Του Αγίου Σωκράτους σήμερα...Μη μου πεις πως δεν έχεις κάποιον Σωκράτη για να του ευχηθείς; Έχεις...

ΤΟ "ΔΩΡΟ"ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΜΑΣ...

Σύμφωνοι, στο άκουσμα του ονόματος 
μάς έρχεται στο νου ο Παπασταθόπουλος.
Εντάξει, και ο Κόκκαλης...
Καλή τους ώρα όπου κι αν βρίσκονται!

Δεν πρέπει, όμως, όσοι αγαπάμε (με μια αλλιώτικη αγάπη...) 
τον δικό μας Σωκράτη,να του κάνουμε σήμερα ένα 
"ιδιαίτερο δώρο";
Και μη μου πεις πως δεν γνωρίζεις εσύ τι χρειάζεται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο δώρο αυτό το 15χρονο αγόρι...
Το να μην τον ξεχνάς...
Και την ελπίδα, που θα του "δωρίσεις"με την ελάχιστη,
αλλά θερμή & καθημερινή (;) 
προσευχούλα σου!

ΥΓ:
Πήγαμε στον κορυφαίο γιατρό.
Μας καλοδέχτηκε!
Μας μίλησε γλυκά και ήπια...
Αυτό είχαμε ανάγκη!
Μας είπε όμως και την αλήθεια.Και είναι πικρή, η άτιμη!
Ξεκινάμε τα "σχήματα" και τις ακτινοθεραπείες...
Κάθε μέρα...Για 40 μέρες!
Ν΄αντέξει το παιδί (& οι δικοί του...) τις ταλαιπωρίες & τη πλήρη διάλυση, που συνεπάγονται από τις βαριές χημειοθεραπείες!
Αν δε ξέρεις περί επιθετικών "σχημάτων", ρώτα κάποιον που το έχει περάσει.Θα σου πει & θα καταλάβεις...
Και επειδή η πίστη μας είναι λειψή...
Αν η απελπισία έρχεται να μας κάνει παρέα,
να μην παραγνωρίζουμε:
"Τα αδύνατα παρ΄ανθρώποις, 
δυνατά παρά Τω Θεώ εστί..."
Σιγά το δύσκολο...

Ο "αμφοτεροδέξιος" & οι συν αυτώ...