Μην με πάρεις απ΄τα μούτρα.
Το ξέρω πως η γιορτή του Ζωντανού Αντάρτη Προφήτη
με τι τρόπο μόνο ο Θεός το ξέρει,
πέρασε.
Άσε όσους υπεραναλύουν και αλληλοκατηγορούνται.
Και άσε με κι εμένα τον (θεό)τρελο να παραμιλάω.
Μήπως, λέω μήπως...
Να΄χουμε το νου μας;
Σε ποια δάση θα τρέξουμε να κρυφτούμε;
Και πως θα οργανωθούμε
αν δεν είμαστε μέσα στα Μυστήρια,
κάτω από τα φτερά της Εκκλησίας του Χριστού
και των Ποιμένων Του;
Τώρα αν πρόκειται για μας με τα χάλια που΄χουμε;
Για τα παιδιά μας;
Για τα εγγόνια μας;
Για τα εγγόνια των εγγονών μας;
Ουδείς γνωρίζει και ουδείς είναι τόσο βλαξ,
ώστε να τολμήσει να πει.
Αλλά, ας έχουμε το νου μας.
[άκου έναν ακόμα "σχεδόν άγιο" των καιρών μας, τον π.Αθανάσιο και μετά πες...]
~ με προβληματισμό και πόνο, τρελο"αμφ.",-
|το πρωτοαναρτήσαμε πέρυσι σαν σήμερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου