|Ναι, μην το ψάχνεις παραπάνω. Ο Γιάννης που υπογράφει το παρακάτω κείμενο είναι γιος του Δάσκαλου Σαράντου Καργάκου. Μετά από τούτα τα γραφομένα, φαίνεται ξεκάθαρα πως βαδίζει στα χνάρια του πατέρα του...
"αμφ."|
Η Δόμνα Μιχαηλίδου την εβδομάδα που πέρασε, επιβεβαίωσε όσους της αποδίδουν χαρακτηριστικά woke, απαντώντας σε ερώτηση του προέδρου του κόμματος «ΝΙΚΗ» Δημήτρη Νατσιού ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να επαναφέρει την έπαρση της ελληνικής σημαίας στα σχολεία.
«Εθνική συνείδηση σημαίνει πρώτα απ’ όλα αυτογνωσία, σημαίνει γνώση και κατανόηση της ιστορικής αλήθειας, πέρα από εξωραϊσμούς ή όποιες εθνικιστικές εξάρσεις»,
«Εθνική συνείδηση σημαίνει πρώτα απ’ όλα αυτογνωσία, σημαίνει γνώση και κατανόηση της ιστορικής αλήθειας, πέρα από εξωραϊσμούς ή όποιες εθνικιστικές εξάρσεις»,
είπε μεταξύ άλλων φληναφημάτων από αυτά στα οποία μας έχουν συνηθίσει οι Έλληνες υπουργοί, η κ. Μιχαηλίδου.
Ήταν μάλλον η φράση της αυτή, που ανάγκασε τον Γιάννη Καργάκο, γιό του γνωστού φιλολόγου και ιστορικού Σαράντη Καργάκου που έχει αφήσει ιστορία στα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας να την «στείλει σπίτι» της με μια μόνον ανάρτηση στο Facebook, στην οποία σημειώνει τα χάλια της ελληνικής παιδείας:
Ολόκληρη η ανάρτηση:
"Υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας διαφώνησε με την επαναφορά της έπαρσης της ελληνικής σημαίας στα σχολεία.
Είναι λογικό.
Το υπουργείο αυτό δεν είναι ούτε κατ’ όνομα Εθνικής Παιδείας πλέον.
Πολλοί μαθητές δεν γνωρίζουν ούτε τον Εθνικό Ύμνο ούτε τον Εθνικό μας ποιητή πλέον.
Ούτε το Πάτερ Ημών πλέον.
Ούτε τον Ακάθιστο Ύμνο πλέον.
Το κακό επλεόνασε!
Το στέλεχος απεφάνθη ότι η εθνική συνείδηση διδάσκεται κάθε μέρα μέσα στην τάξη και όχι έξω από την τάξη.
Ναι, είδαμε!
Κάθε μέρα βλέπουμε την εθνική – κοινωνική συνείδηση του “Έλληνα”.
Μόνο συντροφιά με τους νεκρούς νιώθεις Ελλάδα…
Τα ντεμοντέ κλισέ του στελέχους θύμισαν προκάτοχα αυτού στελέχη που λέγαν αντίστοιχα περί σεβασμού σοφά:
Ο σεβασμός πρέπει να δείχνεται με την ουσία και όχι με τους τύπους…
Και χάθηκαν οι τύποι και ο σεβασμός μαζί.
Και η σχολική τάξη κατάντησε λυπηρός ευφημισμός.
Σαν κάτι βολικά που δίδασκε τη δεκαετία του 70 ο Δόκτωρ Σποκ:
να μην πιέζουμε το παιδί να λέει ευχαριστώ – παρακαλώ,
να μεγαλώνει ανεξάρτητο, αλλά χωρίς ευθύνες κιόλας.
Βολικά λαϊκιστικό για παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικούς, πολιτικούς.
Ανεξαρτησία χωρίς ευθύνη.
Και γεμίσαμε 3 γενιές ανεξάρτητων και ανεύθυνων εγωιστικών και φιλοτομαριστικών παρασίτων.
Χθες 2 έκγονοι αυτού του συστήματος αγωγής τόλμησαν να με ρωτήσουν πώς μπορούν να αποφύγουν τη στρατιωτική θητεία, πώς να βγάλουν κάνα… τρελόχαρτο.
Για τους τρόπους αποφυγής αυτού του αρχαίου δημοκρατικού καθήκοντος τους παρέπεμψα σε κάποιον νεοφανή διάττοντα της μικροπολιτικής.
Που πολύ φοβάμαι, πως μέχρι να εξαφανιστεί,
όπως ξαφνικά εμφανίστηκε, θα γίνει μετεωρίτης της καταστροφής.
Όντως καμιά εθνική σημαία δεν ταιριάζει πάνω από τα κεφάλια τέτοιων ανδραπόδων.
Πόσο μάλλον η ελληνική.
Η ελληνική σημαία πρέπει να απαγορευθεί
από κάθε δημόσιο εγκαθίδρυμα.
Αν μπορούσε, θα το ζητούσε.
Μόνο πάνω από κάποιους τάφους ταιριάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου