Και καμιά φορά κουβαλάμε και του άλλου
το Σταυρό για να τον ξεκουράζουμε….
Να αγαπάς έναν άγνωστο…
Και να κλαις γι΄αυτόν…
Και να προσεύχεσαι…
Όχι για σένα που είσαι ανάξιος…
Τότε ο Κύριος είναι που ευαρεστείται πολύ…
Και να του λες:
Κύριε, εγώ είμαι ανάξιος
και προσευχή να σου απευθύνω ...
Δεν παρακαλώ για μένα, μα για αυτούς
που έχω στο μυαλό μου στην καρδιά μου.
Αυτούς παράλαβε Κύριε Ιησού...
Αυτούς σώσε σε παρακαλώ...
( Από την αρχική ανάρτηση, που δημιούργησε η Λαμπρινή Παπαποστόλου
+ το σχόλιο από την Kiriaki Alexiadou Emmanouilidou ... )
...........................................................................
* ΥΓ. "αμφοτεροδέξιου":
Όταν οι ψυχές συναντιώνται
στο κέντρο του κόσμου,
που είναι Ο Κύριος Ιησούς,
τότε αλληλοσυμπληρώνονται
και δεν υπάρχουν πια
1000μετρικές αποστάσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου