Κοίτα τώρα....."προβοκάτσια":
Τις ημέρες του Πολυτεχνείου, σκάει μύτη το μπαζωμένο, γίνεται ο κακός χαμός, οι πλημμύρες, οι θάνατοι, οι καταστροφές και πάει στράφι το "ενάντια" της και καλά δημοκρατίας!
Τα μαζεύουν οι όποιοι και φεύγουν από το κτίριο του Μετσοβείου, ο πρωθυπουργός κηρύσσει εθνικό πένθος, όλα σκεπάζονται από λάσπη και σιωπή και επιτέλους ερχόμαστε στα ίσα μας (ή περίπου) με σκέψεις του τύπου "δεν ξέρεις τί σου ξημερώνει".
Ακριβώς έτσι είναι και πάλι βλέπουν μπροστά τους
αυτό που δεν θέλουν:
Παπάδες να νοιάζονται, να προσεύχονται, να βοηθούν, Εκκλησία συντρέχουσα αλλά -κυρίως- Θεό....
Θεό που ξέρει αυτό που εμείς όχι, Θεό δυνατό και ισχυρό και ταυτόχρονα τόσο ιλαρό στο φως των κεριών, "φως ιλαρόν αγίας δόξης" στο δακρυσμένο απόγευμα του κόσμου.....
Μόνο να μην ξεχάσουμε πόσο φοβηθήκαμε, πόσο έντονα πονέσαμε χώνοντας τα νύχια στο δέρμα των σταυρωμένων μας χεριών, πόσο θυμώσαμε, πόσο δυνατά ανατρέψαμε τις δήθεν παγιωμένες... απόψεις μας, πόσο σημαντικά ξαναείδαμε τα ουσιαστικά στην λάμψη εκείνου του κεραυνού, πόσο γελοία έγιναν τα must των δοτών καταστάσεων, πόσο κλάψαμε για τους ανθρώπους που δοκιμάζονται αντί της υποκριτικής οδύνης για τα αδέσποτα των χλιδάτων κυριών και των ανέραστων κυρίων και πόσες φορές φωνάξαμε (άθελά τους, κάποιοι) "Παναγιά μου"......
Ξαναπείτε το....
Ακόμη και κρυφά κάνει δουλειά!
Η Κυρά μας δεν λογαριάζει την μιζέρια αλλά την ανάγκη μας.
Είναι μια καλή ευκαιρία τώρα γιατί έχετε και την δικαιολογία και κανείς "προοδευτικός" δεν θα σας παρεξηγήσει...
Μετά, όταν βγει ο ήλιος και καλωσυνέψει ο καιρός, μπορείτε να επιστρέψετε στον "σκεπτικισμό" και την όποια "αμφισβήτηση".
Όμως κάπου μέσα σας ένα παιδί θα συνεχίσει να φοβάται την καταιγίδα και αυτό είναι αρχή περισυλλογής και ένα κάποιο κέρδος, αναφορικά με την καθυστέρηση που δημιουργήθηκε στο χτίσιμο του ...πύργου της κοινωνικής μας Βαβέλ.
Επίσης η Κυρά μας δεν θα λησμονήσει εκείνη τη φωνή που σας ξέφυγε και αυτό κι αν είναι κέρδος!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου