Το τελευταίο διάστημα βρεθήκαμε στην ευχάριστη θέση να δούμε με τα μάτια μας τη δύναμη της προσευχής και να δοξολογήσουμε τον Θεό.
Τρία παιδάκια (ο Γιωργάκης, η μικρή Βρυαίνη και η Ιωάννα) σε πολύ δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση φαίνεται ότι επιβίωσαν από θαύμα (δεν τα βγάζουμε ακόμα από την κατάσταση προσευχής μέχρι να περάσει ακόμα λίγος χρόνος). Όταν πρωτοήρθαν τα αιτήματα προσευχής η αλήθεια είναι ότι και εγώ μαζί με άλλους θεωρούσαμε όλες τις περιπτώσεις πολύ κρίσιμες...
Το ίδιο είχε συμβεί λίγο πριν και με την Ευανθία (πρόωρος τοκετός) και τον προηγούμενο μήνα με τον Τριαντάφυλλο που κυριολεκτικά "ξεγέλασε" τον θάνατο... όχι ο ίδιος φυσικά. Αυτή την εισαγωγή την κάνω, για να ενθαρρύνω τους αναγνώστες μας και να υπερτονίσω την μεγάλη δύναμη και σημασία της προσευχής για τους αδερφούς μας, η οποία είναι έργο πίστεως και απόδειξη της αγάπης μας προς τον πλησίον, άρα προς τον Θεό.
Και για να μην μιλώ άλλο εγώ σταχυολογώ τα παρακάτω από την Καινή Διαθήκη.
(δίνω σύνδεσμο σε κάθε αγιογραφικό χωρίο όπου μπορείτε να βρείτε και την μετάφραση).
Ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαιώνει:
«Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.» (Ματθ. ιη΄, 19-20)
και τονίζει τις δυο πρώτες και μεγαλύτερες εντολές (που στην ουσία είναι μία!):
«...ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.» (Ματθ.κβ΄, 37-40)
Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος γράφει:
«...καὶ εἴ τις ἑτέρα ἐντολή, ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ ἀνακεφαλαιοῦται, ἐν τῷ, ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. ἡ ἀγάπη τῷ πλησίον κακὸν οὐκ ἐργάζεται· πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη.» (Ρωμ. ιγ΄, 9-10)
«νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη..» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 13)
Και στην Καθολική Επιστολή του Ιακώβου (του αδελφοθέου) τονίζεται:
και προς το τέλος δίνει προτροπές και τονίζει τη δύναμη της προσευχής:
«Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω·... ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτὸν ... καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· ... καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη...» (Ιακ.β΄, 13-17)
Και για να μην καυχηθεί κανείς μας, ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:
«Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι, εἰ μὴ ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου, δι᾽ οὗ ὁ κόσμος ἐμοὶ ἐσταύρωται, κἀγὼ τῷ κόσμῳ».(γαλ.ς΄,14)
Μαζί με εμάς (μέλη της Ελληνικής Νεώς και φίλιων ιστολογίων και αναγνώστες μας) προσεύχονται αδερφοί μας ιερείς, ιερομόναχοι και μοναχοί (εντός, αλλά και εκτός του Αγίου Όρους). Δεν μπορεί επομένως κανείς μας να καυχηθεί. Μπορεί, όμως, ο καθένας μας να ενώσει την προσευχή του με τους υπολοίπους, να κάνει κάτι παραπάνω και τελικά μάλλον εμείς βγαίνουμε περισσότερο ωφελημένοι, όχι γιατί έχουμε κάποιο άμεσο υλικό συμφέρον, αλλά γιατί ερχόμαστε πιο κοντά στον Θεό και στον λόγο της ύπαρξής μας, που δεν είναι άλλος παρά η ένωσή μας με τον Θεό:
«...Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ, ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας. καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν, ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν, καὶ ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας.» (Ιω. ιζ΄, 20-23 )
Ας σημειώσουμε ότι αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια του Αγίου Πορφυρίου πριν κοιμηθεί " ἵνα ὦσιν ἓν".
Παρακαλώ, λοιπόν, μην ξεχνάμε τα αδέρφια μας:
Γεώργιος Κεφαλιακός
Διαχειριστὴς ἱστολογίου " Ἑλληνικὴ Ναῦς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου