"Γνωρίζω ανθρώπους, πνευματικές ψυχούλες που πραγματικά είναι μέλη της Εκκλησίας (μετάνοια, άσκηση, πνευματικό κλπ) και αυτές τις μέρες αντί να ουρλιάζουν και να συνωμοσιολογούν, γονατίζουν, δακρύζουν και σιωπούν.
Μπορεί να πονούν για τις κλειστές Εκκλησίες αλλά έχουν τον Χριστό στην καρδιά τους και κάνουν υπομονή.
Αυτός που έχει τον Χριστό στην καρδιά του δεν έχει να φοβηθεί τίποτα όπως άλλωστε μας λένε και οι ψαλμοί.
Ψαλμός 3 : “οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι”
Ψαλμός 26,1 : “ΚΥΡΙΟΣ φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω; ”
Ψαλμός 117,6: “Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος.”
Η Εκκλησία, αγαπητοί μου, είναι η μητέρα μας είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε είμαστε στην αγκαλιά της.
Ο διάβολος θέλει να γίνουμε κομμάτια.
ΟΧΙ, δεν θα του κάνουμε τη χάρη.
Ενωμένοι με πηδαλιούχο τον Χριστό μέσα στην κιβωτό της Εκκλησίας.
Να γίνουν τα σπίτια μας Ναοί και η καρδιά μας επίσης.
Καλή μετάνοια σε ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου