~ "Τα μάτια μας μοιάζουν με παράθυρα...Ο,τι έχεις, βλέπεις, λένε. Κι ό,τι βλέπεις, έχεις...."

"Όλα είναι ίδια άμα δεν τα πας
κι όλα μένουν ίδια αν δεν τ' αγαπάς
κι όλα αυτά που είναι, γίνονται ξανά
μέσα απ΄τη δικιά σου τη ματιά..."

Τα μάτια μας μοιάζουν με παράθυρα.
Πολλών ειδών παράθυρα. Τόσο ωραία.
Διαφορετικά και μοναδικά.
Κι είναι όμορφα γιατί ανοιγοκλείνουν.
Σαν το κλείστρο μιας φωτογραφικής μηχανής.
Ο,τι έχεις, βλέπεις, λένε.
Κι ό,τι βλέπεις, έχεις.
Καθρεπτίζουν τους δρόμους
τους εσωτερικούς.
Ανάλογα τον φακό που επιλέγεις,
βλέπεις άλλες πτυχές κι άλλες λεπτομέρειες.

Και δεν σου επιτρέπεται συνήθως να τις μοιραστείς, για να μην επέμβεις στην ελευθερία του άλλου.
Οι σκόνες και οι θολούρες ξεπλένονται
συνήθως με τα δάκρυα
και ξανά λαμποκοπάνε!
(Όπως ακριβώς) κι όταν αποφασίσεις να κάνεις βουτιές ή να παίξεις μπουγέλο...

Έγραψεν ο

Χάρης Χωραΐτης

(σχόλιο "αμφ.":

Χάρη, γράφε εσύ...,

να "κλέβουμε" εμείς...)