Προσδοκώντας το θαύμα για τον Σωκράτη μας...Έχει ξαναγίνει!Και όχι μια φορά..."Στα γόνατα για την Μαρία!" - Την θυμάσαι τη Μαρία μας;

(20 Δεκεμβρίου 2014,ένα σαββάτο βράδυ,

πολύ αργά...Θυμάσαι;)

Στα γόνατα για την Μαρία...Αυτήν την φορά όμως για ευχαριστίες προς Τον Άγιο Θεό!!! - Η εμπειρία μου από την επίσκεψη στη Μαρία (όλων...) μας...

- Η Μαρία είναι καλά! 

Και από τη στιγμή που η Μαρία είναι καλά, όλοι είμαστε καλά!

Όλοι μας έχουμε ζήσει ( ή έστω έχουμε ακούσει...) κάποιο θαύμα μέσα σε κάποιο νοσοκομείο,σε μια εντατική,σ΄ένα θάλαμο.

Αυτό που έζησα από την επίσκεψή μου στη Μαρία δεν λέγεται εύκολα...Θα΄πρεπε να ΄χα την "πένα" του Κόντογλου ή του Παπαδιαμάντη ( πόσο τους έχω "ζηλέψει"...) για να περιγράψω ό,τι ένιωσα.

Όπως & να΄χει. Θα τα πω όπως μπορώ.

Εδώ & 28 μέρες είμαστε όλοι με τη Μαρία...

Από τότε που έφτασε εσπευσμένα με το 401 στρατιωτικό αεροπλάνο στο νοσοκομείο από τη Ζάκυνθο, που συνέβη το ατύχημα με το μηχανάκι...

( θυμήσου ή δες τώρα για πρώτη φορά την πρώτη ανάρτηση :

http://amfoterodexios.blogspot.gr/2014/11/20_22.html )

Η ανταπόκριση όλων σας, από το δικό μας, αλλά και από τις  "γειτονικές - αδελφικές " μας  ιστοσελίδες, έφερε μια άνευ προηγουμένου κινητοποίηση ενδιαφέροντος & προσευχής (κυρίως...) & ήταν παραπάνω από συγκλονιστική!

 Νέοι,μεγαλύτεροι, 

αλλά και πιτσιρίκια άναψαν κεριά σε εκκλησιές,σε αγρυπνίες...

( http://amfoterodexios.blogspot.gr/2014/10/blog-post_81.html ), 

είπαν νυσταγμένα λογάκια προσευχής πάνω στο μαξιλάρι τους...

κινητοποιήθηκαν όμως & αδέλφια "μπλογκοναύτες", όπως :

Ο Γιώργος Θαλάσσης  http://amfoterodexios.blogspot.gr/2014/12/blog-post_34.html ,

Η  Έλενα του "τι & πως"

 http://anazhthseis-elena.blogspot.gr/2014/11/blog-post_23.html,

 Ο "Νεκρός για τον κόσμο"

http://o-nekros.blogspot.gr/2014/11/blog-post_36.html , 

"τα λόγια του αέρα"

 http://logia-tou-aera.blogspot.gr/2014/11/blog-post_752.html

Η Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ

http://www.agiosrafael.gr/

 και αρκετοί άλλοι...

Μπορεί για τους εαυτούς μας, τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας να μην διαθέτουμε την προσευχή που αρμόζει, αλλά όταν μας πουν να στηρίξουμε προσευχητικά κάποιον άλλον αδελφό μας, το περίφημο ελληνικό φιλότιμο μάς ενεργοποιεί & η προσευχή ανεβαίνει
 "ως θυμίαμα ενώπιόν Του"...

Τα νέα μας... 

Εδώ & 3 μέρες ανέλπιστα έχουμε βγει (!) από την εντατική. 

Οι γιατροί που μας προσέχουν πολύ (είπαμε : είμαστε όλοι "η Μαρία...") μετά τις πρώτες 2 επεμβάσεις, μας "έκοψαν" σταδιακά τα φάρμακα που μας διατηρούσαν σε καταστολή & έτσι το Μαράκι μας άρχισε δειλά-δειλά να ξυπνάει!

Έχουμε ακόμα τραχειοτομία βέβαια, αλλά ήδη κινούμαστε αρκετά από τη μια κυρίως πλευρά ( μας βοηθάει πολύ η φυσικοθεραπεία...), επικοινωνούμε κανονικότατα , χαμογελάμε ακόμα & με τα "κρύα" ή χαζά αστεία των επισκεπτών μας...
Μία πραγματική "κούκλα"...

Ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός, του οποίου τα λείψανα μπήκαν (!) κατά παραχώρηση των γιατρών στην εντατική, μαζί με όλους τους Αγίους, που εσείς επικαλεστήκατε

 ( πόσο μεγάλο "όπλο" είναι η προσευχή...) 

και την άγρυπνη προστασία της Παναγιάς μας επιτέλεσαν το πρώτο μεγάλο θαύμα μέσα από μια σειρά "συμπτώσεων"...

Εκτός αν είναι τυχαίο πως, σύμφωνα με τους νευροχειρουργούς, αν το χτύπημα στο κεφάλι ήταν 1 μόνο πόντο πιο πέρα, ο θάνατος θα ήταν ακαριαίος...

Ή πως, αν τα πολλαπλά κατάγματα στο κεφάλι ήταν διαφορετικά θα είχαν "πειράξει" νεύρα του εγκεφάλου, με όλες τις συνέπειες...

Η Μαρία είναι καλά! 

Και από τη στιγμή που η Μαρία είναι καλά, 

όλοι είμαστε καλά!

ΥΓ:

1) Να μη ξεχάσω την ευγνωμοσύνη & τις απέραντες ευχαριστίες προς όλους όσους έκαναν το πρόβλημα της οικογένειάς τους και δικό τους...

Του Παναγιώτη & της Σοφίας, που βρίσκονται από την πρώτη στιγμή με αξιοζήλευτη πίστη, δύναμη, αρχοντιά & αξιοπρέπεια δίπλα στο κορίτσι τους, αλλά & της Μάρθας & του Μάρκου, των αδελφών της Μαρίας 

(πραγματικά "αμφοτεροδέξια" οικογένεια...) 

& όλων όσων την αγαπάμε ως δικό μας άνθρωπο...

2) Μία (ακόμα) τεράστια χάρη :

Μη σταματήσεις να προσεύχεσαι για την Μαρία μας!

Για να συνεχίσουν να πηγαίνουν όλα από εδώ & πέρα, τόσο καλά όπως εξελίσσονται τώρα...

3) Συγχώρα τον φλύαρο ( & σίγουρα όχι νεανικό...) ενθουσιασμό μου!

1000 + 1 ακόμα ευχαριστώ, αδέλφια!!!Από 1 "Κύριε Ελέησον" ή 1 " Ιησού μου, Ιησού μου..." να είπατε ο καθένας... ( http://amfoterodexios.blogspot.gr/2014/12/blog-post_484.html )

" Άσατε Τω Κυρίω πάσα η γη..." 

 ( ή έστω "Χάσατε Τω Κυρίω...", όπως λέει η μικρή μου μαζί με τους συμμαθητές της στο νηπιαγωγείο...)

Δόξα Τω Θεώ πάντων ένεκεν!!!

αμφοτεροδέξιος 

( & οι συν αυτώ...)

* Αυτή ήταν η περίπτωση της Μαρίας μας!

Κι έχει επανέλθει πλήρως η Μαρία μας!

Και τώρα;

Ο Σωκράτης...

(Αν Ο Θεός δεν "βιάζεται"

να τον πάρει μαζί Του...)