* "Ο Κωνσταντίνος πάσχει από νόσο κινητικού νευρώνα που είναι η νόσος που είχε και ο Στήβεν Χόκινγκ.
Στα 5 τον βρήκε και τώρα είναι 22.
Τρέφεται από σωληνάκι στην κοιλιά και δεν περπατάει ούτε πλέον μιλάει, πάρα μόνο ελάχιστες λέξεις που δύσκολα καταλαβαίνεις.
Η νόσος τα παραλύει όλα εκτός από τον εγκέφαλο.
Το 2011 στην εντατική του εμφανίστηκε ο Άγιος Παντελεήμονας τον οποίο νοιώθει προστάτη.
Είναι πολύ δυνατός (και η απίθανη μάνα του επίσης...) και θέλει να ζήσει, αλλά μπαινοβγαίνει στην εντατική πολύ συχνά και οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του...
Αυτή είναι η ιστορία του.
Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι!
Παντελής".
* "Θα θέλαμε να σας πούμε για το φίλο μας Δημήτρη, 45 ετών.
Δίνει σκληρή μάχη με τον καρκίνο, παρακαλούμε για τις προσευχές σας.
Πολύ σοβαρή κατάσταση.
Επίσης για τη Δέσποινα, 47 ετών,
μετά από μεγάλο χειρουργείο αναμένει αποτελέσματα βιοψίας.
Δόξα τω Θεώ, η πρώτη εικόνα είναι ανακουφιστική.
Για τον Ηρακλή (http://amfoterodexios.blogspot.com/2018/10/blog-post_94.html):
Βρίσκεται σε κέντρο αποκατάστασης, η κατάσταση κρίσιμη διότι τελευταία είχε επιδεινωθεί η υγεία του.
Μία ελπίδα όμως, φαίνεται να υπάρχει ...
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα σε όλους κι ευχαριστούμε για τις προσευχές σας.
Γιώργος και Μαρία."
ΥΓ. των "συν αυτώ":
Και τι σημαίνει "αύριο είναι παραμονή";
Παύουν να υπάρχουν αναγκεμένες ψυχές (και σώματα...) που τις συνοδεύουν απίθανες ιστορίες, επειδή κάποιοι από εμάς τους υγιείς ετοιμάζουν γιορτές και πανηγύρια;
Στα γόνατα...
Κωνσταντίνος, Δημήτρης, Δέσποινα, Ηρακλής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου