Κυριακή 17 Αυγούστου 2025

✨ «Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· |Ξέρεις τι είναι να ζητάς να μείνουμε για πάντα εκεί, στη γεύση του Παραδείσου; |Σκέψεις και ανοίγματα παιδιών που έμειναν στο μυαλό μου. Ήταν 14 μέρες στην κατασκήνωση γεμάτες θαύματα. Ένα σωρό θαύματα...

 


     |το υπέροχο κείμενο (υπο)γράΦει η εκ των "συν αυτώ" ανταποκρίτριά μας, art...


 «Προσπαθώ να φέρω τη ζωή της κατασκήνωσης 

στην καθημερινότητα. 

Δεν τα καταφέρνω πάντα…»


«Δε θέλω να κατέβω στην Αθήνα. 

Εδώ είναι αλλιώς. 

Στην αρχή πίστευα ότι δεν θα μ’αρέσει 

αλλά όταν ψάλλαμε όλες μαζί το «τη Υπερμάχω» 

στην Παναγία μας, δάκρυσα...»


«Πηγαίνω στην Παράκληση, 

ήρθα στον Εσπερινό 

αλλά νιώθω ότι είμαι απούσα. 

Θέλω να συναντώ τον Χριστό

να είναι το μυαλό μου συγκεντρωμένο εδώ, 

αλλά νιώθω μια παγωμάρα... 

Δεν είναι άδικο για τον Χριστό αυτό;»


«Ξυπνήστε με στις 6:30 

να πάω να κόψω τα πρόσφορα. 

Στην Αθήνα δεν έχω αυτή την ευκαιρία… 

Εδώ μπορώ και θέλω να πηγαίνω 

από την αρχή του Όρθρου...»


«Εδώ νιώθω ασφάλεια. 

Με δέχεστε και με αγκαλιάζει 

όλη η ομάδα όπως είμαι. 

Δεν χρειάζεται να προσποιηθώ...»

 

   

    ✔ Σκέψεις και ανοίγματα παιδιών, 

που έμειναν στο μυαλό μου. 


Ήταν 14 μέρες γεμάτες θαύματα. 

Ένα σωρό θαύματα!


Μία εβδομάδα πέρασε από το θαύμα της Μεταμόρφωσης.


Μία εβδομάδα 

από εκείνον τον αυθόρμητο λόγο του Πέτρου;

«Κριε, καλν στιν μς δε εναι· 

ε θλεις, 

ποισωμεν δε τρες σκηνς, 

σο μαν κα Μωσε μαν κα μαν ᾿Ηλίᾳ».

 

Αυτός ο λόγος περικλείει όλες εκείνες τις φανερές, 

αλλά και τις απόκρυφες σκέψεις 

του κάθε παιδιού στην κατασκήνωση.


Ξέρεις τι είναι να ζητάς 

να μείνουμε για πάντα εκεί,

στη γεύση του Παραδείσου;


Να θες να σταματήσεις τον χρόνο 

σε εκείνο το peak του θαύματος της κάθε ψυχής;


Αυτά τα peaks στον κόσμο διαφέρουν.


Άλλωστε αυτό είναι το θαύμα: 

βίωμα που δεν μεταδίδεται με λόγια, 

με εικόνες, 

με στιγμιότυπα.


Μπορεί να γίνεται μπροστά στα μάτια σου, 

αλλά να μην είσαι άξιος να το βιώνεις.


Έτσι είναι ο κόσμος μας.


Αλλά μπορείς να ανάγεις την ευλογία των 14 ημερών 

στις υπόλοιπες 351 ημέρες του χρόνου! 


Στο κάτω κάτω το οφείλουμε σε αυτά τα παιδιά

που ζήσανε το θαύμα!

 

 

«Κριε, καλν στιν μς δε εναι».


Ο Κύριος είναι πανταχού παρών, 

δεν περιορίζεται 

ούτε σε τόπο, 

ούτε σε χρόνο, 

ούτε σε μία σκηνή, 

ούτε σε ένα σπιτάκι.


Το ερώτημα είναι αν θέλουμε εμείς 

να συγκατοικήσουμε μαζί Του 

και να ζούμε τον Παράδεισο 

πριν τον αιώνιο Παράδεισο 

ή αν μας αρκούν οι 14 ημέρες...


    [η αρχική φωτογραφία από την κατασκήνωση στο Λαλιώτη Κορινθίας, στην οποία μεγάλωσαν χιλιάδες αγόρια και κορίτσια...]



   |σχετικές αναρτήσεις:

✔ "Χριστιανικές κατασκηνώσεις και μόνο!"

Πολύ απόλυτο δεν ακούγεται αυτό; Μα γιατί;








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου