Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

~ Συνέντευξη της Σοφίας Χατζή για το "Τελευταίο Κέρασμα..."


Συνέντευξη της Σοφίας Χατζή για το Τελευταίο Κέρασμα
Έχουμε συνηθίσει να την ακούμε να παίρνει η ίδια συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και να βοηθάει τους φιλοξενούμενους της να βγάλουν την πιο ωραία πλευρά του εαυτού της. Μετά όμως από την κυκλοφορία του τρίτου της βιβλίου, ζητήσαμε να αντιστραφούν οι ρόλοι και είχαμε μια σύντομη αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί της με αφορμή το βιβλίο της «Τελευταίο κέρασμα».

Ερ. Αγαπητή Σοφία, το αναγνωστικό κοινό σας γνώρισε και σας αγάπησε με δύο παιδικά βιβλία που έχουν ως ήρωα ένα παιδί από την Αφρική, τον Μουτότο. Η πηγή έμπνευσης αυτών των βιβλίων ήταν η παραμονή σας στην Αφρική για κάποια χρόνια.
Το τρίτο σας  όμως βιβλίο το «Τελευταίο κέρασμα» έχει ως αποδέκτες τους μεγαλύτερους αναγνώστες. Από που άντλησατε τα θέματά σας και τις ιστορίες;


Απ. Οι ιστορίες που περιγράφονται στο «Τελευταίο κέρασμα», είναι κατά βάσιν πραγματικές ιστορίες, που έλαβαν χώρα στην πατρίδα του συζύγου μου, στα παραλίμνια μέρη της Τριχωνίδας, αλλά και  στο νησί Αγκίστρι, καθώς και στον Πειραιά.
Τα επεισόδια που διαβάζει κανείς στο βιβλίο είναι καταγραφές αληθινών περιστατικών που συνέβησαν στον μικρόκοσμο ενός σπιτιού, ενός χωριού, ενός νοσοκομείου, τελικά του κόσμου μας. Καταγραφές όμως που επεδίωξαν να μην σταθούν σε κουτσομπολίστικες αναφορές, αλλά να  βυθιστούν στην απλότητα μιας  σχέσης αγάπης, με χαρές  και πόνους ή ζωγράφισαν συνηθισμένες σχέσεις μίσους, έχθρας,ζήλιας.
Οι ιστορίες αυτές ήταν ακουμπισμένες σε γωνιές του λαβυρίνθου της ζωής, και που ο μίτος για να μη χαθεί κανείς σε εύκολες αναλύσεις αρετής και αμαρτίας, ήταν το άγγιγμα του Θεού στην πλάτη των ηρώων.
 

Ερ. Το «Τελευταίο κέρασμα» είναι μια σειρά διηγημάτων. Ποιός είναι ο συγγραφέας που κατεξοχήν θαυμάζετε και από τον οποίο έχετε επηρεαστεί;


Απ. Οι συγγραφείς που θαυμάζω είναι ο Παπαδιαμάντης, ο Ντοστογιέφσκι,ο Γκόγκολ και πλήθος άλλοι που είχαν συνείδηση πως οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν χτυπημένοι από πληγές που προκαλεί η δίνη ενός ανεμοστρόβιλου.
Ο κάθε ανεμοστρόβιλος ανακάλυψαν οι γεωλόγοι έχει μια πνοή που τον διατηρεί στη ζωή και τον κατευθύνει. Η πνοή του, που περιγράφουν λοιπόν αυτοί οι συγκεκριμένοι συγγραφείς έχει μέσα της το πνεύμα του Ουρανού.
Όσο για το πόσο επηρεάστηκε η γραφή στο «Τελευταίο κέρασμα» από αυτούς, νιώθω ανακουφισμένη που  ευτυχώς δεν είναι στη ζωή αυτή για να προσβληθούν από την αμήχανη μαθητεία μου στα γραπτά τους.


Ερ. Αν σας  ζητούσαμε να συμπυκνώσετε σε μια κεντρική ιδέα την κοινή συνιστώσα όλων των διηγημάτων ποια θα ήταν αυτή;


Απ. Θα το περιγράψω με μια εικόνα.
Οι ήρωες στο «Τελευταίο κέρασμα» είναι σαν ένα παγόβουνο, που το ένα τρίτο του είναι πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και τα δυο τρίτα είναι στο σκοτεινό βυθό. Ο ήλιος φωτίζει μόνο το κομμάτι που φαίνεται. Οι άνθρωποι στο «Τελευταίο κέρασμα» αφήνουν τον ήλιο να λιώσει ό,τι φαίνεται και σιγά σιγά με μυστικό αλλά απλό τρόπο όσο λιώνει το πάνω μέρος, αναδύεται το βυθισμένο σκοτεινό κομμάτι που με τη σειρά του λιώνει και ο σκοπός είναι να γίνει τελικά το παγόβουνο αυτό θάλασσα και κύμα με αφρό που θα κολυμπούν τα δελφίνια και θα ξεπλένονται τα ψαροπούλια.

Ερ. Ποιά είναι η πορεία του βιβλίου τώρα; Έχουν γίνει εκδηλώσεις παρουσίασής του στο κοινό; Ποιά είναι η αντίδραση του κόσμου; 


Απ. Το «Τελευταίο κέρασμα» το φιλοξένησαν με συγκίνηση σε εκδηλώσεις, ενορίες από όλο το λεκανοπέδιο. Παρουσιάστηκε δύο φορές σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Πολλοί αναγνώστες τηλεφωνούν και γενικά ανταποκρίθηκαν στο βιβλίο με ευχαριστίες και πολλή αγάπη. Αρκετοί εξέφρασαν την ταύτισή τους με τους ήρωες,αλλά και με τα γεγονότα, αναγνώρισαν δικές τους καταστάσεις και διέκριναν μέσα από τα διηγήματα τα άγνωστα βάθη του ανθρώπου αλλά και τις δυνατότητές του.
Αρκετοί έβγαλαν τα δικά τους συμπεράσματα σε διηγήματα στα οποία δεν εξηγούνται με σαφήνεια όλα τα γεγονότα. Έτσι κάποιος θα δει στο πρόσωπο ενός ιερέα, έναν τσαρλατάνο που τελεί το τρισάγιο στον τάφο του κεντρικού  ήρωα στο διήγημα  με τίτλο το «Τελευταίο κέρασμα», ενώ στα μάτια ενός άλλου αναγνώστη θα αχνοφαίνεται ένας άγιος με σχισμένο ράσο και τρεμάμενα χέρια.


Ερ. Όντως ο καθένας μας ερμηνεύει τα γραφόμενα με βάση τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο. 


Ποιοί ήταν οι συνεργάτες σας σ΄αυτή την έκδοση; 


Απ. Πολύτιμη ήταν η συνεργασία μου με τον διορθωτή του βιβλίου Αναστάσιο Θεοφιλογιαννάκο. Ευχαριστώ την εικονογράφο Αγγελική Δελεχά για το μοναδικό της αποτύπωμα, σκιτσάροντας στις σελίδες. Ο ζωγράφος Χρήστος Κεχαγιόγλου έντυσε με τον πανέμορφο πίνακά του «Ξημέρωμα στη Λίμνη» το εξώφυλλο.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις «Θύρα», την οικογένεια Σταμούλη που με υποστήριξε, την Σταυρούλα Σταμάτη που με παρακινεί ευγενικά με τη φιλία της, τον Πέτρο Ρέππα για την ξεκούραστη συνεργασία όσο δημιουργούσαμε το βιβλίο καθώς και τους αφανείς ήρωες του ατελιέ των εκδόσεων Σταμούλη, αλλά και της εκτύπωσης και βιβλιοδεσίας που έδειξαν το τάλαντό τους πριν το βιβλίο πάρει το δρόμο για το βιβλιοπωλείο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου