" Με δικά μου λόγια....
"ἔστρεψας τὸν κοπετόν μου εἰς χαρὰν ἐμοί, διέῤῥηξας τὸν σάκκον μου καὶ περιέζωσάς με εὐφροσύνην", ήταν εκείνα τα λόγια του ψαλμού που άγγιξαν την γενναία καρδιά του Αγίου Λουκά, έτσι ξεκίνησαν όλα. Άφησε τη ζωή του όλη πλήρως στο θέλημα του Θεού. Έμεινε νωρίς χήρος και την ανατροφή των παιδιών του ανέλαβε η βοηθός του Σοφία...
Ένας φάρος της Ορθοδοξίας και της πίστης, που οδηγούσε στον σωστό δρόμο τις ψυχές των ανθρώπων. Ένας άριστος γιατρός που καινοτόμησε στον χώρο της Ιατρικής με τα συγγράμματά του, αλλά και με τις νέες μεθόδους για τις πυογόνες λοιμώξεις και την τοπική αναισθησία (για πρώτη φορά) αλλά και την πρώτη μεταμόσχευση παγκοσμίως (νεφρού από ζώο) στο χώρο της Ιατρικής...
Απέδειξε περίτρανα οτι η Ορθόδοξη Πίστη και η Επιστήμη μπορούν να συμβαδίζουν άριστα (στα ιατρικά συνέδρια που συμμετείχε, αν και του ζητήθηκε, ποτέ δεν έβγαλε το ράσο). Στην πιο δύσκολη πολιτικά περίοδο για την Ρωσία, που το αίμα των μαρτύρων πότισε την γη, εκείνος "αγάπησε το μαρτύριο που τόσο παράξενα καθαρίζει την ψυχή"...
Πολέμησε την αίρεση της "ζωντανής εκκλησίας". Υπέμεινε μετά από άδικες κατηγορίες και ψευδείς μαρτυρίες, τις συνεχείς εξορίες στα παγωμένα μέρη της Σιβηρίας (στα γκούλαγκ), τις αλυσιδωτές ανακρίσεις, τις συνεχείς εξουθενωτικές πολύμηνες μετακινήσεις του (με πολικό ψύχος, άλλοτε με απλά έλκυθρα κι άλλοτε στιβαγμένος με πολλές ψυχές μέσα σε άθλιας υγιεινής βαγόνια) τις πολυάριθμες ασθένειες (στο τέλος τυφλώθηκε)...
Έζησε φτωχός, χειρουργούσε και θεράπευε εν Αγίω Πνεύματι, άνθρωπος της προσφοράς και της αγάπης. Πανάξιος λειτουργός του Υψίστου, θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου, πονούσε για το ποίμνιό του. Φωτισμένος Ιεράρχης, πονεμένος σύζυγος, άριστος Ιατρός, πολυπόθητο παράδειγμα πατέρα...
Έγραψα πολύ λίγα για σένα Άγιέ μου...
Μέσα στην αγία σου ψυχή βρήκε πρόσφορο έδαφος ο Χριστός μας και θαυματούργησε σε όλα τα επίπεδα...Όλη σου η ζωή ήταν ένα θαύμα...Κανείς ανθρωπίνως δεν θα μπορούσε ποτέ να αντέξει όσα άντεξες...Η κραταιά χείρα του Υψίστου σε βάσταζε δυνατά σε κάθε δυσκολία. Σου χρωστάμε πολλά...
Με τη ζωή σου γέμισες με θάρρος τις ψυχές μας και έγινες η τρανή απόδειξη του λόγου του Θεού:
"Τα Αδύνατα Παρά τοις Ανθρώποις Δυνατά Παρά Τω Θεώ εστίν"...
Άγιε Λουκά Ιατρέ, Επίσκοπε Συμφερουπόλεως και Κριμαίας πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου