Eυχή
Γερόντισσα Σωφρονία
Ὁ κόσμος συχνὰ ξεστομίζει λόγια φορτισμένα, σκληρὰ, σχεδόν καταραστικὰ:
«Ἄσ' τον, θὰ τὸ βρεῖ ἀπὸ τὸν Θεό»!
Καὶ πίσω ἀπὸ τὴν φράση αὐτή, δὲν κρύβεται ἡ εὐλάβεια οὔτε ἡ πίστη στὴ θεία κρίση, ἀλλὰ μᾶλλον μιά πονηρή εὐχή ΤΙΜΩΡΙΑΣ!
Μία σκέψη φορτωμένη ἀπὸ ἐκδικητικότητα, μασκαρεμένη μέ μιά θρησκευτική ψευτο-εὐλάβεια.
Ἀλλὰ ποῦ γνωρίζεις, ἀδελφέ μου, τί σκέπτεται ὁ Θεός;
Ποῦ βλέπεις ἐσὺ - ὁ γεμάτος ἁμαρτίες - μέσα στὸ φῶς Του;
Πῶς ἔγινες ἐσὺ στόμα καὶ χέρι Του, καὶ αποφασίζεις ποιὸς θὰ δικαιωθεῖ καὶ ποιὸς θὰ τιμωρηθεῖ;
Ὁ Θεός δὲν ἔρχεται γιὰ νὰ πατήσει ἐπάνω στὴν ἀδικοπραγία τοῦ ἑνὸς καὶ νὰ δικαιώσει τὸν πόνο τοῦ ἄλλου.
Ὁ Θεός εἶναι Φῶς, Ἀγάπη, Ἀλήθεια.
Εἶναι ὁ Πατὴρ τοῦ Ἀσώτου, και ὄχι ὁ δικαστὴς τῶν φαρισαίων πού θά τούς ἀποδώσει αὐτά πού τούς χρωστᾶνε οἱ σύνδουλοί τους.
Καὶ ὅταν ἐσύ εὔχεσαι «νὰ τὸ βρεῖ ἀπὸ τὸν Θεό», τί άλλο κάνεις ἀπὸ τὸ νὰ ὑποκαθιστᾶς τὴν Χάρη Του μὲ τὴν σκληρότητα σου;
Ἄν εἶναι ποτέ αὐτό δυνατόν!
Ἐγὼ, παιδί μου, ἔλεγε ἕνας γέροντας, ὅταν με βρίζουν, χαίρομαι.
Διότι ἔρχεται ὁ λόγος τοῦ ἄλλου και κόβει ὡς μαχαίρι τὴν κρυμμένη ὑπερηφάνεια μου.
Καὶ δοξάζω τὸ ὄνομά Του.
Διότι ἐκείνη τὴν στιγμή, ὁ Κύριος μὲ παιδαγωγεῖ καί νιώθω την ἀγάπη Του και ὄχι τήν τιμωρία Του!
Καὶ ὅποιος πονέσει στὸ ὄνομα τῆς Ἀγάπης, δὲν ζητᾶ ἀνταπόδοση πόνου. Ὀφθαλμόν ἀντί ὀφθαλμοῦ!
Ζητᾶ θεραπεία.
Ζητᾶ ἡσυχία καί προσευχή μέσα στὸ φῶς τοῦ Θεοῦ.
Ἐκεῖ θά λυθοῦν ΟΛΑ!
Ἐμεῖς καταξιωνόμαστε ὡς ὑπάρξεις γιὰ νὰ προσευχόμαστε γιὰ τοὺς ἄλλους
– ὄχι γιὰ νὰ προφητεύουμε τιμωρίες.
Ἐμεῖς είμαστε ἐδῶ στή γῆ γιὰ νὰ μαθαίνουμε σιγά σιγά πῶς νὰ συγχωρούμε ὅταν πονᾶμε και ὄχι πῶς νὰ χαιρόμαστε ὅταν πονᾶ ὁ ἄλλος.
Με αὐτόν τόν τρόπο, με αὐτό τόν δρόμο, με αὐτή την καρδιά θα μοιάσουμε ὄχι στὸν κόσμο, ἀλλὰ στὸν Χριστό...
Δες σχετικό:
Απόστολος Κάρπος (26 Μαΐου):
Το λάθος ενός αγίου
Τι είναι η κόλαση;
(Ο Θεός ως πυρ & φως)
Υπέρ των αμαρτωλών
