Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024

† Ο βασανισμός του παπά στους διαδρόμους της φυλακής... |Τι Θεός είσαι Εσύ...

 

            |Από π.Ιωάννη Ιστράτι † -🇷🇴 


Πριν από τρία χρόνια, 

με κάλεσε μια πολύ διακεκριμένη κυρία 

(εγώ και ένας άλλος ιερέας) 

να κάνουμε Ιερό Ευχέλαιο 

για τον άρρωστο πατέρα της.


Ένα σπίτι με άψογα έπιπλα από μαόνι, 

παλιά ξύλινα σκαλίσματα...


Ο γέρος είναι στο κρεβάτι, 

κάτω από ένα πάπλωμα, 

παλεύει με μεγάλο πόνο.


Ούρλιαζε, 

έκλαιγε!


- Δεν μπορεί να πεθάνει πάτερ, λέει η κόρη.


Αρχίζουμε το Αγιο Ευχέλαιο.

 

7 προσευχές αγιασμού, 

7 Απόστολοι, 

7 Ευαγγέλια, 

7 μεγάλες προσευχές.


Ο άντρας στενάζει από τον πόνο 

με κάθε χρίσμα. 


Λες και τον καίει το ιερό λάδι... 


Τελειώσαμε σε μια ώρα.


Η κυρία μας φτιάχνει έναν καφέ, 

τον οποίο μας σερβίρει 

από επιχρυσωμένο σετ.


Ρωτάω:

- Κυρία, 

από πότε έχει ο πατέρας σας να εξομολογηθεί;


- Πάτερ, 

νομίζω ποτέ.


Ο πατέρας μου 

ήταν ανώτερος διευθυντής ασφαλείας,

 επικεφαλής σωφρονιστικού καταστήματος...


Υποπτεύομαι οτι «εξαιτίας αυτού» 

δεν μπορεί να πεθάνει 

και υποφέρει τρομερά!


Ο Θεός ️  ξέρει 

τι συμφορές μοίρασε στη φυλακή...


Ο γέρος λαχανιάζει από τον πόνο 


αλλά μπορεί ακόμα να μιλήσει. 



Τραυλίζει.


Ξεκινά να λεει σιγανά...



- Την δεκαετία του '60, 

όταν ήμουν δεσμοφύλακας, 

ξυλοκόπησα έναν γέρο ιερέα 

χωρίς τις αισθήσεις του 

και τον έσυρα από τα γένια 

στους διαδρόμους της φυλακής...


- Γιατί; ρωτάω.


- Γιατί έκανε προσευχή στο κελί 

και όλοι οι έγκλειστοι 

άκουγαν γονατιστοί!!!!


- Προσευχήσου 

να μην πεθάνεις αυτή την στιγμή! 


Να υποφέρετε εδώ, 

αντί να πάτε στον πάτο της κόλασης!


Ο άντρας αρχίζει να κλαίει πικρά.


- Λυπάμαι, πατερ!


- Κλάψε, 

όσες τρίχες είχε αυτός ο ιερέας 

που βασάνισες στα γένια του, 

τόσα δάκρυα να ρίξεις!!!


Ο βασανιστής μου φιλάει το χέρι 

και το γεμίζει δάκρυα.


Σε αυτή τη χειρονομία, 

βλέπω τη μεγάλη ανταμοιβή του Θεού 

για τον ιερέα ξυλοκοπημένο, 

συντετριμμένο, 

συρμένο από τα γένια του 

σαν κουρέλι 

στις αίθουσες του διαβολικού κατεστημένου.


Η κυρία δεν με ξαναπήρε τηλέφωνο.


Μετά από μια βδομάδα 

με φωνάζει 

ότι πέθανε ο γέρος 

κρατώντας έναν ξύλινο σταυρό...


Πόσο άπειρη είναι η υπομονή του Θεού!


|από την εκ των "συν αυτώ", Athina Samos


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου