Ο φίλος μας Άγιος Ραφαήλ από τη Μυτιλήνη...

"Αυτή είναι μια παλιά ιστορία από μόνη της αλλά και μια παλιά ιστορία ανάμεσα στον Αγιο Ραφαήλ και μένα. 

Για να κυριολεκτούμε, είναι ένα παλιό δικό μου χρέος στον Άγιο που -η οικογένειά μου κι εγώ- τον νιώθουμε, διαρκώς, να περιπολεί στις ζωές μας.

Διάλεξα τούτη τη μέρα να ξεκινήσω αυτό το μικρό πόνημα (που θα σας το δώσω σε συνέχειες) γιατί είναι η γενέθλια ημέρα της κόρης μου που την έχω, από χρόνια, ακουμπισμένη στην προστασία του φίλου μας του Ραφαήλ για να αναπληρώνουν οι πρεσβείες Του προς τον Κύριο, την δική μου ανεπάρκεια στην ανατροφή της.

Ο Κύριος, με την μεσιτεία του Αγίου, μας αξίωσε -συν τοις άλλοις- να δούμε τον γυιό της κόρης μας και να τον ονομάσουμε Ραφαήλ.

Ως ελάχιστη έκφραση ευγνωμοσύνης στον ιερό Φίλο μας, ετοίμασα μια σειρά κειμένων με την ελπίδα ότι, σε λίγα χρόνια, θα τα διαβάσει ο εγγονός μου Παντελεήμων-Ραφαήλ, σαν την πρώτη του αληθινή ιστορία...

                           Έλενα.

                                             (συνέχισε εδώ...)