση σε σπίτια άλλων ευκατάστατων οικογενειών λόγω του αξιώματος του πατέρα της και κατηχούσε νεαρές κοπέλες. Κάποια στιγμή ο πατέρας της πληροφορήθηκε την κατηχητική δράση της κόρης του, αλλά θεώρησε ότι πρόκειται για απλή παρεξήγηση ή και συκοφαντία. Θεωρούσε μέγιστο κακό να ασπασθεί η κόρη του, μία κόρη ειδωλολάτρη ιερέα, τον χριστιανισμό, γι’ αυτό και γεμάτος αγωνία θέλησε να εξιχνιάσει τις κατηγορίες εναντίον της που έφθαναν στ’ αυτιά του. Άρχισε να παρακολουθεί τις κινήσεις της κόρης του, η οποία, εκτός των άλλων, επί αρκετούς μήνες είχε πάψει να λαμβάνει μέρος στις ειδωλολατρικές πανηγύρεις. Πραγματικά, ο Κλέων διεπίστωσε ο ίδιος ότι η κόρη του πήγαινε συχνά στο σπίτι ενός χριστιανού ιερέως.
Όταν η Θεσσαλονίκη επέστρεψε στο σπίτι της, δεν δίστασε να ομολογήσει ανοιχτά στον πατέρα της ότι είχε ασπασθεί τη χριστιανική πίστη και προσπάθησε στη συνέχεια με γλυκούς και καταπραϋντικούς λόγους να μαλακώσει την οργή του. Εκείνος όμως, ως ειδωλολάτρης ιερέας, όχι μόνον δεν ηρέμησε, αλλά θέλησε να τη μεταπείσει με κάθε τρόπο. Βλέποντας ότι είναι αδύνατον να μεταπεισθεί η Θεσσαλονίκη και από φόβο μήπως μαθευτεί το γεγονός και παρερμηνευθεί από τους κατοίκους της πόλεως ότι τάχα και αυτός ήταν χριστιανός, δεν άντεξε στη σκέψη και κατά τη διάρκεια της νύχτας πήγε στον δικαστή και κατήγγειλε την κόρη του.
Η Θεσσαλονίκη συνελήφθη αμέσως. Όλοι οι ειδωλολάτρες της Αμφίπολης στράφηκαν εναντίον της και γεμάτοι από οργή άρχισαν να τη λοιδορούν και να την υβρίζουν. Ο δικαστής για να την κλονίσει την απείλησε ότι θα τη βασανίσει ανηλεώς. Και πράγματι, αφού τη γύμνωσαν, τη μαστίγωσαν με δέρματα τέσσερις άνδρες, μέχρι που άνοιξαν τα πλευρά της μάρτυρος. Στη συνέχεια της αφαίρεσαν όλη την περιουσία της και την εξόρισαν. Στον χώρο της εξορίας η μάρτυς Θεσσαλονίκη, εξουθενωμένη από τις ταλαιπωρίες, παρέδωσε το πνεύμα της.
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΥΚΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΡΙΩΝΑ
Δύο άνδρες, ο Αύκτος και ο Ταυρίων, που ήταν παρόντες στο γεγονός της συλλήψεως και του μαρτυρίου της αγίας Θεσσαλονίκης, κατήγγειλαν δημόσια την ωμότητα και τη βαρβαρότητα του δημίου της. Αυτός όχι μόνο δεν μετανόησε από τα ελεγκτικά τους λόγια, αλλά ενοχλημένος τους διέβαλε ως χριστιανούς στον Θορύβιο τον υπατικό. Για την παρρησία του λόγου τους και την ειλικρίνειά τους συνελήφθησαν και άρχισαν τα βασανιστήρια σε βάρος τους. Αφού τους λιθοβόλησαν, τους έριξαν μέσα σε φλεγόμενη κάμινο, όπου όμως κατά θαυματουργικό τρόπο έμειναν ανέπαφοι. Στη συνέχεια τους χτύπησαν με βέλη και τους έριξαν στη λίμνη που υπήρχε εκεί κοντά, αλλά οι δύο μάρτυρες δεν έπαθαν τίποτε. Τέλος διατάχθηκε να θανατωθούν δι’ αποκεφαλισμού κι έτσι έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου, δίνοντας τέλος και στη μανία και θηριωδία των δημίων τους.
ΣΤΗ ΧΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Η εκκλησία τιμά τη μνήμη των αγίων μαρτύρων Θεσσαλονίκης, Αύκτου και Ταυρίωνος στις 7 Νοεμβρίου. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι τρεις μάρτυρες συγκαταλέγονται μεταξύ των αγίων της πόλης Θεσσαλονίκης, αφού η αγία καταγόταν από την Αμφίπολη, που τελούσε υπό την εκκλησιαστική δικαιοδοσία της πρωτεύουσας του Ιλλυρικού, Θεσσαλονίκης, και κατά μία εκδοχή μαρτύρησαν και οι τρεις σ’ αυτήν. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει ακολουθία που να έχει συγγραφεί προς τιμήν τους.
Το μαρτύριο της Θεσσαλονίκης, που προηγείται, υπήρξε η αφορμή να μαρτυρήσουν στη συνέχεια οι δύο άνδρες Αύκτος και Ταυρίων. Γι’ αυτό και η μνήμη τους εορτάζεται από κοινού.
Η ΑΓΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η Θεσσαλονίκη ήταν κόρη του ειδωλολάτρη ιερέα Κλέονος στην Αμφίπολη της Μακεδονίας, που υπαγόταν εκκλησιαστικά στη μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Ωστόσο η ίδια ασπάσθηκε τη χριστιανική διδασκαλία και πίστη και έθεσε τον εαυτό της στην υπηρεσία της εκκλησίας. Αφού βαπτίσθηκε, επιδόθηκε στο έργο της κατηχήσεως. Έμπαινε με κάθε άνεση σε σπίτια άλλων ευκατάστατων οικογενειών λόγω του αξιώματος του πατέρα της και κατηχούσε νεαρές κοπέλες. Κάποια στιγμή ο πατέρας της πληροφορήθηκε την κατηχητική δράση της κόρης του, αλλά θεώρησε ότι πρόκειται για απλή παρεξήγηση ή και συκοφαντία. Θεωρούσε μέγιστο κακό να ασπασθεί η κόρη του, μία κόρη ειδωλολάτρη ιερέα, τον χριστιανισμό, γι’ αυτό και γεμάτος αγωνία θέλησε να εξιχνιάσει τις κατηγορίες εναντίον της που έφθαναν στ’ αυτιά του. Άρχισε να παρακολουθεί τις κινήσεις της κόρης του, η οποία, εκτός των άλλων, επί αρκετούς μήνες είχε πάψει να λαμβάνει μέρος στις ειδωλολατρικές πανηγύρεις. Πραγματικά, ο Κλέων διεπίστωσε ο ίδιος ότι η κόρη του πήγαινε συχνά στο σπίτι ενός χριστιανού ιερέως.
Όταν η Θεσσαλονίκη επέστρεψε στο σπίτι της, δεν δίστασε να ομολογήσει ανοιχτά στον πατέρα της ότι είχε ασπασθεί τη χριστιανική πίστη και προσπάθησε στη συνέχεια με γλυκούς και καταπραϋντικούς λόγους να μαλακώσει την οργή του. Εκείνος όμως, ως ειδωλολάτρης ιερέας, όχι μόνον δεν ηρέμησε, αλλά θέλησε να τη μεταπείσει με κάθε τρόπο. Βλέποντας ότι είναι αδύνατον να μεταπεισθεί η Θεσσαλονίκη και από φόβο μήπως μαθευτεί το γεγονός και παρερμηνευθεί από τους κατοίκους της πόλεως ότι τάχα και αυτός ήταν χριστιανός, δεν άντεξε στη σκέψη και κατά τη διάρκεια της νύχτας πήγε στον δικαστή και κατήγγειλε την κόρη του.
Η Θεσσαλονίκη συνελήφθη αμέσως. Όλοι οι ειδωλολάτρες της Αμφίπολης στράφηκαν εναντίον της και γεμάτοι από οργή άρχισαν να τη λοιδορούν και να την υβρίζουν. Ο δικαστής για να την κλονίσει την απείλησε ότι θα τη βασανίσει ανηλεώς. Και πράγματι, αφού τη γύμνωσαν, τη μαστίγωσαν με δέρματα τέσσερις άνδρες, μέχρι που άνοιξαν τα πλευρά της μάρτυρος. Στη συνέχεια της αφαίρεσαν όλη την περιουσία της και την εξόρισαν. Στον χώρο της εξορίας η μάρτυς Θεσσαλονίκη, εξουθενωμένη από τις ταλαιπωρίες, παρέδωσε το πνεύμα της.
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΥΚΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΡΙΩΝΑ
Δύο άνδρες, ο Αύκτος και ο Ταυρίων, που ήταν παρόντες στο γεγονός της συλλήψεως και του μαρτυρίου της αγίας Θεσσαλονίκης, κατήγγειλαν δημόσια την ωμότητα και τη βαρβαρότητα του δημίου της. Αυτός όχι μόνο δεν μετανόησε από τα ελεγκτικά τους λόγια, αλλά ενοχλημένος τους διέβαλε ως χριστιανούς στον Θορύβιο τον υπατικό. Για την παρρησία του λόγου τους και την ειλικρίνειά τους συνελήφθησαν και άρχισαν τα βασανιστήρια σε βάρος τους. Αφού τους λιθοβόλησαν, τους έριξαν μέσα σε φλεγόμενη κάμινο, όπου όμως κατά θαυματουργικό τρόπο έμειναν ανέπαφοι. Στη συνέχεια τους χτύπησαν με βέλη και τους έριξαν στη λίμνη που υπήρχε εκεί κοντά, αλλά οι δύο μάρτυρες δεν έπαθαν τίποτε. Τέλος διατάχθηκε να θανατωθούν δι’ αποκεφαλισμού κι έτσι έλαβαν το στεφάνι του μαρτυρίου, δίνοντας τέλος και στη μανία και θηριωδία των δημίων τους.
ΣΤΗ ΧΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Η εκκλησία τιμά τη μνήμη των αγίων μαρτύρων Θεσσαλονίκης, Αύκτου και Ταυρίωνος στις 7 Νοεμβρίου. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι τρεις μάρτυρες συγκαταλέγονται μεταξύ των αγίων της πόλης Θεσσαλονίκης, αφού η αγία καταγόταν από την Αμφίπολη, που τελούσε υπό την εκκλησιαστική δικαιοδοσία της πρωτεύουσας του Ιλλυρικού, Θεσσαλονίκης, και κατά μία εκδοχή μαρτύρησαν και οι τρεις σ’ αυτήν. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει ακολουθία που να έχει συγγραφεί προς τιμήν τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου