Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού «Η Αγκαλιά», που εδώ και χρόνια αγωνίζεται με εντιμότητα και θάρρος για τις μητέρες και τα παιδιά. Η διεύθυνση της ιστοσελίδας είναι http://www.agalia.org.gr/ και το τηλέφωνο του Συλλόγου 210 8828788. Σε ικετεύω, μη διστάσεις να τους τηλεφωνήσεις, αν χρειαστεί!
Η «Αγκαλιά» και το έργο της
Ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού - Η Αγκαλιά υπάρχει για όλες εκείνες τις μητέρες που επέλεξαν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους, ακούγοντας μόνο τo χτύπο της καρδιάς του.
Είναι σωματείο φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που ιδρύθηκε το 1998, εγγεγραμμένο στα μητρώα των Μ.Κ.Ο. του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Εθνικό Μητρώο με αριθμό 09110ΦΣΕ16006Ο12Ν/0612 και Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών μη Κυβερνητικών Οργανώσεων: 09110ΦΣΕ16006Ο12Ν/0539).
Η Αγκαλιά, με ανιδιοτέλεια, αγάπη και σεβασμό, συμπαραστέκεται σε γυναίκες έγγαμες ή άγαμες, που λόγοι εγκατάλειψης, κακοποίησης και κοινωνικοοικονομικοί τις πιέζουν σε βίαιη αφαίρεση της ζωής του εμβρύου-παιδιού τους. Ο Σύλλογος προσφέρει προστασία στο παιδί, τόσο κατά τη διάρκεια της κύησής όσο και μετά τη γέννησή του και συγχρόνως στηρίζει τους γονείς ηθικά και υλικά.
Στόχος της Αγκαλιάς είναι να παρέχει υπηρεσίες, εντελώς δωρεάν και να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για να μεγαλώνει το παιδί σε υγιές οικογενειακό περιβάλλον, με τη ζεστή παρουσία της μητέρας και του πατέρα. Στηρίζει το θεσμό του γάμου και της οικογένειας και ενθαρρύνει την τεκνογονία.
Επιπλέον συμβάλλει στην ενημέρωση του κοινού με σεμινάρια, ομιλίες, ημερίδες, διανομή εντύπων, χρήση κοινωνικών δικτύων και την ιστοσελίδα, πάνω σε θέματα όπως: η εγκυμοσύνη, η μητρότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δημογραφικό.
Όραμά μας... Η Αγκαλιά θα ήθελε να προσφέρει ένα πιο ολοκληρωμένο έργο, στοχεύοντας στη δημιουργία ενός Πολυδύναμου Κέντρου (ιατρεία, οδοντιατρείο, παιδότοπο, αίθουσα εκδηλώσεων, γυμναστήριο, βιβλιοθήκη και αίθουσα εκπαίδευσης Η/Υ) και Βρεφονηπιακού Σταθμού, κάτι που ιδιαίτερα σήμερα έχει ανάγκη η δοκιμαζόμενη ελληνική οικογένεια.
Το Μετεκτρωτικό Σύνδρομο
Βασιλική Σφυρή, Ψυχολόγος, Από το βιβλίο «Εγώ το αγέννητο παιδί», το οποίο διανέμεται δωρεάν από την Αγκαλιά (διαβάστε το στη σελίδα της), σελίδα 16, έκδοση 2010.
Αν καθίσει κανείς σε ένα θάλαμο αναμονής χειρουργείου έκτρωσης θα δει τις αντιδράσεις των γυναικών, σημάδια που μαρτυρούν τον βαθύ εσωτερικό τους πόνο. Οι αντιδράσεις αυτές μοιράζονται ανάμεσα στον θυμό και την θλίψη, Έτσι, όπως αναφέρεται στην διεθνή βιβλιογραφία, κάποιες γυναίκες θα εκδηλώσουν άρνηση, (αμυντικός μηχανισμός που στηρίζεται στο συναίσθημα του θυμού), ενώ κάποιες άλλες θα αποχαιρετούν σπαρακτικά το αγέννητο παιδί τους εκδηλώνοντας τη θλίψη τους. Οι μεν γυναίκες με άρνηση λένε στον εαυτό τους «... θα περάσει, δεν θα το σκέφτομαι, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...», οι δε γυναίκες με θλίψη λένε στο αγέννητο μωρό τους «η μαμά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, εύχομαι να μπορούσες να γεννηθείς...». ["Ν": συγκλονιστικό και δραματικό παράδειγμα εδώ!]
Η ώρα της έκτρωσης, σαν σημείο μηδέν, θα τραυματίσει τον εσωτερικό τους κόσμο και τα σημάδια του τραύματος θα είναι εμφανή στο σώμα, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους. Σημάδια όμως, που δυστυχώς περνούν απαρατήρητα στους πολλούς (ιδιαίτερα τα ψυχικά), ακόμα και στις ίδιες που θα ψάξουν να βρουν αιτίες για αυτά, όπως κα΄νουν συνήθως τα άτομα με ενοχές που δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν.
Τα ψυχικά σημάδια της έκτρωσης είναι πιο πολύπλοκα και ακολουθούν δρομολόγια που θυμίζουν πένθος. Ενώ το αρχικό συναίσθημα είναι αυτό της ανακούφισης, δυστυχώς ακολουθείται από ένα "συναισθηματικό μούδιασμα" που είναι βασικό χαρακτηριστικό πένθους, το οποίο στις οκτώ εβδομάδες από την έκτρωση ακολουθείται από συμπτώματα διαταραχής ύπνου, διατροφής, σεξουαλικής δυσλειτουργίας κ.α. Πολλές από τις γυναίκες περνούν σε ένα δυσκολότερο στάδιο, που αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης, όπως έλλειψη ενδιαφέροντος για ζωή, ατονία, βαθιά θλίψη, εκρήξεις θυμού και κλάματος χωρίς εμφανή εξωτερικό λόγο. Μερικές εκδηλώνουν και αυτοκτονικό ιδεασμό.
Όπως ποικίλουν τα συμπτώματα του "μετεκτρωτικού συνδρόμου", ανάλογα με την οικογενειακή, ψυχολογική, ηλιακή κατάσταση της γυναίκας, έτσι ακριβώς ποικίλλει και ο τρόπος έκφρασης και ο χρόνος εμφάνισής τους σε κάθε περίπτωση.
"Ν": Παρακαλώ, επισκεφθείτε, αν θέλετε, και την ενότητά μας για την έκτρωση. Ευχαριστώ.
Βασιλική Σφυρή, Ψυχολόγος, Από το βιβλίο «Εγώ το αγέννητο παιδί», το οποίο διανέμεται δωρεάν από την Αγκαλιά (διαβάστε το στη σελίδα της), σελίδα 16, έκδοση 2010.
Αν καθίσει κανείς σε ένα θάλαμο αναμονής χειρουργείου έκτρωσης θα δει τις αντιδράσεις των γυναικών, σημάδια που μαρτυρούν τον βαθύ εσωτερικό τους πόνο. Οι αντιδράσεις αυτές μοιράζονται ανάμεσα στον θυμό και την θλίψη, Έτσι, όπως αναφέρεται στην διεθνή βιβλιογραφία, κάποιες γυναίκες θα εκδηλώσουν άρνηση, (αμυντικός μηχανισμός που στηρίζεται στο συναίσθημα του θυμού), ενώ κάποιες άλλες θα αποχαιρετούν σπαρακτικά το αγέννητο παιδί τους εκδηλώνοντας τη θλίψη τους. Οι μεν γυναίκες με άρνηση λένε στον εαυτό τους «... θα περάσει, δεν θα το σκέφτομαι, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...», οι δε γυναίκες με θλίψη λένε στο αγέννητο μωρό τους «η μαμά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, εύχομαι να μπορούσες να γεννηθείς...». ["Ν": συγκλονιστικό και δραματικό παράδειγμα εδώ!]
Η ώρα της έκτρωσης, σαν σημείο μηδέν, θα τραυματίσει τον εσωτερικό τους κόσμο και τα σημάδια του τραύματος θα είναι εμφανή στο σώμα, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους. Σημάδια όμως, που δυστυχώς περνούν απαρατήρητα στους πολλούς (ιδιαίτερα τα ψυχικά), ακόμα και στις ίδιες που θα ψάξουν να βρουν αιτίες για αυτά, όπως κα΄νουν συνήθως τα άτομα με ενοχές που δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν.
Τα ψυχικά σημάδια της έκτρωσης είναι πιο πολύπλοκα και ακολουθούν δρομολόγια που θυμίζουν πένθος. Ενώ το αρχικό συναίσθημα είναι αυτό της ανακούφισης, δυστυχώς ακολουθείται από ένα "συναισθηματικό μούδιασμα" που είναι βασικό χαρακτηριστικό πένθους, το οποίο στις οκτώ εβδομάδες από την έκτρωση ακολουθείται από συμπτώματα διαταραχής ύπνου, διατροφής, σεξουαλικής δυσλειτουργίας κ.α. Πολλές από τις γυναίκες περνούν σε ένα δυσκολότερο στάδιο, που αναφέρουν συμπτώματα κατάθλιψης, όπως έλλειψη ενδιαφέροντος για ζωή, ατονία, βαθιά θλίψη, εκρήξεις θυμού και κλάματος χωρίς εμφανή εξωτερικό λόγο. Μερικές εκδηλώνουν και αυτοκτονικό ιδεασμό.
Όπως ποικίλουν τα συμπτώματα του "μετεκτρωτικού συνδρόμου", ανάλογα με την οικογενειακή, ψυχολογική, ηλιακή κατάσταση της γυναίκας, έτσι ακριβώς ποικίλλει και ο τρόπος έκφρασης και ο χρόνος εμφάνισής τους σε κάθε περίπτωση.
"Ν": Παρακαλώ, επισκεφθείτε, αν θέλετε, και την ενότητά μας για την έκτρωση. Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου