*Ένα γύρο τον πολεμούν και Αυτός ανασταίνεται νωρίτερα και από την Ανάσταση...

Για την μία ανεμώνη, για τον ένα άνθρωπο.....

Ένα γύρο Τον πολεμούν, παραμονές της Μεγάλης Εβδομάδος λες και σε μια διεστραμμένη σημειολογία θα ήθελαν να ματαιώσουν την αέναη επανάληψη του μηνύματος της Ανάστασης, σαν να μπορούσαν να ακυρώσουν την ζωή που ορμητική βγαίνει από τον Τάφο. 

Υποτίθεται λόγοι πνευματικής ελευθερίας, άνθρωποι - κύμβαλα αλαλάζοντα, νόμοι, παράνομοι, εξουσίες, πατρίκιοι, πληβείοι, πάθη που ντρεπόμαστε όταν τα έχουμε και πλέον τα αναγορεύουμε σε....δικαιώματα, όλα φωνάζουν "έξω ο Χριστός".

Κι εσύ Τον βλέπεις στις εικόνες, στη ζωή σου, στην γωνιά που τον...έσπρωξε ο σύγχρονος αρνητισμός και ντρέπεσαι. 

Είσαι βλέπεις κι'εσύ τόσο λίγος για να Τον σηκώσεις στην καρδιά σου. Τουλάχιστον όμως μπορείς να κλαις και είσαι χαρούμενος γι΄αυτό. 

Για το ότι δηλαδή ακόμη φυτρώνουν ανεμώνες σε μια σου γωνιά και είναι εκεί από όπου θα περάσει Αυτός, όπως περνάει σε όλες τις Ιερουσαλήμ των ανθρώπων που Τον περιμένουν για να διαβεί, να Τον Σταυρώσουν, να στάξει το Αίμα στα ανομήματά τους αλλά και -τελικά- να διαιωνίσουν την ελπίδα πως η Ανάσταση τους αφορά.

Κι ενώ εσύ στριμώχνεσαι στην καρέκλα του ναού πίσω από την μεγάλη μαρμάρινη κολόνα (σαν για να μην σε βρει η παιδίσκη του Ευαγγελίου και αναγκαστείς -για άλλη μία φορά- να Τον αρνηθείς) και παρακολουθείς το Απόδειπνο μπροστά στην κάρα του Αγίου Γερασίμου του Νέου από την Μακρινίτσα, κάνεις έτσι και βλέπεις έναν από τους ανθρώπους των προσευχών σου. 

Αυτόν που με τίποτε δεν περίμενες να δεις στην εκκλησία. 

Είναι ο πρώτος στην λίστα σου των καρκινοπαθών ο οποίος σε βοηθάει με το να λες για Κείνον προσευχές, να έχεις πιο συχνή επαφή με τον Θεό και ένα κάποιο "δικαίωμα" στο έλεός Του.

Όμως ο ναός και ο εκκλησιασμός δεν είναι το φόρτε του....

Και τώρα τον βλέπεις εκεί όρθιο, ακουμπισμένο σε μιαν άλλη κολόνα. Έχει ήδη αρχίσει η ακολουθία, δεν μετακινείσαι κοντά του, σημασία άλλωστε έχει ότι μάλλον... μετακινήθηκε αυτός! 

Ήδη είναι ένα θαύμα που το ζεις, το χαίρεσαι, σε συγκινεί και το νιώθεις πως έτσι "πεταμένος" από τους δυνατούς της κάθε ημέρας ο Χριστός, που αγωνίζεσαι να αγαπήσεις, σου κλείνει το μάτι. 

Απλά και μόνο, επειδή έκλαψες που δεν αξιώθηκες να Του δώσεις μια θέση εντός σου και επειδή (μυξοκλαίγοντας) κάθισες δίπλα στις ανεμώνες σου και Τον νοστάλγησες.

Ένα γύρο Τον πολεμούν και να που πάλι ήρθε (όπως άλλωστε το είχε πει) μέσα από μικρούς και ταπεινούς σαν τον κυρ Κώστα, που χρόνια τώρα τον παλεύει η γυναίκα του να εξομολογηθεί. 

Εννοώ ήρθε σε σένα που μόνο κλαψουρίζεις γιατί ο κυρ Κώστας είπε πως αφού το είπες εσύ (σε συμπαθεί ο αθώος άνθρωπος) θα πάει για εξομολόγηση. 

Για την Δευτέρα το κλείσαμε το ραντεβού με το Γέροντα. 

Και όπως είπε και ο Γέροντας θα βρεθεί αυτό γραμμένο για πάρτη σου και κόντρα στις αμαρτίες σου! 

Λες και το έκανες εσύ....

Ο Ίδιος έκανε το θαύμα, συνηγόρησε και ο καλός άνθρωπος που στα ογδονταφεύγα του χρόνια του μπήκε στο μυαλό να σε εμπιστευτεί (βλέπεις οι παππούδες εύκολα παραδίνονται) και βρίσκεσαι εσύ πιστωμένη με "αγαθοεργία"....

Και άλλα, και άλλα πολλά.....

Ένα γύρο Τον πολεμούν και Αυτός ανασταίνεται νωρίτερα και από την Ανάσταση. 

Καθημερινά και δίπλα στην γωνιά που διασώθηκαν οι ανεμώνες.

ΕΛΕΝΑ