Πόσο μωρέ ο Χριστός μας αγαπά και μας νοιάζεται, όλα σωστά και ευλογημένα τα δίνει κι αν μάθουμε να λέμε "να' ναι ευλογημένο" σαν καλοί υποτακτικοί, σωθήκαμε.
Πόσο καλό θα μας έκανε αυτή η υπακοή!
Ήρθαν τα χιόνια, ήρθαν τα κρύα, πάγωσαν τα πάντα, μπήκαμε στο ψυγείο, η θερμοκρασία στο -6 και η προσευχή συνεχίζεται, η ψυχή ζεσταίνεται, το σώμα ζητά ζέστη και ξεκούραση. Αν ο καιρός είναι δύσκολος μας μηνύει ο Θεός να μην χάσουμε τον χρόνο μας αναπολώντας πότε θα φτιάξει αλλά να κερδίσουμε Χριστό όταν όλα έξω σιωπούν και η έρημος γίνεται το επιθυμητό της αναζήτησης του Θεού.
Βοηθά ο Θεός να κλειστεί ο άνθρωπος στον έσω άνθρωπο, να περπατήσει εντός του, να δει και να ανακαλύψει μέσα από τα μονοπάτια της νήψης και της προσευχής την πορεία της σύντομης αυτής ζωής όσο και της αιώνιας.
Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός που είχε αυτόν τον χρόνο πλούσιο μπροστά του μας διδάσκει με το απέριττο και απλό της ζωής του όταν την λέπρα την δέχεται και την κάνει ευλογία μέσα από την οποία σώζεται.
Χαριτώνεται να βουτά τον νου του μέσα στην γεμάτη ταπείνωση καρδιά του και να συναντάται μετά του Κυρίου Του, να συνομιλεί μαζί Του, να του αποκαλύπτονται μυστήρια του ουρανού, να επέρχεται ο αγιασμός, η θέωση, γι' αυτό και τα λείψανα του έχουν αυτήν την λεπτή ευωδία αφού τα μύρωσε ο Χριστός μας σε αυτές τις μυστικές συναντήσεις τους.
Εν μέσω χιόνος ο άνθρωπος εν κρυπτώ ζει τον Χριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου