Στην Γ' Στάση των Χαιρετισμών, ξεκινώντας από το γράμμα "Ξ " ο υμνογραφος, κάνει ένα λογοπαίγνιο, εναλλάσσοντας τις λέξεις που έχουν σχέση με την ξενιτεία.
Η ξενιτεία είναι μία από τις αρετές που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος που ζει σ' αυτόν τον κόσμο και που δυστυχώς για εμάς είναι σχεδόν άγνωστη λέξη.
Ξενιτεία θα πει ...να αισθάνεται κανείς ότι σ' αυτόν τον κόσμο είναι πάροικος, ότι είναι ξένος, ότι είναι παροδικός.
Ξενιτεία είναι να αισθανόμαστε ότι θα φύγουμε από αυτόν εδώ τον κόσμο και ότι θα πάμε στον κόσμο που αξίζει να ζει κανείς και είναι πραγματικός.
Ξενιτεία λοιπόν είναι η πλέον βασική αρετή για να μας βοηθήσει να σκεφτόμαστε την έξοδό μας από την ζωή, τον Παράδεισο, την μέλλουσα κατάσταση
στην οποία πρόκειται να μεταβούμε.
Αλλά ...ξενιτεία πάνω από όλα είναι και το φίλτρο εκείνο από το οποίο θα περνάμε όλες τις ανθρώπινές μας σχέσεις, καταστάσεις, προοπτικές, ελπίδες, έτσι ώστε να μην είμαστε σε ματαιότητα, να μην πλανώμαστε από μάταια πράγματα.
Εάν σκεφτεί κανείς ότι σήμερα είναι η τελευταία του ημέρα επί της γης ποιος ο λόγος να μαλώσει με έναν συνάνθρωπό του, ποιος ο λόγος να θυμώσει με κάποιον άλλον, ποιος ο λόγος να ερωτευτεί λάγνα κάποιον άλλον, ποιος ο λόγος να σκεφτεί να πλουτίσει κάτι παραπάνω ή να αποκτήσει κάτι το οποίο δεν έχει.
Αφού είναι η τελευταία μου ημέρα δεν έχει καμία αξία και καμιά σημασία το τι παραπάνω θα φάω ,
τι παραπάνω θα κοιμηθώ, τι παραπάνω θα κάνω.
Σκεφτείτε πως είναι ένας θανατοποινίτης,
ο οποίος οδηγείται να εκτελεστεί.
Τι μπορεί να σκέφτεται εκείνη την ώρα, και τι μπορεί να θέλει να απολαύσει τελευταία στιγμή...να κάνει ένα τσιγάρο, να πιεί ένα ποτό;
Όλα αυτά θα γίνουν από αμηχανία αφού δεν έχουν καμία ουσία, μετά από λίγο θα επέλθει ο θάνατος.
Η ξενιτεία είναι μία αρετή, η οποία μας οδηγεί στο να αποφασίσουμε να μην ασχολούμαστε με μάταια πράγματα αλλά με ουσιαστικά και πραγματικά αυτό τον όρο θέτει ο υμνογραφος και παροτρύνει όλους εμάς που διαβάζουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας να αποφασίσουμε να κάνουμε, λέγοντας ότι :
"ξένον τόξον ιδόντες ας ξενωθούμε του κόσμου".
Ξένος τόκος είναι ο Χριστός.
Αυτή η λέξη "ξένος"
σημαίνει παράξενος τόκος,
ένας περίεργος τόκος,
μια περίεργη γέννηση
δηλαδή συνέβη,
γιατί αυτή η Γέννηση
δεν είχε τις φυσιολογικές συνθήκες
ή τις διαστάσεις που έχει μια γέννηση
όπως την έχουμε συνηθίσει.
Ο Χριστός γεννήθηκε αλοχεύτως, δηλ. δεν είχε νερά να σπάσει στην Παναγία, δεν είχε ομφάλιο λώρο και δεν γεννήθηκε δια της φυσιολογικής οδού όπως όλα τα παιδιά, αλλά με έναν παράξενο υπερφυσικό τρόπο γεννήθηκε, εξήλθε από την κοιλία της Παναγίας χωρίς να φθαρεί η παρθενία Της.
Αυτός ο ξένος τόκος μας δηλώνει ότι πρέπει να ξενωθούμε του κόσμου, να αποξενωθούμε από τον κόσμο.
Κι αυτό τι σημαίνει;
Να γίνουμε κι εμείς παράξενοι;
Να γίνουμε απόμακροι;
Να γίνουμε άνθρωποι περιφρονητικοί προς τους άλλους;
Θα έλεγε κανείς
ότι αυτό είναι ο τρόπος
που μπορεί κανείς να αποξενωθεί από τον κόσμο,
να περιφρονήσει τους συνανθρώπους του.
Θα το λέγαμε βέβαια αυτό αν δεν είχαμε αξιωθεί να γνωρίσουμε ανθρώπους- όπως τον αγιότατο Γεροντά μου - που πραγματικά έχουν αποξενωθεί από τον κόσμο, αλλά έχουν και απόλυτη αγάπη προς όλο τον κόσμο.
Αισθάνεται δηλαδή -ο άνθρωπος που έχει ξενωθεί από τον κόσμο και το μυαλό του έχει προσηλωθεί στην προσευχή- ότι είναι αλλού ...
Παρόλα αυτά όταν γυρίζει το βλέμα και σε κοιτάζει με απόλυτη αγάπη, με απόλυτο ενθουσιασμό και χαρά που συνυπάρχει μαζί σου, που σε βλέπει, σου δίνει ιδιαίτερη τιμή ...σαν να βλέπει εικόνα Θεού.
▶️Κι αυτός είναι ο τρόπος που ένας Χριστιανός αντιμετωπίζει την αποξένωση αυτού του κόσμου.
Δεν έχει μια αλαζονεία και μια περιφρόνηση,αυτό που λέμε να γίνει ένας ψηλομύτης, ο οποίος να λέγει ...τρώτε; αυτό δεν χρειάζεται, πίνετε;
αυτό δεν χρειάζεται ή εμείς δεν θα πούμε ένα αστείο, δεν θα χαμογελάσουμε γιατί είμαστε άνθρωποι του ουρανού...
Δεν θα περιφρονήσει δηλαδή την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Θα περιφρονήσει όμως τον κόσμο βάζοντάς τον στη θέση που του αξίζει γνωρίζοντας ότι όλα αυτά και τα πολυτελή τραπέζια και τα πολυτελή καθίσματα και τα απαλά στρώματα είναι παροδικά και παρέρχονται...ότι τα χρησιμοποιούμε προς στιγμήν και μετά από λίγο δεν θα έχουμε την δυνατότητα να τα χρησιμοποιούμε.
Το ίδιο πράγμα πρέπει να αισθάνεται για όλη την καθημερινότητά του, για τα πάντα, για τα ρούχα που φορεί, για τις ανθρώπινες σχέσεις που έχει, για την εργασία του, για τις συνήθειες του ,για τα χόμπι που έχει...
Όλα αυτα είναι πράγματα τα οποία υποχρεωτικά θα τα αφήσουμε πίσω μας.
🌿
"Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τόν νοῦν εἰς οὐρανόν μεταθέντες"
Βάζουμε λοιπόν το μυαλό μας να σκέφτεται τον Ουρανό και το σημείο στο οποίο θα οδηγηθούμε.
Εκεί που θα πάμε, εκεί που πρέπει να είμαστε, έτοιμοι για να γίνουμε δεκτοί, με τα ρούχα που πρέπει να φορούμε για να είμαστε εκεί άξιοι να εισέλθουμε.
Με τις πρεσβείες της Θεοτόκου ευχόμαστε όλοι να αξιωθουμε να μπούμε εκεί. Αμήν.
|Από την ομιλία :"Ξενωθώμεν του κόσμου",(18/03/23) του Γέροντος Παλαμά Κ.
επιμέλεια ανάρτησης: Γιούλη Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου