Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024

✨ Τα δυο 20χρονια παλικάρια του Χριστού, Άγιοι Γαβριήλ και Κυρμιδώλης |Οι Νεομάρτυρες της Ορθόδοξης Αιγύπτου (♰ 18 Οκτωβρίου 1522)

               

      |Εντάξει, ο Γαβριήλ, θα πει κάποιος. 

Αλλά ... "Κυρμιδώλης"; 

Ποιος είναι πάλι αυτός;

Δες παρακάτω ποιος είναι! 

Αύριο, θα ξημερώσουν 

502 χρόνια από τότε

που θυσίασαν τα νιάτα, τη μόρφωση, 

το μέλλον και τη ζωή τους ολόκληρη

για τον Χριστό...

Και από δω και πέρα, 

μαζί με το "ΓΑΒΡΙΗΛ"...

να θυμάσαι κι αυτό το όνομα:

ΚΥΡΜΙΔΩΛΗΣ... 

Που ξέρεις;

Μπορεί να σου χρειαστεί...

Οκ;

   ~ Το α(μ)φιέρωμα στη μνήμη τους, εκ των "συν αυτώευεργετηθέντων από αυτούς τους 2 νέους αγίους μας...|

                       


   "Γεννήθηκαν 

και έζησαν την σύντομη ζωή τους 

πριν από 500 χρόνια στον ίδιο τόπο 

που άφησαν και την τελευταία τους πνοή. 

Στο αρχαίο Φρούριο της Βαβυλώνας, 

στις κατακόμβες του οποίου αναπαύονται 

στον αιώνα τον άπαντα τα λείψανά τους. 

Εκεί που βασανίστηκε 

και φυλακίστηκε ο Άγιος Γεώργιος 

και εκατομμύρια πιστών 

συρρέουν από τα πέρατα του κόσμου 

για να ανάψουν ένα ταπεινό κερί 

και να προσευχηθούν στην χάρη του..."


«Σε αυτόν εδώ τον χώρο 

δύο λεβέντες 20 ετών 

αφήνουν την τελευταία τους πνοή. 

Η αιτία του μαρτυρίου τους ήταν η πίστη τους στον Χριστό. 

Αρνήθηκαν να προδώσουν την εμπιστοσύνη 

που είχαν στο πρόσωπο του Χριστού. 

Αναφερόμενος στους μαθητές του ο Θεάνθρωπος 

τους λέει ότι αν εμένα σε αυτόν τον κόσμο με δίωξαν 

να είστε σίγουροι ότι και εσάς θα διώξουν. 

Από την στιγμή που ο Χριστός έγινε άνθρωπος 

ξεκίνησε ένας αβυσσαλέος αγώνας εναντίον του. 

Για 3 ολόκληρους αιώνες 

αρκούσε μόνο να παραδεχθεί κανείς ότι πιστεύει στον Χριστό 

για να οδηγηθεί στον θάνατο. 

Έχουμε λοιπόν τους πρώτους μάρτυρες 

και τους μεγαλομάρτυρες της πίστεως, 

όπως είναι και ο Άγιος Γεώργιος. 

Και ας μην μας φαίνεται παράξενο 

αλλά υπάρχουν κάποια μέρη στη Γη, 

ευτυχώς όχι πολλά 

που κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν για την πίστη τους στον Χριστό. 

Αυτό πρέπει να χαλυβδώνει την πίστη μας 

και να ενισχύει την εμπιστοσύνη μας στον Θεάνθρωπο Χριστό μας.»


|Πιο αναλυτικά:

Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, 

όχι μόνο στην Ελλάδα 

αλλά και σε άλλες ορθόδοξες χώρες 

όπως στη Σερβία, στη Βουλγαρία στη Ρουμανία 

μαρτύρησαν πολλοί χριστιανοί για την πίστη τους τον Χριστό. 


Οι μάρτυρες αυτής της περιόδου ονομάζονται νεομάρτυρες 

και στην πλειοψηφία τους ήταν νέες κοπέλες και παλικάρια, 

όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Μονεμβασιώτης 

15 ετών, 

που δεν δίστασαν να θυσιάσουν την ζωή τους 

για να μην αρνηθούν την αγάπη τους στον Χριστό.

 

|Γράφει ο Αρχιμ. Στέφανος Σουλιμιώτης|


Έχουμε και τους νεομάρτυρες 

που εξαπατήθηκαν σε μικρή ηλικία 

πιεζόμενοι από τις δύσκολες καταστάσεις εκείνης της περιόδου 

που «τα πάντα τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» 

οι οποίοι αρνήθηκαν την πίστη τους 

αλλά κατόπιν κατάλαβαν το λάθος τους 

και αφού μετανόησαν εξ όλης της καρδίας τους 

και εξ όλης της διανοίας τους, 

έφτασαν μέχρι το μαρτύριο για να ξεπλύνουν την αμαρτία τους

.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα 

ο Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος (+14/11/1800).

 

Η Ορθόδοξος Αίγυπτος 

έχει και αυτή τους δικούς της Νεομάρτυρες.

 Τους Αγίους Γαβριήλ και Κυρμιδώλη.

 

Οι Άγιοι μαρτύρησαν στην Αίγυπτο 

στις 18 Οκτωβρίου 1522


Και οι δύο ήταν νέοι 20 ετών παλικάρια, 

πολύ μορφωμένοι και είχαν ευσεβείς γονείς 

που τους ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».


Κάποτε, συκοφαντήθηκαν στον Εμίρη της Αιγύπτου Χάερ Μέκ, 

ότι έριχναν απορρίμματα και ακαθαρσίες σε κάποιο Τούρκικο Τέμενος.

 Οδηγήθηκαν δεμένοι στο Διοικητήριο, 

όπου τους ζητήθηκε να δεχτούν να γίνουν μουσουλμάνοι 

για ν’ αποφύγουν τα βασανιστήρια. 

Επειδή όμως αυτοί ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό,

 παραδόθηκαν στον κριτή. 

Απολογήθηκαν και πάλι με παρρησία.

 

Έμειναν ακλόνητοι στην πρώτη τους ομολογία 

παρά τις κολακείες και υποσχέσεις. 

Υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια 

και είχαν φρικτό τέλος. 


Ο μεν Κυρμιδώλης θανατώθηκε με μαχαίρια και πέτρες, 

ο δε Γαβριήλ με αποκεφαλισμό. 


Τα μαρτυρικά τους λείψανα, 

τα έβαλαν οι Τούρκοι δύο φορές στη φωτιά, 

αποτεφρώθηκαν και τα διασκόρπισαν. 

Διασώθηκαν μόνο κάποια από αυτά 

και η κάρα του Γαβριήλ.

 

Στην ακολουθία των Αγίων 

που βρίσκεται στον κώδικα 379 

της Πατριαρχικής βιβλιοθήκης του Καΐρου 

διασώζεται και το τυπικό 

πως τελούσαν οι παλαιότεροι με κάθε μεγαλοπρέπεια 

την λιτανεία των ιερών λειψάνων Τους. 

Στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου παλαιού Καΐρου 

φυλάσσονται τμήματα των ιερών λειψάνων Τους 

και υπάρχει το παλαιό ταφικό μνημείο Τους.



Άγιοι του Θεού πρεσβεύσατε 

υπέρ ημών των κατοικούντων στην Θεοβάδιστο Νειλοχώρα...





πηγή 1
πηγή 2

Σημ:

"...Κλείνοντας θα θέλαμε αναφερθούμε στην αξιοσημείωτη όλα αυτά τα χρόνια προσπάθεια της Μονής να αναδείξει στους ορθόδοξους χριστιανούς όπου γης, την ζωή, αλλά και τον μαρτυρικό θάνατο των Νεομαρτύρων του Καΐρου. 

Αναφέρουμε ενδεικτικά την πρώτη έκδοση την Ακολουθίας των Νεομαρτύρων Γαβριήλ και Κυρμιδώλη που εκδόθηκε το 2022 στην επέτειο των 500 χρόνων από τον θάνατό τους, το ημερολόγιο των Ορθόδοξων Αραβόφωνων για το 2023 και την μεταφρασμένη έκδοση του βίου τους σε πολλές γλώσσες που βρίσκεται στην φάση της υλοποίησης. 

Η δυναμική αναγνώριση των Νεομαρτύρων Γαβριήλ και Κυρμιδώλη ανά τον κόσμο αντανακλάται επίσης και από την τέλεση δεκάδων αγρυπνιών και ιερών ακολουθιών στην χάρη τους..."

Η Εορτή των Αγίων Γαβριήλ και Κυρμιδώλη στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου  -  Παλαιού Καΐρου

Επί τη Ιερά μνήμη των Αγίων Ενδόξων Νεομαρτύρων Γαβριήλ και Κυρμιδώλη (†1522), 

θα τελεστεί αυτή την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου ε.ε  Πανηγυρική Θεία Λειτουργία

στο ομώνυμο Παρεκκλήσιο εντός του πύργου (9:00 π.μ.).

Επίσης, χάριν ευλογίας και αγιασμού των πιστών

κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας θα τεθούν για προσκύνημα 

τα χαριτόβρυτα Ιερά λείψανα των Αγίων Νεομαρτύρων…


♰ 16 Οκτωβρίου 1816, άγιος νεομάρτυς Ιωάννης Τουρκολέκας, ο 11χρονος (!!!) αδερφός του Νικηταρά: "Θα πάω κι εγώ εκεί που πάει ο πατέρας μου..."

 


Το ορεινό χωριό Τουρκολέκα στη νοτιοδυτική Αρκαδία 

δεν είναι μόνο η γενέτειρα του πατέρα του ήρωα του 1821, 

του Νικηταρά, 

αλλά και του νεομάρτυρα αδελφού του Ιωάννη Τουρκολέκα. 


Γεννήθηκε το 1805. 

Πατέρας του είναι ο Σταματέλος 

γνωστός ως «Τουρκολέκας», αγωνιστής 

της περιοχής του Λεονταρίου.  


Το 1816 ο Ιωάννης, 11 χρονών τότε, 

μαζί με τον πατέρα του και τον Αναγνώστη, 

γιό του αγωνιστή του Πάρνωνα Ζαχαριά, 

ενώ ταξίδευαν για τα Κύθηρα, 

λόγω θαλασσοταραχής βρέθηκαν στη Νεάπολη της Λακωνίας. 


Ο Αγάς της περιοχής Χουσεΐν, 

με δόλο τους συνέλαβε 

και τους έστειλε στην ανωτέρα Τουρκική αρχή της Μονεμβασίας. 

Εκεί οι συλληφθέντες φυλακίστηκαν στο κάστρο της. 

Ο Βοεβόδας του Μυστρά 

διέταξε να αποκεφαλιστούν και οι τρεις φυλακισμένοι. 


Πρώτα αποκεφαλίστηκαν ο Αναγνώστης 

και ο πατέρας του Αγίου.  


Για την ομολογία, 

το μαρτυρικό τέλος 

και το θαυμαστό σημείο, που έδωσε ο Θεός, 

μετά τον αποκεφαλισμό του παιδομάρτυρα, 

γράφει, σχετικά ο αδελφός του Αγίου, ο Νικηταράς:  

«Στον αδελφό μου πρότειναν ν’ αλλάξει την πίστη του. 

Του δείχνουν τον σκοτωμένο πατέρα του 

και του λέγουν 

κάθησε να σε κάνουμε Τούρκο.  

Τότε το παιδί κάνει το σταυρό του και τους απαντά: 

θα πάω κι εγώ εκεί που πάει ο πατέρας μου.  

Του ξαναλέγουν· γίνε Τούρκος.  

Το παιδί όμως ξανακάνει το σταυρό του. 

Έγινε από το αίμα του σταυρός. 

Πήραν τα κεφάλια τους στην Τριπολιτσά».  


Η σφαγή και των τριών έγινε στις 16 Οκτωβρίου 1816

έξω από τον Ιερό Ναό του «Ελκομένου Χριστού» 

στην παλαιά Μονεμβασία. 


Εκεί, στο δάπεδο της αυλής του Ναού, 

το αίμα του παιδομάρτυρα και νεομάρτυρα Ιωάννη, 

σχημάτισε Σταυρό 

και έτσι αποκαλύφθηκε η ένδοξη είσοδος του Αγίου 

στη Βασιλεία του Θεού 

και η ένταξή του στη χορεία των Μαρτύρων. 


Το αίμα του Αγίου  

έγινε σύμβολο για τον αγώνα της ελευθερίας των  Ελλήνων

 και τόπος προσκυνήματος...   



✨ «Οικογένεια... » Σ4Ε2 «Το μυστικό της χαράς» |μαζί κι ένα πολύ ιδιαίτερο challenge...

 

   ✔ Mαζί με τα πολύ όμορφα που θα ακούσεις από την πολύ ξεχωριστή Άννα, που ανακάλυψε η Ιωάννα Σκαρλάτου, μπες για λίγο αν θες σε ένα ιδιαίτερο challenge, απλά και μόνο μπαίνοντας, με τη σκέψη έστω, στη θέση της...

Να ήσουν εσύ, να ήμουν εγώ το εγκαταλελειμμένο μωρό που άφησε η μάνα σου/ η μάνα μου στο μαιευτήριο...

Σήμερα, μεγαλώνοντας με όλα όσα άφησε στη ψυχή και στο σώμα μου η εγκατάλειψη και η εξάρτηση της μάνας μου από τα ναρκωτικά...

Θα της κρατούσα κακία ή θα είχα τη σπάνια μεγαλωσύνη 

(κάποιοι την λένε και .... αμΦοτεροδεξιοσύνη) της Άννας;

Εδώ θα μας δω! Στα δύσκολα...

      |εκ των "συν αυτώ"...


 «Οικογένεια... "

Δίχως λουλούδια και παιδιά, ποια θα 'χε ο κόσμος ομορφιά;"»!

Σεζόν 4η - Επεισόδιο 2ο: «».


Σε αυτή τη σειρά δεκαπενθήμερων εκπομπών της Π.Ε.ΦΙ.Π.,  οι καλεσμένοι μας δίνουν πολύτιμες συμβουλές γύρω από το παιδί και την οικογένεια.

Παρουσιάζει η Ιωάννα Σκαρλάτου, Ψυχοπαιδαγωγός Παιδιών και Εφήβων, Ψυχοθεραπεύτρια.

Ευχαριστούμε θερμά την Μαρίνα που μοιραστηκε την ιστορία της...

✨ Η παιδαγωγική του γάμου και της οικογένειας |π. Γεώργιος Γανωτής

 Μέσα από τις διδαχές του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου

Οκτώβριος 2024, Ιερό Παρεκκλήσιο των αγίων Παϊσίου, Πορφυρίου και Ιακώβου στο υπόγειο του Ιερού Ναού Παναγίτσας Κυπριάδου...

✔ Σκύβω και φιλώ...

 


Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024

☆ Λες: "Δεν είναι έτσι που ήθελα τη ζωή μου!" Κι εγώ το βλέπω στην προσωπική μου ζωή. Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου να έρθω στη Λεμεσό να γίνω Μητροπολίτης. Ούτε το σκέφτηκα ποτέ μου...



Λέει κάποιος: "Ονειρευόμουν στη ζωή μου να κάνω οικογένεια και ήθελα με αυτόν τον τρόπο και τον δρόμο να σωθώ. 

Όμως δεν επιτεύχθηκε αυτός ο σκοπός..."

 "Παντρεύτηκα και ο γάμος μου απέτυχε..."

 "Παντρεύτηκα και δεν έκανα παιδιά..."

"Δεν παντρεύτηκα καθόλου..." 

Ή κάποιος με απάτησε, 

με πρόδωσε, 

με πλήγωσε. 

Χίλια δυο πράγματα...

 "Ματαιώθηκαν τα σχέδιά μου". 

"Δεν είναι έτσι που ήθελα τη ζωή μου!". 

"Τι κάνω τώρα;".


Ωραία, βάζω τη λογική μου, την οποία μου έδωσε ο Θεός, και λέω:

 Κοίταξε, έχω μια πραγματικότητα. 

Είμαι εδώ, σε αυτό τον τόπο, με αυτά τα δεδομένα, με αυτά τα πράγματα, με αυτά τα πρόσωπα, με αυτές τις δυνατότητες. 

Ε, με αυτά θα φροντίσω να σωθώ.

Γιατί το θέλημα του Θεού δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, είναι η σωτηρία μου. 

Θα πεις ονειρευόμουν...

Ε, κι εγώ ονειρευόμουν να έμενα στο Άγιο Όρος και να είχα ένα ωραίο καλυβάκι στη Νέα Σκήτη που ήμουν εκεί και να απολάμβανα το μέλι της ησυχίας του Αγίου Όρους. 

Και βρέθηκα στη Λεμεσό, μέσα στο κέντρο της πόλης!

 Ούτε σε καμία άκρη, ας πούμε. 

Μέσα στο κέντρο της πόλης! 

Και μάλιστα όταν πρωτοήρθα στη Λεμεσό, στη Μητρόπολη επειδή τότε το κτίριο που μέναμε εδώ είχε δυσκολίες, έμενα σε ένα πολύ μικρό δωματιάκι, πλάτος 1,5 μέτρο και μήκος 2 μέτρα. 

Υπάρχει μέχρι τώρα.

 Και ήταν επάνω στο δρόμο. 

Οπότε κάθε νύχτα δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε βέβαια, ιδιαίτερα Παρασκευή Σάββατο Κυριακή που όλα τα κέντρα εδώ έχουν "αγρυπνίες" και "προσεύχονται" όλη νύχτα. 

Ιδίως τις μεγάλες εορτές έχουμε "ολονύκτιες αγρυπνίες" με μεγάλους "ψάλτες", "ιεροψάλτες" που ψάλλουν όλη νύχτα!

 Οι οποίες καταλήγουν κατά τις 4:00 το πρωί σε ξύλο, βρισιές ό,τι μπορείτε να φανταστείτε μετά από μία τέτοια αγρυπνία!

 Λοιπόν γίνεται χάος, βρισιές, κλωτσιές, ξύλο από νέα παιδιά.

 Τους ακούμε κάθε βράδυ μέχρι τώρα αλλά τώρα συνηθίσαμε, τον πρώτο καιρό όμως ήταν δύσκολα. 


Τι να πούμε, αυτός είναι ο κόσμος μας. 

Κι εγώ το βλέπω στην προσωπική μου ζωή.

 Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου να έρθω στη Λεμεσό να γίνω Μητροπολίτης. 

Ούτε το σκέφτηκα ποτέ μου. 

Σας ομολογώ ότι δεν το σκέφτηκα ούτε μία φορά! 

Ούτε σαν όνειρο δεν το είχα δει. 

Είχα άλλο όραμα περί της ζωής μου. 

Άλλαξε ο Θεός τα πράγματα, ήρθανε έτσι τα πράγματα.

 Ανθρωπίνως βέβαια είναι φυσικό όταν αλλάζουν τα οράματα της ζωής σου να σε συνεπαίρνει, να πεις εγώ θα ήθελα να ήμουν εκεί, να ήμουν έτσι..


Όμως ποιο είναι το ζητούμενο; 

Το ζητούμενο είναι το Άγιο Όρος; 

είναι ο μοναχισμός; η οικογένεια; 

τα παιδιά; 

το σπίτι; 

η δουλειά; 

η υγεία ακόμα; 

Το ζητούμενο δεν είναι αυτά όλα. 

Αυτά είναι τα μέσα που θα μας πάνε στο ζητούμενο. 

Το ζητούμενο είναι ο Χριστός. 

Ο Χριστός είναι το ζητούμενο! 

Λοιπόν, άσε τις φαντασίες και τις ονειροπολήσεις και προσγειώσου εδώ που είσαι! 

Είσαι σε αυτήν την πόλη, 

με αυτά τα δεδομένα,

 με αυτές τις δυνάμεις που έχεις, 

με αυτήν την ηλικία που έχεις, 

με αυτούς τους ανθρώπους που είσαι,

 με όλα όσα υπάρχουν τώρα στη ζωή σου 

και οφείλεις να κατεργαστείς τη σωτηρία σου...


   |π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού 

youtu.be/tbnxP8xzRCg

πηγή 

... Πες ...

 




Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2024

✔ Οι άνθρωποι που δεν εκκλησιάζονται, αλλά υποστηρίζουν ότι πιστεύουν και ότι αγαπούν τον Χριστό, μοιάζουν με εκείνους που λένε ότι αγαπάνε κάποιον άνθρωπο, αλλά δεν τον επισκέπτονται ποτέ στο σπίτι του...

 




... Πολλοί νομίζουν ότι όσοι έκκλησιάζονται θά πρέπει νά είναι άγιοι.
Ξεχνούν οί άνθρωποι, ότι ή Έκκλησία είναι νοσοκομείο πού περιθάλπει ψυχές άνθρώπων καί οί έκκλησιαζόμενοι είναι άρρωστοι, άλλοι βαριά καί άλλοι έλαφριά.
Καί έπειδή οί άνθρωποι δέν έχουν όρθή γνώμη περί τής Έκκλησίας γιά τό τί θά συναντήσουν έκεί μέσα, τούς κρατάει ό σατανάς έξω άπό τήν Έκκλησία.
Μέ τό πρόσχημα ότι είναι πολύ καλύτεροι άπό πολλούς πού έκκλησιάζονται.
Τί κρίμα όμως, γιατί αύτός ό έφησυχασμός είναι έκ τού πονηρού καί τούς κρατάει δέσμιους στήν πλάνη τους...

Δημήτριος Παναγόπουλος Ίεροκήρυκας

|από την "συν αυτώ", Ροδουλα Βαιλακη

✨ Όταν τα σχόλια είναι για ανάρτηση...

 


     |Το σχόλιο του "συν αυτώ" αδερφού και φίλου blogger Ένα παιδί / Ένας άνθρωπος, που έγινε με αφορμή την παρακάτω αναρτησούλα μας...



✔ ΚΥΠΡΟΣ 1974 - 2024 |Η ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΣΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ...

 


~ Δεν έχουν καμμιά δύναμη πάνω μας ...

      

Τα πονηρά πνεύματα μας υποκινούν στο κακό, αλλά δεν μας εξαναγκάζουν και να το πράξουμε. 
Αν μπορούσαν να μας εξαναγκάσουν, τότε δεν θα υπήρχε άνθρωπος που να μην αμάρτανε με κάθε είδους αμαρτία. 
Αλλά, όπως αυτοί έχουν την δυνατότητα να μας βάζουν σε πειρασμούς, έτσι και εμείς έχουμε τη δύναμη και την ελευθερία να μην τους δεχόμαστε. 
Είναι, λοιπόν, απόλυτα σίγουρο, ότι οι δαίμονες δεν έχουν καμμιά δύναμη πάνω μας, παρά μόνο όταν τους παραδώσουμε το θέλημά μας...

Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος


✨ Δίνε λέμε...

 




Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2024

☆ Ομιλία π. Μάρκελλου Καμπάνη - ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2024

    
  Μια σαγηνευτική καταγραφή της ζωής ενός παλικαριού που πήγε στην άδεια από την δουλειά του στο Άγιο Όρος και σαγηνεύτηκε και κόλλησε...
Και πήγε και ξαναπήγε.
Μέχρι που έμεινε εκεί, για να γίνει ένας από αυτούς τους Μοναχούς που θαύμασε...
Οι απίστευτες εμπειρίες, που έζησε από  δόκιμος ακόμα, στη Μονή Φιλοθέου με τον άγιο Γέροντα του Εφραίμ (πριν φύγει για την Αμερική...) και το ανέλπιστο συναπάντημά του με τον Άγιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, αλλά και η διακονία του στις τελευταίες μέρες, ώρες και στιγμές του αδερφού του Οσίου Ιωσήφ του Σπηλαιώτη...
Μιλάει ο ίδιος που τα έζησε όλα αυτά, ο π.Μάρκελλος...
Απλά απολαυστικός!

✨ «Ας σκύψουμε στην παιδική ψυχή…» |Έναρξη Σχολής Γονέων

 


Τα Εκπαιδευτήρια «Η Ελληνική Παιδεία» σάς καλωσορίζουν στον 9ο κύκλο ομιλιών της Σχολής Γονέων, η οποία φέτος θα λειτουργήσει με κεντρικό θέμα «Ας σκύψουμε στην παιδική ψυχή…».

 

Η Σχολή Γονέων, η οποία έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια ως θεσμός στα Εκπαιδευτήρια μας, προσφέρει στους γονείς πολύτιμες γνώσεις, ερεθίσματα και εμπειρίες απαραίτητες για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. 

Παράλληλα, τους στηρίζει στην κατανόηση των ανησυχιών και των προβληματισμών των παιδιών και των εφήβων, συμβάλλοντας στην πιο ουσιαστική και αποτελεσματική υποστήριξή τους.

 

Η πρώτη μας συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο Συγκρότημα Αμαρουσίου την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024, μετά τη Θεία Λειτουργία.

 

Ομιλητής θα είναι ο αρχιμανδρίτης π. Γεννάδιος Κουτσόπουλος, ο οποίος θα κάνει μια εισαγωγή στο κεντρικό θέμα της φετινής περιόδου απαντώντας σε ερωτήματα όπως:

 

Πόσο καλά γνωρίζουμε τα παιδιά μας;

Πως μπορούμε να σκύψουμε και να αφουγκραστούμε τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους;

Τι θα οικοδομήσουμε στις ψυχές των παιδιών μας;

Τέλος, θα θέλαμε να σας προσκαλέσουμε να συμμετάσχετε, εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, στην επιλογή θεμάτων ή να προτείνετε ιδέες για τη βελτίωση της λειτουργίας της Σχολής Γονέων, συμπληρώνοντας τη φόρμα, πατώντας εδώ, ως την Παρασκευή 11/10.

πηγή: elp.gr

✨ “Το παιδί να προσέξεις... |ΘΑΥΜΑΣΤO ΓΕΓΟΝOΣ με τον (άγιο) Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα τον Φιλοθεΐτη...

 




Στις 20 Μαρτίου 2018 

με πήρε από Ελλάδα 

ένας άγνωστος νεαρός, 

νιόπαντρος

και μου λέει:


-Είμαι Αθήνα για δουλειές πάτερ , 

μένω Κρήτη, 

και το βράδυ που ξάπλωσα να κοιμηθώ 

έβαλα στο YouTube να ακούσω 

μια ομιλία του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα 

και αποκοιμήθηκα.


 Τον βλέπω στον ύπνο και μου λέει:

-“Το παιδί να προσέξεις”.


Ξύπνησα με δέος και προβληματισμό 

για ποιό παιδί...


Σκέφτηκα ότι η γυναίκα μου 

θα είναι έγκυος 

και μου το έκρυψε 

και ίσως θέλει να κάνει έκτρωση 

και με ειδοποίησε ο Γέροντας.


Πρωί πρωί της τηλεφωνώ 

και την ρώτησα αν είναι έγκυος 

και το παραδέχθηκε...


Και ζητούσε συγγνώμη που το έκρυψε 

γιατί είχε σκοπό μόλις έφευγα από Κρήτη 

να έκανε έκτρωση 

για να μη μεγαλώνει παιδί τόσο νέα.


Της είπα:

"Σε παίρνω 

γιατί μου το είπε ο Γέροντας Εφραίμ 

το βράδυ στον ύπνο μου..."


"Ναι, λέει, 

σήμερα στις 7 είχα ραντεβού με τον γιατρό.

Τώρα όμως δεν πρόκειται να το κάνω..."


Πήρε ο καημένος 

και έκλαιγε με ευχαριστίες προς τον Θεό 

που έστειλε τον Γέροντα 

και γλύτωσε το μωρό τους...


Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού...


          |π.Ιωσήφ


(από την εκ των "συν αυτώ", Πολυξένη Ρέρρα)

✨ Και, θέλουμε - δεν θέλουμε, ό,τι έχουμε μέσα μας, φαίνεται...

 




Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024

☆ "Αρνήσου φαινομενικά τον Χριστό για να μη χαθούμε όλοι κι Εκείνος είναι εύσπλαχνος, βλέπει την κατάσταση και θα σε συγχωρήσει.... |Ας δούμε τι απάντησε στις αδελφές & στους γονείς της... Και ας αναρωτηθούμε μετά, μόνοι με τον εαυτούλη μας ο καθένας από μας, τι θα απαντούσαμε εμείς αν βρισκόμασταν στη θέση της...

Η αγία νεομάρτυς Χρυσή και η θαυμαστή καρτερία της στο μαρτύριο ...

(Αντέχουμε;
Όχι να τα υποστούμε...
Αλλά έστω, να τα διαβάσουμε τα μαρτύριά της...)
ceb1ceb3ceafceb1-cf87cf81cf85cf83ceae1
Μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου 1795
Η αγία ήταν από τα μέρη της κεντρικής Μακεδονίας, και συγκεκριμένα από το χωριό Χρυσή της Επαρχίας Αλμωπίας του Νομού Πέλλης . Οι γονείς της ήταν Χριστιανοί, φτωχοί και άσημοι άνθρωποι και είχαν τέσσερες κόρες.
Κάποιος Τούρκος βλέποντας την ομορφιά της αγίας κυριεύτηκε από σαρκικό έρωτα και προσπαθούσε να βρει ευκαιρία για να πραγματοποιήσει τον άνομο σκοπό του. Πράγματι μια ημέρα που η αγία πήγε με άλλες γυναίκες στο δάσος να μαζέψει ξύλα, βρήκε και αυτός την ευκαιρία. Πήρε μαζί του κι άλλους Τούρκους φίλους του ,την απήγαγαν και την πήγαν στο σπίτι του.
Εκεί πρώτα άρχισε να κολακεύει την αγία με πολλές υποσχέσεις και δώρα , προσπαθώντας να την εξισλαμίσει ,τάζοντάς της ότι θα την έπαιρνε γυναίκα του . Από την άλλη πλευρά την απειλούσε πως εάν δεν αποδεχθεί τα λόγια του θα παιδευτεί με πολλά βάσανα. Η αγία ,όνομα και πράγμα Χρυσή , δεν δείλιασε καθόλου , μόνο προσευχόταν νοερά και παρακαλούσε τον Χριστό να την ενισχύσει . Με πολύ θάρρος και γενναιότητα του απάντησε :
Εγώ τον Χριστό μου πιστεύω και προσκυνώ και αυτόν γνωρίζω για νυμφίο μου. Ουδέποτε θα Τον αρνηθώ , ακόμα κι αν μου κάνετε μύρια βάσανα , ακόμα κι αν κόψετε το σώμα μου κομματάκια.
Όταν τ’ άκουσαν αυτά σκέφτηκαν ότι σαν γυναίκα που ήταν θα μπορούσαν καλύτερα να την πείσουν οι γυναίκες τους . Την παρέλαβαν λοιπόν οι Τουρκάλες και για ένα εξάμηνο προσπαθούσαν με χίλιους τρόπους , ακόμη και με μαντείες, να την πείσουν ν’ αρνηθεί τον Χριστό και ν’ αποδεχθεί το Ισλάμ. Μάταια όμως . Δεν κατάφεραν τίποτα.
Κάλεσαν ύστερα τους γονείς και τις αδελφές της και τους φοβέρισαν πως ,αν δεν καταφέρουν να την πείσουν να τουρκέψει, εκείνη μεν θα την θανατώσουν αυτούς δε θα τους βασανίσουν. Πήγαν λοιπόν οι δικοί της στην αγία, θέλοντας και μη θέλοντας, και με δάκρυα ,που θα μπορούσαν να μαλακώσουν και τη σκληρότερη πέτρα, και με μύριους άλλους τρόπους προσπαθούσαν να την πείσουν. 
Της έλεγαν : 
Αρνήσου φαινομενικά τον Χριστό για να μη χαθούμε όλοι κι Εκείνος είναι εύσπλαχνος , βλέπει την κατάσταση και θα σε συγχωρήσει.
Εσείς που με παρακινείτε ν’ αρνηθώ τον Χριστό μου, τον αληθινό Θεό, απάντησε η αγία , δεν είστε πλέον γονείς μου και αδελφές μου. Ούτε θέλω να σας ξέρω από δω και πέρα. Αντί για σας πατέρα μου έχω τον Χριστό, μητέρα μου την Παναγία και αδέλφια τους Αγίους και τις Αγίες. Και τους έδιωξε. Εδώ εφαρμόστηκε για μια ακόμη φορά ο λόγος του Χριστού « Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού » .
Βλέποντας οι αλλόπιστοι ότι δεν κατάφεραν τίποτα με όσα μέσα χρησιμοποίησαν άφησαν κατά μέρος τα λόγια και τις κολακείες και άρχισαν τα βασανιστήρια..
Για τρεις ολόκληρους μήνες κάθε μέρα τη ράβδιζαν. Έπειτα της έβγαλαν λωρίδες από το δέρμα της και τις άφηναν κρεμασμένες μπροστά της , για να λιποψυχήσει , το δε αίμα της έτρεχε ποτάμι και κοκκίνιζε τη γη. Κατόπιν πύρωσαν μια σούβλα και την πέρασαν από το ένα αυτί της αγίας και βγήκε από το άλλο, ο δε καπνός έβγαινε από τη μύτη και το στόμα της.
Η μάρτυς όμως του Χριστού ,μολονότι υπέφερε τόσο φοβερά βάσανα ,υπέμενε με πολλή γενναιότητα και καρτερία, στηριγμένη στη δύναμη του σταυρού και στην αγάπη του Χριστού.
Όταν άκουσε ότι εκεί κοντά βρισκόταν ο πνευματικός της ο παπά Τιμόθεος , προηγούμενος της Ι. Μ. Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους , ο οποίος και διηγήθηκε το μαρτύριο στον Άγιο Νικόδημο, του έστειλε μήνυμα με κάποιο Χριστιανό, να προσεύχεται στον Θεό να τελειώσει θεάρεστα τον δρόμο του μαρτυρίου.
Απορώντας οι σκληρόκαρδοι βασανιστές της , οι αγριότεροι και από θηρία, πως η αγία με τόσα βάσανα έμενε ακόμα ζωντανή, εξαγριώθηκαν. Μη υποφέροντας να νικηθούν αυτοί όλοι από μια τρυφερή κοπέλα ,την κρέμασαν σε μια αγριαπιδιά και με τα μαχαίρια τους κατακρεούργησαν το ιερό παρθενικό σώμα της .
Έτσι η Αγία Νεομάρτυς Χρυσή , αφού δοκιμάστηκε σαν τον χρυσό στο καμίνι ,με τόσα βάσανα, παρέδωσε την αγία της ψυχή στα χέρια του αθάνατου νυμφίου της και πήρε διπλό στεφάνι, της παρθενίας και της αθλήσεως.
Τα άγια λείψανά της τα πήραν κρυφά κάποιοι Χριστιανοί και τα ενταφίασαν με πολλή τιμή και ευλάβεια...