Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

~ "Δεν ξέρω αν στο χω πει, αλλά αγαπώ την Αθήνα και τη ζωή της, για τις όμορφες στιγμές που μου έχει κάνει δώρο, όλο και πιο σπάνιες πλέον......"

~ Βγαίνω από Μετρό Σύνταγμα και πάω σφαίρα στο φίλο μου τον κουλουρτζή να τσακώσω σπέσιαλ φρέσκο λουκουμά.
Μπροστά μου είναι μια λεπτή κοπελίτσα με υπέροχα υγρά μάτια,που από το ντύσιμο της καταλαβαίνει κανείς πως εργάζεται σε καλλυντικά,προφανώς κάπου στην Ερμού.
Αποτέλεσμα εικόνας για άστεγη γιαγια
Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά,σαν φάντασμα μια άστεγη γιαγιά "συγκύπτουσα" και με ένα σχεδόν χορευτικό βηματισμό πιάνει από το μανίκι την κοπέλα και της λέει με ύφος,σαν να μίλαγε στην εγγονή της:

~ Πάρε μου, αν θες ένα σταφιδόψωμο.

Η κοπέλα,λες κι αυτή να μίλαγε στη γιαγιά της,την πιάνει από τον ώμο τρυφερά και τις λέει:

~ Σταφιδόψωμο;Αμέσως....

Ο κουλουρτζής μου κλείνει το μάτι και βάζει μαζί με το σταφιδόψωμο που ζήτησε η κοπέλα και δύο κουλούρια και λέει στη γιαγιά:


~ Το σταφιδόψωμο είναι από το κορίτσι,τα κουλούρια από μένα....

Η γιαγιά απλώνει τα χέρια και λέει:


~ Η Παναγιά να σας έχει όλους καλά.....

Δεν ξέρω αν στο΄χω πει, 

αλλά αγαπώ την Αθήνα 
και τη ζωή της,
για τις όμορφες στιγμές,
που μου έχει κάνει δώρο,
όλο και πιο σπάνιες πλέον......


Fedon-Panos Christodoulakis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου