Στο τελευταίο προσκύνημα μου στο περιβόλι της Παναγίας(Άγιο Όρος)καθώς προμηθευόμουν από κάποια έκθεση εργόχειρα των εκεί μοναχών βρήκα ένα κομποσχοίνι 33άρι το οποίο ενώ μου άρεσε εξωτερικά διότι ήταν μάλλινο, διακριτικό(χωρίς φανταχτερές πέτρες) και με εύχρηστους μεγάλους κόμπους…… εν τούτοις όταν το πήρα στο χέρι να ‘’αισθανθώ’’ τον κόπο της προσευχής του μοναχού που το έφτιαξε διαπίστωσα ότι οι κόμποι ήταν αρκετά κολλημένοι ο ένας με τον άλλο με αποτέλεσμα η χρήση του να είναι ολίγον δύσκολη μα καθώς ψηλαφούσα την ‘’δυσκολία’’ του σκέφτηκα τον εαυτό μου και…… βρήκα πολλά κοινά σημεία…… τότε είπα μέσα μου μαζί κομποσχοινάκι θα πορευθούμε και με υπομονή και την Χάρη του ονόματος Του θα μαλακώσεις-θα πλατύνεις και εσύ και η καρδιά μου η σκληρή……
Ίσως ‘’σχέση παλαβή’’
ή καλύτερα ‘’Θεότρελη’’…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου