"Όσο λοιπόν σου περισσεύει ο πλούτος, τόσο υστερείς στην αγάπη. Αν είχες ντύσει τον γυμνό, αν είχες δώσει στον πεινασμένο το ψωμί σου, ή αν η θύρα σου ήταν ανοιχτή σε κάθε ξένο, αν είχες γίνει πατέρας ορφανών, αν είχες συμπονέσει τον αδύναμο, τώρα για ποια χρήματα θα λυπόσουν;
Για ποιο σκοπό χρησιμοποιείς τον πλούτο σου; Θα ντύσεις τον εαυτό σου με πολυτελές ένδυμα;
Λοιπόν ένας χιτώνας από δυο πήχεις ύφασμα κι ένα ιμάτιο θα καλύψει την ανάγκη σου για ένδυση.
Στην τροφή θα δαπανήσεις τον πλούτο; Ένα ψωμί είναι αρκετό να γεμίσει την κοιλιά σου.
Ίσως φανεί παράδοξο αυτό που θα σου πω, αλλά είναι το πιο αληθινό απ' όλα: Όταν σκορπίζεται ο πλούτος, με τον τρόπο που ο Κύριος μας προτρέπει, τότε παραμένει, κι όταν τον κρατάμε σφιχτά, τότε τον χάνουμε. Αν τον φυλάγεις, δεν θα τον έχεις. Αν τον σκορπίζεις (φιλανθρώπως)δεν θα τον χάσεις"...
ο Μέγας Βασίλειος στην ομιλία του "Προς τους πλουτούντας..."
~ Διάβασε το εξαιρετικό άρθρο της Σταυρούλας εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου