✨ Όταν ήταν να γράψει τον βίο της Αγίας Μαρίνας... |Ποιος θα πίστευε πως η Αγία Μαρίνα είναι στην πραγματικότητα ένα κορίτσι, που στις μέρες μας μόλις θα είχε τελειώσει το Γυμνάσιο;

Η Αγία Μαρίνα μας...

Ένα 15χρονο κοριτσάκι, 

που θα επικαλούνται οι πάντες 

μέχρι της συντελείας του αιώνος...

[το α(μ)Φιέρωμά μας, 

το΄χεις καταλάβει ήδη,

άρχισε από απόψε...

Όλες οι αυριανές αναρτήσεις μας

στη χάρη της...]

Διάβασε ο αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος στο αρχαίο κείμενο ότι ήταν η Αγία Μαρίνα, 15 ετών...

Σκέφτηκε: "θα γράψω στον νεοελληνικό βίο της ότι ήταν 17..."

Πήγε η κοπέλα που δούλευε σπίτι του στην αγορά της Αθήνας να ψωνίσει.

Την πλησίασε μια κοπελίτσα με κοτσιδάκια και της είπε:

"Εσύ δεν δουλεύεις στον κ. Παναγόπουλο; 

Να του πεις ότι είμαι η Μαρίνα από το Θησείο (*)

και είμαι 15 ετών και όχι 17 !"

______________

(*) Στο Θησείο, ως γνωστόν, βρίσκεται ο παλαιός ιστορικός ναός της αγίας Μαρίνας, μεγάλο προσκύνημα για τους Αθηναίους.

Πηγή: Βιογραφικό σημείωμα Δημητρίου Παναγοπούλου, Θωμά Τσονάκα, Πάτραι 1985, σελ. 18-20 και σε ψηφιακή μορφή εδώ σελ. 11.

* Τέτοιες μέρες το 2020, 

όταν κάναμε αυτήν την ανάρτηση 

και την ανεβάσαμε στο fb, 

η αγαπημένη μας Πηνελόπη Κώνστα 

- η οποία λίγο καιρό αργότερα 

αναχώρησε στον ουρανό για να συναντήσει 

την Αγία Προστάτιδά της 

και όλους τους υπόλοιπους αγαπημένους της -

σχολίαζε:

 

"Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη, 

Aγαπημένε μου Σταύρο ...

 Γιορτάζει η Προστάτιδά μας, 

η Αγαπημένη μας Αγία Μαρίνα...!!! 

Όταν γεννηθήκαμε η δίδυμή μου αδελφούλα, 

η Μαρίνα μου και εγώ,

η μανούλα μας μάς ακούμπησε 

μπροστά στην θαυματουργή Εικόνα της Αγίας Μαρίνας...

Εκεί στη σπηλιά Της 

στην Εκκλησιά Της στο Θησείο...

Η δίδυμή μου είχε γεννηθεί μόνο 1800 γρ...

και κινδύνευε.η ζωή της....!!..

Η Αγία Μαρίνα όμως....

Προστάτις των παιδιών έκανε το θαύμα Της....!!!

Την αγαπώ πάρα πολύ την Αγία Μαρίνα...

Να μάς προστατεύει όλους 

και κυρίως τα παιδιά όλων μας...

Την ευλογία Της να έχουμε...

   ~ Πηνελόπη Κ.

|Αυτή η ανάρτηση μόνιμα στη μνήμη της Πηνελόπης 

(που δεν γνωρίσαμε ποτέ από κοντά...)

 

~ "αμΦ." ΥΓ:

Επ΄ευκαιρία, να ζητήσουμε πέραν των άλλων 

& τη συνδρομή ενός άλλου "κρυφού" Αγίου, 

του γνωστού-άγνωστου, 

π. Κυρίλλου Γεραντώνη 

της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ.

Αγαπούσε ιδιαιτέρως την Αγία Μαρίνα, 

όπως ο ίδιος μας είχε κάποτε εκμυστηρευθεί, 

ήταν η Αγία προστάτις της μανούλας του.

(η Αγιογραφία της στο αριστερό κλίτος 

του Καθολικού της Μονής γράφει 

"δαπάναις Ιερομονάχου Κυρίλλου"...)

Τώρα βρίσκεται εδώ & λίγα χρόνια δίπλα τους...

Και στη μανούλα του Μαρίνα και στην Αγία της...

Αιώνια ευγνώμονες στην χάρη της, 

εφόσον Εκείνη σαν μια μικρή Μανούλα  

μας μεγάλωσε στο "σπίτι της", 

στη Νέα Φιλαδέλφεια...

(ετοιμαζόμαστε να πάμε στην αγρυπνία της...)

Αλλά και στη χάρη του Αγίου Γέροντα,

γιατί σαν σήμερα το 2008 

στη γιορτή της αγαπημένης του Αγίας,

ο Άγιος Γέροντας Κύριλλος 

δρομολόγησε στο "δικό του σπίτι"

σε κάποια "δικιά μας οικογένεια"...

με έναν πολύ φυσικό τρόπο, 

μέσα από τον απλό λόγο του, 

την ευχή του 

και την απόλυτη εμπιστοσύνη του στη δύναμη, 

που ο Χριστός μας χαρίζει 

στους Αγίους Γεροντάδες του, 

Δαυίδ και Ιάκωβο, 

μια θαυμαστή έκβαση, 

που επρόκειτο, όπως αποδείχτηκε 

να γίνει μια πολύ όμορφη πραγματικότητα 

που φέτος έγινε 16 χρονών... 

Τίποτα λιγότερο από αιώνια ευγνωμοσύνη...

✒️ Υπάρχουν στιγμές που δεν ανήκουν πια στην Ιστορία, αλλά στη μνήμη του Θεού. Μια τέτοια στιγμή αποτυπώνεται σ’ αυτή τη φωτογραφία: δύο ιεράρχες, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και ο τότε Σιναΐτης και μετέπειτα Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος, κρατούν στα χέρια τους τα ιερά λείψανα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Δεν κρατούν μόνο ένα κιβώτιο. Κρατούν την ίδια τη Ρωμιοσύνη που δεν δαμάζεται, τη μνήμη του Ευαγγελίου που περπάτησε στα βουνά και στα ποτάμια της Ηπείρου και ξύπνησε λαούς από τη λήθη...

 

🦅 Ήταν σαν σήμερα. 

Η πρώτη επέτειος φέτος, χωρίς τον πρωταγωνιστή του, εκείνου του ιστορικού γεγονότος, της 16ης Ιουλίου 1991. 

🌿 Δύο Στάθηκαν Όρθιοι στη Λήθη.

☦️ Και φώτισαν μια Εκκλησία εκεί που δεν υπήρχε κράτος – κι έναν λαό εκεί που δεν υπήρχε φωνή.

✒️ Υπάρχουν στιγμές που δεν ανήκουν πια στην Ιστορία, αλλά στη μνήμη του Θεού. 

Μια τέτοια στιγμή αποτυπώνεται σ’ αυτή τη φωτογραφία: 

δύο ιεράρχες, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και ο τότε Σιναΐτης και μετέπειτα Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος, κρατούν στα χέρια τους τα ιερά λείψανα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. 

Δεν κρατούν μόνο ένα κιβώτιο. 

Κρατούν την ίδια τη Ρωμιοσύνη που δεν δαμάζεται, τη μνήμη του Ευαγγελίου που περπάτησε στα βουνά και στα ποτάμια της Ηπείρου και ξύπνησε λαούς από τη λήθη.

Η εικόνα αυτή δεν είναι μόνο ιστορική, είναι προφητική. 

Ο Κοσμάς δεν επιστρέφει απλώς. 

Ανασταίνεται στο βλέμμα και την πορεία των δύο αυτών ανθρώπων που τον τίμησαν όχι μόνο με λόγια, αλλά με έργο, αγώνα, εγκαρτέρηση και προσφορά. 

Δεν είναι τυχαίο πως και οι δύο ... ο ένας Αρχιεπίσκοπος πάσης Αλβανίας και ο άλλος Μητροπολίτης σε μια αιματοβαμμένη Μητρόπολη της Βορείου Ηπείρου, επανειλημμένα μας υπενθύμιζαν:

 “Κάντε πράξη τα διδάγματα του Αγίου Κοσμά. Όχι να τα λέτε· να τα ζείτε”.

Η πρώτη επέτειος φέτος, χωρίς τον πρωταγωνιστή του, εκείνου του ιστορικού γεγονότος της 16ης Ιουλίου 1991. 

Διότι είναι πράγματι ιστορικό γεγονός η άφιξη στα μέρη τούτα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας ενός κανονικού Ορθοδόξου Επισκόπου μετά από 45 χρόνια απουσίας.

Στην Αλβανία της καταρρέουσας αθεΐας, στην Ήπειρο της λησμονημένης ελληνικότητας, στην Εκκλησία που μόλις ανάσαινε, εκείνοι μετέφεραν όχι μόνο σκήνωμα, αλλά πίστη, θυσία, και μαρτυρία.

Η φωτογραφία το μαρτυρεί: δεν υπάρχει χώρος πιο ιερός από έναν άνθρωπο που δίνεται ολοκληρωτικά. 

Δεν υπάρχει τόπος πιο ελληνικός και πιο πανανθρώπινος από εκείνον που βγάζει μυστικά φως μες στη νύχτα.

👉 δες εδώ ολόκληρο το εξαιρετικό άρθρο του εξ Αργυροκάστρου Ορφέα Μπέτση: " Χρόνος και χώρος για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο"

  [εμείς απο τον κ. Δημοσθένη Ζιούλη]

* H πρώτη συνάντηση του παπά Χρήστου (παπά ΠΑΟΚ) με τον άγιο Παϊσιο και η γνωριμία του με τον μετέπειτα πνευματικό του (και βιογράφο του αγίου), τον π.Ισαάκ τον Λιβανέζο...

Σαν σήμερα, στις 16 Ιουλίου του 1998 εκδήμησε εις Κύριον ένας από τους αγιορείτες πατέρες που τιμάται ιδιαίτερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αντιοχείας.

Πρόκειται για τον ιερομόναχο Ισαάκ (Ατάλλα), που καταγόταν από το Λίβανο, το μαθητή του μεγάλου Αγίου των ημερών μας, του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτη. 

Το πρώτο βιβλίο (το μπλε...) με τη βιογραφία του γέροντα Παϊσίου, που έχει καταγράψει μεγάλη απήχηση και δημοτικότητα και που έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ήταν κυρίως έργο του ιερομόναχου Ισαάκ...

(η συνάντηση περιγράφεται υπέροχα κάπου στο 13΄,

Αξίζει βέβαια να το δει κανείς ολόκληρο, όπως και το β΄μέρος...)

 Personal Spiritual Training

~ Σχετικές αναρτήσεις:

Μια μοναδική φωτογραφία με 3 Αγίους...

 Δες πόσο φως βγαίνει και από τους 3...

~ Αριστερά ο Άγιος Παϊσιος

Στη μέση ο π.Αθανάσιος Γιέφτιτς

Δεξιά ο γέρων Ισαάκ ο Λιβανέζος

|από εδώ

Φωτογραφία: Ο μακαριστός Γέρων Ισαάκ στην Ιερά Μονή Στομίου στην Κόνιτσα! Σαν σήμερα αναχώρησε για τα επουράνια ο Γέρων Ισαάκ ο Λιβανέζος που ασκήτευσε στο σταυρονικητιανό Κελλί της Αναστάσεως στην Καψάλα του Αγίου Όρους!

Υπήρξε πνευματικό τέκνο του Αγίου Παϊσίου

και βιογράφος του!

Ενταφιάστηκε σε τάφο, που ο ίδιος είχε ετοιμάσει για τον εαυτό του, εντός του περιβόλου του Κελλιού της Αναστάσεως! Την ευχή του να έχουμε!

πηγή

(πρώτη ανάρτηση, σαν σημερα τό 2022...)

♡ Πρότυπα...

 

   Πρότυπο η μητέρα του βοσκού που χάρισε το κτήμα του για να γίνει η Μονή του Αγίου Ραφαήλ στο Μαραθώνα, αυτή που μονολογούσε χρόνια πριν "Εδώ θα γίνει μοναστήρι".

Πρότυπο ο μικρός Κήρυκος, 3 ετών, που υπάκουσε τη μητέρα του, ο Άγιος Κήρυκος, που όπως και πολλοί άλλοι Άγιοι μάρτυρες επέτυχαν το "καν αποθάνει ζήσεται"!

Πρότυπο η Αγία Ματρώνα η αόμματη, η εκ Ρωσίας, που ενώ πήγε να τη συλλάβει ένας αστυνομικός, εκείνη τον κατηύθυνε να πάει να σώσει τη γυναίκα του που καιγόταν από ατύχημα λέγοντάς για τον εαυτό της "η τυφλή δε φεύγει".

 

Πρότυπο ο Άγιος Διονύσιος [ο εκ Ζακύνθου] που συγχώρησε και κάλυψε τον φονιά του αδελφού του.

Πρότυπο ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ που όλο το χρόνο χαιρετούσε τους ανθρώπους που συναντούσε με τη φράση "Χριστός Ανέστη χαρά μου!".

Όμως κι από γυναίκες...

  Δες...

https://ena-paidi-enas-anthropos.blogspot.com/2020/03/to-telos-tou-kosmou.html

☆ Η πρώτη Αγρυπνία για τον Άγιο Δημήτριο στο χωριό του στον Πλάτανο Τρικάλων. Στον Ναό των Ταξιαρχών όπου λειτουργούσε ο π. Δημήτρης Γκαγκαστάθης... |άκου τον παπα Σπύρο...

✨ Ένα διαφορετικό κόμικ... |Μια αληθινή καταγεγραμμένη ιστορία, που έχει 2 πρωταγωνιστές: ένα παλικάρι, τον Κωνσταντίνο, με αμαξίδιο, που θέλησε κάποτε με θέρμη και επιμονή να συναντήσει τον Άγιο Παϊσιο και να τον παρακαλέσει με την προσευχή να τον κάνει καλά...

               

  [από μας ένα μόνο σχόλιο - βεβαιότητα:

ο ΠάνσοΦος Θεός επιτρέπει για τον καθένα μας,

μόνο ό,τι έχει αιώνια προοπτική...]

       |για να το δεις, 

ζούληξε πάνω σε μια από τις 2 "σελίδες" του fb - κόμικ...

 (θερμά συγχαρητήρια σ΄εκείνους τους άγνωστους σε μας, 

που έφτιαξαν τόσο όμορφα αυτήν την ιστορία...)

|προσθέτουμε 2 σχόλια "επί του πιεστηρίου":

👉 Τον είχα γνωρίσει τον μακαριστό πλέον Κωνσταντίνο 

όταν νοσηλευόταν στο Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Αναπήρων 

στο Ίλιον Αττικής, πριν πολλά χρόνια. 

Εκεί εφημέρευε ο αείμνηστος άγιος πνευματικός μας 

π. Θησέας Κυπριώτης, 

ανάπηρος και αυτός. 

Ο Κωνσταντίνος ήταν όντως μια αγιασμένη μορφή, 

που μόνο με την υπομονή και την πίστη του 

δίδασκε εμάς τους δήθεν υγιείς...

|Θαλασσινός Ιωάννης

🌹    🌹    🌹

|Και μια ανώνυμη ψυχούλα 

πρόλαβε και μας γνωστοποίησε αυτό!

Ευχαριστίες θερμές...:

👉 Κι εδώ η συγκινητική ιστορία του Κωστάκη,

όπως μας την διηγείται ο Νώντας Σκοπετέας. 

Κωστάκη, εύχου και για εμάς από εκεί ψηλά... 🌹

✔ Κάθε πρωί που ξυπνάμε πρέπει να σταυρώνουμε το κεφάλι μας και να λέμε: "Κύριε δώσε μου καλούς λογισμούς, δώσε μου αγαθούς λογισμούς και φύλαξε το νου μου καθαρό για να μπορώ να έχω νουν ΧΡΙΣΤΟΥ...

 

    

Πρέπει να αποφεύγεις την παρατηρητικότητα.

Να μην παρατηρείς τους άλλους.

 

Αλλά έστω και να μην έρθει 

η κρίση – κατάκριση στο μυαλό, 

είναι των τελείων ανθρώπων.

Αλλά αν έρθει η κατάκριση στο μυαλό, 

τουλάχιστον μην το πεις, 

μην το κάνεις καταλαλιά, 

μην πεις στον άλλον, 

αλλά κράτησε το για τον εαυτό σου. 

ΔΙΟΤΙ ο άλλος 

μπορεί να έχει ένα καλό λογισμό για τον αδερφό.

 

Εδώ στο Άγιον Όρος έλεγαν: 

«Μην πεις τίποτα 

και χαλάσεις το λογισμό του αδερφού μου».

 

Είναι μεγάλη αμαρτία να χαλάμε το λογισμό του αδελφού. 

Ο λογισμός χαλάει πάρα πολύ εύκολα 

και πρέπει να τον φυλάμε τον λογισμό μας.

 

Κάθε πρωί που ξυπνάμε 

πρέπει να σταυρώνουμε το κεφάλι μας και να λέμε: 

"Κύριε δώσε μου καλούς λογισμούς, 

δώσε μου αγαθούς λογισμούς 

και φύλαξε το νου μου καθαρό 

για να μπορώ να έχω νουν ΧΡΙΣΤΟΥ..."

 

Μακαριστός Γέροντας Γρηγόριος, Καθηγούμενος Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

πηγή

  |εμείς από την εκ των "συν αυτώ", Αλεξάνδρα Τσοκάνα

Ένας "κακός" στην αγκαλιά του Θεού!

 

Τον θυμόμαστε από τη συμμετοχή του στη δημοφιλή σειρά "Παρά πέντε", σαν τον "κακό" που κατεδίωκε συνεχώς τους πρωταγωνιστές.

Ο ίδιος ήταν, όχι απλά ένα άκακο πλάσμα, αλλά μια ψυχή που "υπέμεινε την ασθένειά του με δοξολογία και ειρήνη ψυχής", όπως έγραψε στα ΜΚΔ η ενορία με την οποία συνδεόταν τα τελευταία -δύσκολα λόγω ασθένειας- χρόνια του.

Ο αείμνηστος Γεράσιμος έγραφε ποιήματα. Σε κάποιο από αυτά τελειώνει με τους στίχους: 

" Θα γυρίσουμε στην ομορφιά μια μέρα, 
μόνο μη χαθεί η ελπίδα. "  

Αναπαύου εν ειρήνη, αδελφέ μας, στην ατελεύτητη ομορφιά της Βασιλείας του Θεού! 

NK

☆ Τι θα δώσεις στην ψυχή σου να φάει σήμερα;

 

   Για τα παιδιά σου,  αδερφέ μου,

   κανόνισες από βραδύς

 τι θα τους ετοιμάσεις για σήμερα.

  Και πολύ καλά έκανες.

   Γονιός είσαι.

   Εσύ τι θα φας σήμερα κανόνισες;

 Δεν σε νοιάζει.

  Θα φας ό,τι περισσέψει από τα βλαστάρια σου, το ξέρω.

  Έτσι κάνεις πάντα.

   Και η ψυχή σου πεινάει όμως, ψυχούλα μου.

   Για την ακρίβεια, πεθαίνει της πείνας...

 Και πεινάει και διψάει, 

όπως ακριβώς και το σώμα σου,

μέσα στο κατακαλόκαιρο.

 Απλά δεν το φωνάζει.

   Επιλογές έχεις πολλές. 

   Εσύ απλά διάλεξε. 

  Τι τραβάει η ψυχούλα σου για σήμερα;

   Δώσ' της κάτι, ναι;

  Μην ξεχαστείς πάλι.

   (Μη με παρεξηγείς.

Δεν σου κάνω κουμάντο.

 Απλά, σε έχω έγνοια.

Άσε, 

που για σένα τα λέω, 

για να τ'ακούω πρώτος εγώ. 

   Για να μην έχω πλέον καμία δικαιολογία.

  Αναπολόγητος, ούτως ή άλλως...

  Με καταλαβαίνεις;)

    ♡ Καλημέρα του Χριστού!

☆ 6 λέξεις της ελληνικής γλώσσας, που δε μεταφράζονται...

(Έξι μοναδικές λέξεις που χρησιμοποιούμε πολύ συχνά και δε μεταφράζονται σε καμία άλλη γλώσσα. 

Εσύ τις αναγνωρίζεις; 

Πες μας, αν θες, δικά σου παραδείγματα, που να αναδεικνύουν την αγαπημένη σου απ΄αυτές...

   |με αγάπη Χριστού, "αμΦ.") 

1. Μεράκι

2. Φιλότιμο

3. Θαλπωρή

4. Λεβέντης

5. Παλικάρι

6. Κελεπούρι

   |πρώτη δημοσίευση: 11 Ιουλίου 2019

✔ Το νου σου με ποιους σχετίζεσαι...

 

πηγή: Δρομοκήρυξ

✨ "Με εκσφενδόνισε με όλη του τη δύναμη στα σκαλιά... |O 3χρονος μπόμπιρας, που έγινε ... άγιος! Ξημερώνει η μέρα που γιορτάζει μαζί με την Αγία Μανούλα του... [Τῇ ιε΄τοῦ μηνός Ἰουλίου Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κηρύκου και Ἰουλίττης τῆς μητρός αὐτοῦ]

Βλέποντας τη μανούλα μου 

να υποφέρει φριχτά μαρτύρια,
έκλαιγα γοερά.
Εκείνος με πήρε στην αγκαλιά του
και μου έταξε πως θα μου δώσει 

όλα τα καλά της γης
και θα με κάνει γιο του.
Πίστεψε πως θα με κάμψει, 

τριών χρονών παιδάκι.

Έσφιξα τότε τα μικρά μου χεράκια
και του έδωσα μια γροθιά.

Εκείνος ούρλιαξε
πιο πολύ από ντροπή, παρά από πόνο.

Με εκσφενδόνισε 

με όλη του τη δύναμη στα σκαλιά...

Με ανοιγμένο το κεφάλι
αιμορραγώ μπροστά στα πόδια της γλυκιάς μου μανούλας...


Όλοι περιμένουν ότι θα λυγίσει.
"Δόξα τω Θεώ", είπε εκείνη γαλήνια
"Θα γίνω μητέρα μάρτυρα"...

Τῇ ιε΄τοῦ μηνὸς Ἰουλίου
Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κηρύκου
καὶ Ἰουλίττης τῆς μητρὸς αὐτοῦ.

Υπ.

*  Διαβάστε και συγκλονιστείτε ελεύθερα 

με τον βίο των αγίων 

ρίχνοντας μια ματιά εδώ 

ή παρακολουθώντας για 1΄ το βιντεάκι 

ζουλώντας εδώ...

✨ Ιερέας έγραφε τέτοιες μέρες: 

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ...

Σε μια πνευματική μου κοπέλα εμφανίστηκε 

ο μικρός Άγιος Κήρυκος ολοζώντανος 

και της είπε με παράπονο:

- Θέλω πάρα πολύ να βοηθήσω τους ανθρώπους, 

αλλά κανένας δεν προσεύχεται σε εμένα.

Όλοι με μπερδεύουν με το νησί μου. 

(εννοούσε την Ικαρία και το ομώνυμο λιμάνι της τον Άγιο Κήρυκο).

Και της ζήτησε να φτιάξει την εικόνα του, 

είναι αυτή η εικόνα που βλέπετε, 

την οποία αγιογράφησε το πνευματικό μου παιδί Ευαγγελία.

Στην εικόνα είναι ο Άγιος Κήρυκος 

με την μανούλα του Ιουλίττα, 

η σύμπτωση αυτή με τάραξε λίγο, 

γιατί βλέπετε κατάγομαι από την Ικαρία.

Και μου έκανε εντύπωση 

που εμφανίστηκε ο Άγιος Κήρυκος 

σε πνευματικό παιδί ενός Ικαριώτη.

Έτσι το πήρα προσωπικά το θέμα 

και προβαίνω σε αυτήν την ανακοίνωση, 

παροτρύνοντας σας να προσεύχεστε 

και να ζητάτε την βοήθεια του Αγίου Κήρυκου.

Αυτό μας ζήτησε, 

ας το κάνουμε με πίστη.

Ό άγιος Κήρυκος

ήταν μόλις τριών χρονών ,

όταν τόν σκότωσε ,

ό έπαρχος Άλέξανδρος έπειδή

 ή μητέρα του Ίουλίττα

ήταν χριστιανή.

Τήν Ίουλίττα μετά τό θάνατο τού παιδιού της ,

τήν άποκεφάλισαν.

Η εορτή των δύο αγίων τιμάται στις 15 Ιουλίου.

Οι άγιοι Ιουλίττα και Κήρυκος 

συγκαταλέγονται στους ιαματικούς αγίους 

και απεικονίζονται συχνά στη βυζαντινή ζωγραφική 

και ιδιαίτερα στη μνημειακή, 

ως μεμονωμένες μορφές ανάμεσα σε άλλους αγίους.

 Η λατρεία τους εξαπλώθηκε από τη Μικρά Ασία 

στα νησιά του Αιγαίου, στην Κρήτη, 

στην Κύπρο, στην Ιταλία κ.α.

Αποτελούν πολιούχους 38 ιταλικών πόλεων 

όπως του Γκρέτζιο, 

ενώ από αυτές 5 πόλεις 

φέρουν το όνομα του αγίου Κηρύκου 

και μία της αγίας Ιουλίττης 

(Santa Giuletta στην Παβία).

Ιδιαίτερα στην Καππαδοκία 

θεωρούνται προστάτες άγιοι και μεσολαβητές, 

γι' αυτό και συχνά απεικονίζονται 

κοντά στο Ιερό των εκκλησιών...

(ιερέας viber)

Εμείς από :κ.Πολυξένη Ρέρρα

 

✨ Και ακούστε με τα μικρά σας παιδιά 

το τραγουδάκι του μικρότερου ίσως αγίου, 

που έχουμε με το όνομά του, 

στην πρωτότυπή μορφή του εδώ 

ή και στην παρακάτω live εκτέλεση 

από τη εξαιρετική χορωδία του Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών...

Μπορεί να γίνει το αγαπημένο τους τραγουδάκι!

[Και ας κάνουμε και μια ευχούλα 

υπέρ αναπαύσεως της ψυχής 

της δούλης του Θεού Γαβριηλίας Μοναχής,

που σκάρωσε κάποτε 

και τραγούδησε αυτό το τραγουδάκι...]

| "συν αυτώ" ΥΓ:

Μετά απ΄όλα αυτά που είδαμε,

μήπως να αφήναμε στην άκρη τις δικαιολογίες, 

που πάντα έχουμε πρόχειρες 

και να αποφασίσουμε πλέον 

να μεγαλώνουμε "έτσι" τα παιδιά μας;

 

Έτσι που να μπορούν 

να στηλώνουν το ανάστημά τους

 όταν χτυπιέται η πίστη, 

όσο μικρά 

ή μεγάλα κι αν είναι;

Μπορούμε να γίνουμε 

τέτοιες Μανάδες 

και τέτοιοι Πατεράδες;

Τέτοιοι Παππούδες

και τέτοιες Γιαγιάδες;

Τέτοιοι δάσκαλοι;

Μπορούμε να διδάξουμε τα παιδιά μας, 

από μωρά ακόμα, 

να μάθουν να λένε την Ευχή του Ιησού,

που είναι το γλυκύτερο 

αλλά και το πιο δυνατό όνομα 

επί γης και Ουρανού;

Ας κάνουν οι πολλοί ό,τι θέλουν.

Θα διαλέξουμε επιτέλους 

να συμπορευθούμε με τους Λίγους, 

αλλά Εκλεκτούς;

Κι εμάς να στο ομολογήσουμε:

Δεν μας χαλάει καθόλου να προσευχόμαστε

και να παρακαλάμε έναν 3χρονο μωρό παιδί,

που όμως έγινε Άγιος,

ακολουθώντας το παράδειγμα της Αγιότητας, 

που απλόχερα του΄δωσε η μανούλα του...

(Μέρος της κάρας του Αγίου Κηρύκου, 

που φυλάσσεται 

στήν Ιερά Μονή Αγίου Γρηγορίου στο Άγιον Όρος. 

Δείτε το σημάδι...)

ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 

ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ...

|η αρχική συγκλονιστική εικόνα των 2 Αγίων 

από τον π.Σπυρίδωνα Σκουτή...