Ο Άι Δημήτρης στο Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης...
Αλλά ήταν κι ο Άι Δημήτρης εκεί. Τον είδα.
Άφησε για λίγο το σπίτι του και βγήκε κι αυτός έξω και κατέβηκε στην παραλία. Τον είδα με το περήφανο άτι του, να καλπάζει στους ουρανούς της Μακεδονίας.
Βλογούσε την εξέδρα, τους ομιλητές, τον λαό.
Συγκρατούσε τα στοιχεία της φύσης. Ούτε αέρας, ούτε βροχή.
Μόλις τελείωσαν οι ομιλίες, τότε άρχισε δειλά-δειλά κι ο ουρανός να δακρύζει.
Τόσες ώρες κρατούσε τα δάκρυά του για να μην δυσκολέψει τη λαοσύναξη.
Κι ο Άϊ Δημήτρης μας τον συγκρατούσε λέγοντάς του ιστορίες. Ιστορίες για έναν Λυαίο γίγαντα, που τον νίκησε κάποτε ένα ευλογημένο πρωτοπαλίκαρο με ψυχή και πίστη, ο Νέστορας.
Όπως άλλοτε ο Δαυίδ τον Γολιάθ. Όπως τώρα ο λαός τους κυβερνώντες, η Ελλάδα η μικρή μα και μέγιστη, τους ξένους επιβουλείς κι "επιβολείς".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου