Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2024

* Τι, ακόμη με ρωτάτε αν θα αποδεχθώ την καύση των νεκρών σωμάτων; Λυπάμαι, ο Σπυρίδων δεν με αφήνει...


Μην προσπαθείτε να με βάλετε στο σκοτάδι σας...

 


Προσπαθούν μερικοί να μας πείσουν 

ότι η Εκκλησία πρέπει να εκσυγχρονισθεί 

και να δεχθεί την καύση των νεκρών σωμάτων.


Πώς είναι δυνατόν ένας Χριστιανός να το δεχθεί αυτό;


Όσα επιχειρήματα κι αν αραδιάσουν, 

γνωρίζουμε πολύ καλά πως πίσω από τα λόγια αυτά

 κρύβεται ο φόβος για το γεγονός του θανάτου. 


Θέλουν να καίνε τα σώματα, 

να σκορπίζουν τις στάχτες, 

να εξαφανίζουν κάθε τι 

που μπορεί να τους υπενθυμίζει ότι υπάρχει και θάνατος.


Ο Χριστιανός όμως, 

ο αληθινός Χριστιανός, 

όχι ο γιαλαντζί, 

μόνο την αμαρτία φοβάται. 

Δεν φοβάται τον θάνατο.


Η κόρη του Αγίου Σπυρίδωνα 

είχε αναλάβει να φυλάξει τα κοσμήματα μιας γυναίκας. 

Η κόρη όμως πέθανε 

χωρίς να προλάβει να πει 

πού είχε βάλει τα κοσμήματα. 


Ο Σπυρίδων έδωσε τη λύση. 


Πήγε στον τάφο της κόρης του 

και τη ρώτησε πού έχει τοποθετήσει τα κοσμήματα. 

Και η κόρη απάντησε και του υπέδειξε το μέρος.

 Τόσο απλά. 

Τόσο φυσικά.


Σχεδόν 1700 χρόνια είναι πεθαμένος ο Ἀγιος Σπυρίδων. 

Και το νεκρό σώμα του ταπεινού και αγιασμένου Επισκόπου, 

λουσμένο από τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος,

 παραμένει αδιάφθορο.


Μας λοιδωρούν ότι προσκυνούμε μια μούμια...


Αλήθεια; 

Έχετε δει πολλές τέτοιες «μούμιες» 

με δέρμα να αντιδρά στο άγγιγμα 

όπως σε κάθε ζωντανό άνθρωπο; 

Να ευωδιάζει; 

Να θαυματουργεί; 

Να σηκώνεται από τη λάρνακα 

- ναι, να σηκώνεται - 

και να περπατά;


Μην προσπαθείτε να με βάλετε στο σκοτάδι σας.


 Γνωρίζω ότι ο Σπυρίδων 

είναι η χειροπιαστή απόδειξη της υπόσχεσης του Κυρίου μας:  

«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν 

ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων

 καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με, 

ἔχει ζωὴν αἰώνιον, 

καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, 

ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.»

 

Τι, ακόμη με ρωτάτε 

αν θα αποδεχθώ την καύση των νεκρών σωμάτων;

 

Λυπάμαι, ο Σπυρίδων δεν με αφήνει...

 

           ~ Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος


|μας έστειλε η πρεσβυτέρα Δήμητρα Σταύρου - Φερεντίνου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου