Το άκουσα σήμερα:
Όταν ο τελώνης απέκτησε την ταπείνωση απέκτησε
και την ανεξικακία. Άρχισαν να γεννιούνται οι αρετές μέσα του.
Αντί να γυρίσει να απαντήσει στον Φαρισαίο «τί με κατηγορείς υποκριτή;
Σε ξέρουμε και σένα τι κουμάσι είσαι.
Όλος υποκρισία», συνέχισε να προσεύχεται σιωπηλός και να μελετά μόνο τις δικές του αμαρτίες.
Αντί να γυρίσει να απαντήσει στον Φαρισαίο «τί με κατηγορείς υποκριτή;
Σε ξέρουμε και σένα τι κουμάσι είσαι.
Όλος υποκρισία», συνέχισε να προσεύχεται σιωπηλός και να μελετά μόνο τις δικές του αμαρτίες.
Όσοι μετέρχονται το «ευγενές» επάγγελμα του καταγγελτικού θρησκευτικού ανθρώπου ας
αναθεωρήσουν για λίγο...
Έχει «ψωμί» το παραπάνω.
Καμιά φορά οι άνθρωποι που κατηγορούνται και τους αποδίδονται ευθύνες, δεν αντιδρούν όχι γιατί δεν μπορούν να το κάνουν, όχι γιατί δεν έχουν πολλά πατήματα σε μας για να μας αποστομώσουν, αλλά επειδή μας έχουν ξεπεράσει.
Έχει «ψωμί» το παραπάνω.
Καμιά φορά οι άνθρωποι που κατηγορούνται και τους αποδίδονται ευθύνες, δεν αντιδρούν όχι γιατί δεν μπορούν να το κάνουν, όχι γιατί δεν έχουν πολλά πατήματα σε μας για να μας αποστομώσουν, αλλά επειδή μας έχουν ξεπεράσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου