"Μεθ' ημών ο Θεός..."

3.144 προβολές • 12 Μαρ 2017

Ομιλία του πατρός Ανανία Κουστένη στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κολοκυνθούς (12 Μαρ 2017)

https://www.eulogia.gr/

|Το στιγμιότυπο-θησαυρός τραβηγμένο 

από την κρυφή "αμφοτεροδέξια" κάμερα...

Γιατί, αν ο παππουλάκος μάς έπαιρνε χαμπάρι, 

ποια γη θα μας άνοιγε να κρυφτούμε;

Την ευχή σου, παππούλη μας άγιε, από κει ψηλά!

♡ "Όλοι μια αγκαλιά γυρεύουμε ..." ~ π.Ανανίας Κουστένης

Γιατί οι άνθρωποι κουράστηκαν με όλων τα καμώματα και προσωπικά ο καθένας με τα δικά του. 

Γιατί μας κουράζει το κακό. 

Μας κουράζει ο κακός. 

Μας κουράζει η ανομία και φτάνουμε στο σημείο που είχε φτάσει μια φορά ο προφητάναξ Δαυίδ, ο προφήτης και βασιλιάς, κι έλεγε: 

«ἀπηνήνατο παρακληθῆναι ἡ ψυχή μου» - δεν θέλω ούτε να παρηγορηθώ. 

Με τίποτε. 

Με τίποτε, και πολλοί συνάνθρωποί μας τι λένε; 

Θέλω το βράδυ που κατεβάζω τα σκουπίδια, να αφήσω τον εαυτό μου με τα σκουπίδια να τελειώνω. 

Τα' χετε ακούσει, τα' χουμε ακούσει, όλοι τ' ακούμε.

Γι' αυτό ακριβώς «όπου επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η Χάρις». 

Ο αιώνας αυτός είναι ο αιώνας του Θεού. 

Ο αιώνας της εκκλησίας. 

Ο αιώνας της μετανοίας. 

Ο αιώνας της προκλητικής αγάπης του Θεού. 

Ο αιώνας της επιστροφής των ασώτων και παραστρατημένων στον μεγάλο μας Πατέρα, στην Αγία μας Εκκλησία που 'ναι η αγκαλιά του Χριστού.

 

 Όλοι μια αγκαλιά γυρεύουμε. 

Ε, αυτή είναι του Χριστού η αγκαλιά, ο οποίος την στήνει στα τρίστρατα της ζωής μας, και στα αδιέξοδα κρυμμένη και τότε απελπισμένοι απ' όλους κι απ' όλα, κι απ' τον εγωιστή εαυτό μας, πέφτουμε στην αγκαλιά του Θεού, τουλάχιστον οι καλοπροαίρετοι, άνευ όρων και ορίων και παραδινόμαστε στην αγάπη του Θεού -- κι αυτό είναι θαύμα! 

Δεν αφήνει τον κόσμο του ο Θεός. 

Δεν αφήνει ο Χριστός. 

Μας έχει πληρώσει με το αίμα του και τη ζωή του, και του λείπουμε...

π.Ανανίας Κουστένης

 

πηγή

(εμείς από εδώ)

♡ "Μη μασάτε! Έχει ο Θεός! Ο Θεός είναι μεγάλος! Ο Ναζωραίος έχει τον τελευταίο λόγο! Χριστός Ανέστη..." |Η κεκρυμμένη αγιότητα του παπά -Ανανία! [4 χρόνια από τότε που (δεν) έφυγε... Γιατί όλοι χρωστάμε κάτι στον πατερούλη Ανανία…Εις μνημόσυνον αιώνιον...]

° το α(μ)Φιέρωμά μας για τον τεράστιο παπα Ανανία μας ξεκίνησε ήδη! Το 'χεις καταλάβει από τα "συμΦραζόμενα"... Απόψε και αύριο όλη μέρα κι όλη νύχτα! 

(Και δεν θα σου Φτάνει, φίλε...) 

"Ο ίδιος έφυγε αλλά και παραμένει αοράτως μαζί μας. 

Η παρουσία του, τα βιβλία του αλλά και η φωνή του ακούγεται στις «ερτζιανές» συχνότητες καθημερινά.

Σαν να ακούγεται καθάρια η φωνή σε αυτές τις δύσκολες μέρες:

Μη μασάτε!

Έχει ο Θεός!

Ο Θεός είναι μεγάλος!

Ο Ναζωραίος έχει τον τελευταίο λόγο!

Χριστός Ανέστη!!

Όλοι χρωστάμε κάτι στον πάτερα Ανανία…

Του χρωστάμε πολλά! 

Όχι μόνο εμείς που μας αξίωσε ο Θεός να τον γνωρίσουμε από κοντά ή από τα ραδιοφωνικά ακούσματα,

αλλά και αυτοί που διαβάζουν και ακούν τους λόγους του.

Ο Λόγος του άγγιζε και αγγίζει τις καρδιές απλών ανθρώπων σαν να τις θωπεύει και τους φέρνει δάκρυα και βαθύ προβληματισμό!

Ο Λόγος του μπαίνει και στις ψυχές που έχουν στεγανά στη ζωή τους και κάνει ρωγμές.

Από την αρχή οι συντηρητικοί δεν άντεχαν τον ελεύθερο τρόπο έκφρασής του, 

ούτε την ελευθερία που απέπνεε ο λόγος του.

Οι πιστοί οι εγκλωβισμένοι στον τύπο του γράμματος του νόμου και όχι στην ουσία,

 προβληματίζονταν με τον ανατρεπτικό καθάριο και γάργαρο λόγο του!

Οι «προοδευτικοί» και «δημοκράτες» ακούγοντας τις γεμάτες αγάπη 

για τους ήρωες και πόνο για την πατρίδα μας αναφορές του, 

τον θεωρούσαν εθνικιστή!

Που να καταλάβουν οι καημένοι 

ότι ο άνθρωπος του Θεού κρίνει, 

αλλά δεν κρίνεται από ουδενός.

Γιατί διακονεί και ζει «εν τη Αληθεία».

Ο πατέρας Ανανίας ήταν πέραν μακράν 

από αυτά τα σχήματα των κομμάτων και των ιδεολογιών.

Πέρα και μακράν από τις αγκυλώσεις 

που βασανίζουν τα τελευταία χρόνια τον τόπο μας 

και σαν βδέλλα ρουφούν κάθε ικμάδα του Ρωμαίικου πολιτισμού μας!

Το κήρυγμά του είναι πολύπλευρο, 

μάς αποκαλύπτει το πρόσωπο του Χριστού και τη μοναδικότητα της Εκκλησίας, 

αλλά μάς εισάγει παράλληλα στον κόσμο της ιστορίας που καλούμαστε να ζήσουμε.

Σαν προφήτης πάλεψε να μας αφυπνίσει από τον λήθαργο που διέπει τη ναρκωμένη ζωή μας!

Ο Λόγος του ρέει σαν το δροσερό νεράκι της πηγής.

Και σίγουρα δεν ήταν όλος δικός του, 

το αντλούσε από  κάποια ανεξάντλητη πηγή 

για νά ’ναι τόσο δροσερός και ανεξάντλητος 

και τον στόλιζε με την καλλιέπεια της γλώσσας του 

και τον έκανε μοναδικό.

Πάντα τα δροσερά νερά πηγάζουν από  πηγές πού ’ναι ψηλά, πολύ ψηλά, 

ακόμα πιο ψηλά και από τα σύννεφα!

Ο χαρισματικός του λόγος ήταν καρπός του Αγίου Πνεύματος και ας προσπαθούσε να το κρύψει, το νιώθουν οι ακροατές και αυτό τον πρόδιδε!

Όπως τον πρόδιδε και η γλυκύτητα 

και φωτεινότητα του προσώπου του, 

όταν ήθελε να το παίξει αυστηρός.

Τον πατέρα Ανανία, 

τον αναγεννημένο άνθρωπο του Θεού! 

Δεν μπορούσες να τον εντάξεις, να τον προσδιορίσεις, να τον χαρακτηρίσεις.

Όταν νόμιζες ότι τον έχεις κατανοήσει και γνωρίσει,

 δεν αργούσε και ερχόταν η αμφιβολία!

Όταν κατέληγες ότι είναι άγιος,

 σου αποκαθήλωνε την εικόνα του…

και σε έκανε εικονοκλάστη!

Όταν σκανδαλιζόσουν με κάτι, 

λίγη συναναστροφή μαζί του και σε επανέφερε…

Η αγιότητα πάντα είναι κεκρυμμένη 

και αυτό που την προδίδει είναι η ειρήνη στην καρδιά μας 

από τον «εν ημίν Παράκλητο».

Ο πατέρας Ανανίας 

μάς αποκάλυψε και ένα μεγάλο μυστικό!

Πώς στέκεται κανείς απέναντι στην  αγιότητα, 

πώς στέκεται μέσα στην Εκκλησία.

Αφήνεσαι όπως σε μια αγκαλιά.

Αφήνεσαι για να χαρείς την παρουσία του Θεού,

 αφήνεσαι για να βιώσεις τη χάρη Του.

Η αγκαλιά της Εκκλησίας είναι η αγκαλιά του Χριστού.

Στην Εκκλησία και τους Αγίους αφήνεσαι 

και σε μεταμορφώνουν σιγά-σιγά εν Χριστώ!

Παραδομένος στην αγάπη του Θεού,

 ζεις και ανεπαισθήτως προγεύεσαι 

ήδη σκιωδώς την ειρήνη της Βασιλείας Του, 

που ήδη ήλθε 

και είναι μέσα μας και ανάμεσα μας 

αλλά και που ακόμα την περιμένουμε.

π. Ευθύμιος Κερμελής

|ξανά και ξανά...|

♡ "Καὶ εἰς κόλαση νὰ εἶμαι, δὲν μὲ πειράζει ἀρκεῖ τὴν εὐχὴ νὰ λέγω... |Αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτη...

"Εὑρισκόμενος μία φορὰ εἰς κατάστασιν χάριτος, ἔπαυσα ἂν λέγω τὸ «Κύριε» ἀπὸ τὴν εὐχή, καὶ ἔλεγα μόνον «Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με». 

Ὅσον περισσότερον πλήθαινε ἡ χάρις, ἔπαυσα νὰ λέγω καὶ τὸ «Χριστέ». 

Κατόπιν ἔπαυσα καὶ τὸ «ἐλέησόν με», καὶ ἔλεγα μόνον τὸ «Ἰησοῦ μου». 

Ἡ χάρις συνεχῶς ηὔξανε. 

Ἔφθασε στιγμή, ποὺ δὲν ἠμποροῦσα νὰ εἴπω, οὔτε τὸ «Ἰησοῦ μου», ἀλλὰ κύταζα μὲ σηκωμένη τὴν κεφαλὴ πρὸς τὰ ἐπάνω καθηλωμένος, σχεδὸν ἀκίνητος. 

Τότε βρίσκεται κανεὶς σὲ μιὰ προεκστατικὴ κατάστασι. 

Ἔχει βέβαια, ἀκόμη τὰς αἰσθήσεις του. 

Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα εἶναι ἔκστασις. 

Εὑρισκόμενος κανεὶς σὲ αὐτὴ τὴν κατάστασιν, ἔχει μέσα του ἄρρητο γλυκύτητα, μακαριότητα, δάκρυα, θεῖον ἔρωτα, κλπ., καὶ λόγῳ τούτων τὸ σῶμα καθηλοῦται.

Τέτοια κατάστασις ἔρχεται εἰς τὸ τέλος, 

ὁ παράδεισος, ἡ ἀπαρχὴ τοῦ παραδείσου.  

Καὶ εἰς κόλαση νὰ εἶμαι, δὲν μὲ πειράζει ἀρκεῖ τὴν εὐχὴ νὰ λέγω...

  |το κείμενο "δάνειο" από την εκ των "συν αυτώ", Άννα Μυλωνά

Χωρίς τίτλο. Αχρείαστος...

 

"Ο Θεός πράγματι υπάρχει.
Σε εμάς απομένουν δυο πράγματα:
το ένα είναι να κάνουμε την υπομονή του χρόνου
και το δεύτερο είναι να κάνουμε
τον αγώνα της καθαρότητας των οφθαλμών μας..."

|Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής,
"Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός"
εκδ. Ι.Μ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, σελ.29-30

☆ Θες ν΄ακούσεις μερικά απίθανα "μυστικά" από τον Όσιο Γέροντά μας Πορφύριο και από την αγιασμένη Γερόντισσα Γαλακτία;

 

Υπαρξιακό πρόβλημα 

λέγεται κατά τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη 

η διάπυρη λαχτάρα της ψυχής, 

να συναντήσει το Aρχέτυπο της δημιουργίας της. 

Απεκάλυψε σε μαθητή του, έτι επιζώντα, 

ότι την στιγμή της συλλήψεως κάθε ανθρώπου,

επιστατεί ο Παράκλητος, 

το Πνεύμα της Αληθείας, 

και δημιουργεί εκ του μηδενός 

την καθαρότατη και αρτιότατη αθάνατη ψυχή.

 Η ψυχή δεν έχει κληρονομικότητα.

 Έχει τελειότητα. 

Τότε, ο νους, 

ο οφθαλμός της ψυχής, 

για δευτερόλεπτα ορά τον Χριστό 

ως Θεάνθρωπο «εν τω Ακτίστω Φωτί»!

  Μάλιστα, σεβόμενος την ελευθερία ενός εκάστου, 

ερωτά εκείνη την στιγμή την νεόπλαστη ανθρώπινη ύπαρξη 

αν θέλει να ζήσει!

 Την εμπειρία αυτή την μεγαλειώδη και καθοριστική, 

την διακρατεί η καρδιακή μνήμη του εμβρύου.

  Συνοδεύει κάθε άνθρωπο 

σε όλη την εξελισσόμενη επίγεια πορεία του.

 Δεν ενθυμείται αυτό το γεγονός η μη ανεπτυγμένη εγκεφαλική μνήμη, 

αλλά η παράλληλη και απείρως δυνατότερη, 

η επονομαζομένη καρδιακή.

 Αυτή την διακρατεί μνημονικά ανεξίτηλη 

και γευστικά απαιτητική.

 Επομένως, 

την αναζητά διακαώς 

σε όλη την μετέπειτα ενδοκοσμική διαδρομή της.

 

|απόσπασμα από τη συνέντευξη Αρχιμ. Αντώνιου Φραγκάκη 

(Ιερεύς παρά τη αγία Γερόντισσα Γαλακτία)

στην άτυπη νεανική ομάδα 

«Τέκνα Αγίων Δημητρίου, Γεωργίου και Πορφυρίου» Θεσσαλονίκης...

[αν την θες ολόκληρη, ζούλα εδώ...]

* κι αν θες παραπάνω για την αγία Γερόντισσα, εδώ...

   |η επιμέλεια της ανάρτησης έγινε από 2 πνευματικά αδέρφια,

τον Κωνσταντίνο και τη Βάσω...

✨ "Κύμα, στον ωκεανό της Αναστάσεως!" |άκου τον παπα Σπύρο για να μπεις, έστω και για λίγο, στο Φως της Ανάστασης του Χριστού μας...

  ✨ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!  ✨

Επιχείρησα να ξεκινήσω να περιγράψω αυτήν την ομιλία του παπα Σπύρου, 

αλλά δεν νομίζω πως θα τα καταφέρω 

να σας μεταφέρω τι ένοιωσα σε κάποια σημεία της.

Εγκαταλείπω.

Απλά, βρείτε χρόνο και ακούστε την...

   ✨ ΑΝΑΣΤΗΤΩ Ο ΘΕΟΣ...✨

Το λέντιον των διανοούμενων

«Πάτερ, θέλω να πάρω την ευχή σας να κάνω οικογένεια.» - «Είσαι έτοιμη να φέρεις στον κόσμο έναν άγιο; Μπορείς δηλαδή, εσύ να είσαι αγία για να δώσεις και στο παιδί αυτή την επιθυμία της αγιότητας; Τότε να έχεις την ευχή μου να ξεκινήσεις...»

 

Μια Ρωσίδα Χριστιανή Ορθόδοξη 

πήγε στον πνευματικό της στην Ρωσία και του είπε: 

«Πάτερ, θέλω να πάρω την ευχή σας να κάνω οικογένεια. 

Μου δίνετε την ευχή σας; 

Θέλω να ευχηθείτε για μένα και να με ευλογήσετε». 

Ο πνευματικός της 

δεν στάθηκε στις κλασικές έγνοιες ενός ζευγαριού... 

Δεν την ρώτησε αν έχει χρήματα, 

αν έχει δουλειά, 

αν έχει τα εξωτερικά στοιχεία 

που συνθέτουν ένα πετυχημένο γάμο. 

Της είπε: 

«Είσαι έτοιμη να φέρεις στον κόσμο έναν άγιο; 

Μπορείς στο παιδί που θα μεγαλώσεις 

να δείξεις ένα τέτοιο κλίμα γύρω σου 

ώστε να πάρει αυτή την υποψία της αγιότητας; 

Τότε σου δίνω την ευλογία μου!...

Μπορείς να εμπνεύσεις αγιότητα σε αυτό το παιδί; 

Μπορείς να το κάνεις άγιο;». 

Εννοώντας: 

«Μπορείς εσύ να είσαι αγία 

για να δώσεις και στο παιδί αυτή την επιθυμία της αγιότητας; 

Τότε να έχεις την ευχή μου να ξεκινήσεις, 

αλλιώς το να κάνεις οικογένεια 

επειδή σε πήραν τα χρόνια, 

επειδή ήρθε η ηλικία, 

επειδή όλες οι φίλες σου 

και οι φίλοι σου έχουν κάνει οικογένεια, 

δεν είναι σωστό ξεκίνημα. 

Δεν αρκεί αυτό...».

|το κείμενο δανειστήκαμε από τον εκ των "συν αυτώ", Σπύρο Κοντογούρη.

Τις φωτογραφίες ξέρετε από που...

Άκουσε αν θες 

εκείνη την αγαπημένη μας, 

που υποδύθηκε με τόσο σεβασμό τη μάνα ενός Τεράστιου Αγίου...

(αν όμως τ'αποφασίσεις να ακούσεις αυτήν την συνέντευξη, εφοδιάσου πρώτα, καλού κακού, με 2-3 χαρτομάντιλα. Θα τα χρειαστείς πιθανότατα από τα πρώτα δευτερόλεπτα...

Τα θερμά μας συγχαρητήρια παρεμπιπτόντως στον άνθρωπο από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ι.Μ. Καστοριάς, που καθοδήγησε μαεστρικά σε αυτήν την εκπληκτική συνέντευξη τη Χριστίνα μας. Πρέπει να είναι ο ίδιος που είχε συνομιλήσει το ίδιο όμορφα και με τον Στάμο μας...

Ακούστε τους!)

✔ Ὁ Βασιλιάς Θεός ἐμπιστεύεται τά παιδιά Του στήν κηδεμονία σας... (Κι έχε το νου σου, αφού τώρα θα ξέρεις το "μυστικό"! Πως...) ...τα παιδιά και οι άγιοι θα κρίνουν τον κόσμο...

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας.

Μή φροντίζετε μόνο 

νά διατηρεῖτε τό σῶμα τῶν παιδιῶν σας ἀσφαλές 

γιατί ἀκόμα καί οἱ ἀλεποῦδες 

τό ἴδιο κάνουν γιά τά μικρά τους.

Ἀλλά βασικά ἐνδιαφερθεῖτε 

γιά τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τῶν παιδιῶν σας. 

Ἐάν ἐσεῖς ἐνδιαφέρεστε γιά τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, 

Ἐκεῖνος θά φροντίσει γιά ὅλα τά ὑπόλοιπα. 

Καί ὅ,τι ἐσεῖς συσσωρεύετε 

μέ πόνο καί κόπο γιά τά παιδιά σας 

Ἐκεῖνος τούς τά παρέχει ἄνετα καί ταχύτατα. 

(Ματθ 6: 33).

 

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας, 

γιατί θά τούς στερήσετε τήν εἰρήνη, 

τήν εὐτυχία, 

τήν ὑγεία 

καί τήν εὐημερία τους.
 

Σέ ἀνθρώπους πού ἔχουν ἐγκαταλείψει τό Θεό, 

καί ὁλόκληρο τόν κόσμο νά τούς ἀφήσετε, 

εἶναι σάν νά τόν ἀφήνετε σέ πεινασμένους πού θά τόν καταβροχθίσουν ὁλόκληρο 

καί ἀκόμη θά πεινοῦν καί θά πεθάνουν ἀπό τήν πεῖνα.
 

 Πολλές φορές κάνετε τό πᾶν 

γιά νά ἐξασφαλίσετε ἕνα κομμάτι ψωμί γιά τά παιδιά σας 

ἀλλά ἀδιαφορεῖτε τελείως 

ἔστω καί γιά τήν παραμικρή ποσότητα τροφῆς 

τῆς ψυχῆς 

καί τῆς συνειδήσεώς τους. 

Μόνο μ᾽ αὐτή τήν τροφή 

ἐξασφαλίζετε ἀπόλυτα τό μέλλον τῶν παιδιῶν σας 

καί ἐσεῖς ἐλκύετε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
 

Ὁ Βασιλιάς Θεός 

ἐμπιστεύεται τά παιδιά Του στήν κηδεμονία σας. 

Θά ἀνταμείψει δέ βασιλικά 

ἐκείνους πού ἀληθινά προστατεύουν τήν «πριγκιπική γενιά» 

καί δέν σβήνουν μέ τόν τρόπο τους 

τό Ὄνομα τοῦ Πατέρα 

ἀπό τή μνήμη τῶν παιδιῶν Του.
 

Μέσω τῶν παιδιῶν Του ὁ Βασιλιάς 

παρακολουθεῖ ἐσᾶς πού τά φροντίζετε 

καί περιμένει τήν ἀνταπόκρισή σας. 

Ἄν ἡ ἀπάντησή σας εἶναι «νεκρή» 

αὐτό θά σημαίνει ὅτι φροντίζετε….πτώματα!.
 

Τά παιδιά – πολύτιμες ὕπαρξεις γιά τό Θεό – 

μαζί μέ τούς ἁγίους 

εἶναι στραμένα ἀπόλυτα καί εἰλικρινά πρός τό Θεό…  

Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι θά κρίνουν τόν κόσμο.
 

Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι εἴμαστε ἐπαναστάτες….
 

Πρόσεχε, ψυχή μου, πρόσεχε καί μήν κάνεις λάθη...

|Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Πηγή κειμένου και εικόνας εδώ (επιμ. π. Παντελεήμων Κρούσκος)

Επεξεργασία: αμΦοτεροδέξιος

|το πρωτοδημοσιεύσαμε το Μάη του 2020

«Η ψυχική υγεία των γονέων ως προϋπόθεση της ψυχικής υγείας των παιδιών» | Ανταπόκριση από την 3η Συνάντηση της Σχολής Γονέων 1/12/2024

   |Δες και άκουσε προσεκτικά ολόκληρη την ομιλία...

(ακόμα κι αν ήσουν μαζί μας 

σ΄εκείνη τη Σχολή Γονέων που είχε γίνει τότε...)

👉 Παρακολουθήστε ολόκληρη την ομιλία 

του Δρ. Γρηγόρη Βασιλειάδη

στο elp.gr 

ή στο κανάλι μας στο youtube

 (www.youtube.com/@ellinikipaideia)

[... Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν πραγματικά εμπιστευόμαστε τη ζωή μας σε Αυτόν;

Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει ούτε να αγχώνεται, 

ούτε και να μελαγχολεί! 

Θα πρέπει ν’ αγωνίζεται, 

να αφήνει τα πάντα στα χέρια Του δημιουργού του, 

να προσεύχεται θερμά 

και να τον εμπιστεύεται!

Η προσευχή και η ευσέβεια 

είναι φύλακας της σωφροσύνης, 

χαλιναγωγεί τον θυμό, 

καταστέλλει την υπερηφάνεια, 

καθαρίζει από τη μνησικακία, 

διώχνει το φθόνο, 

καταργεί την αδικία, 

επανορθώνει την ασέβεια.

Το άγχος κρύβει μέσα εγωισμό… 

Η μελαγχολία επίσης… 

Αναρωτηθήκαμε ποτέ 

πόσο βάζουμε τον Θεό στην ζωή μας; 

Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν πραγματικά 

εμπιστευόμαστε τη ζωή μας σε Αυτόν;

πηγή

* Κάθε παιδί είναι «ένα δοχείο» |α(μ)Φιέρωμα στα παιδιά...

 

Κάθε παιδί είναι «ένα δοχείο», 

που πρέπει να γεμίσει με αγάπη.

Το παιδί λαχταρά την αγάπη.

Και όταν τη νιώσει, αναπτύσσεται κανονικά.

Τις περισσότερες φορές, 

τα παιδιά διαπράττουν αδικήματα,

όταν το «σκεύος της αγάπης» είναι άδειο...

|το κείμενο από τα "ΑΠΑΝΤΑ" / 

η φωτογραφία εκ των πολύ στενών "συν αυτώ"...

[ Το είχαμε κάνει και παλιότερα.

Πειράζει να το επαναλάβουμε σήμερα;

Να είναι όλες οι αναρτήσεις μας σήμερα, 

α(μ)Φιερωμένες αποκλειστικά στα παιδιά... 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!]