"Μια Πατρίδα που υπομένει, μέχρι και πάλι να Αναστηθεί..."

Πηγαίνεις στο 5ο λεπτό κατευθείαν, και νιώθεις σαν να ξαναβρίσκεις κάτι χαμένο... Σαν να γίνεσαι και πάλι παιδί, με φωνές, χρώματα, και αρώματα μιάς άλλης εποχής. Νιώθεις να μοσχοβολά κάτι Αναστάσιμο...

Μια Πατρίδα που υπομένει, μέχρι και πάλι να Αναστηθεί...

ΕΟΡΤΗ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ,
Ι.Ν.ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

(του Δημήτρη Ρόδη)